ozdobne iglaki

Wiem, że już wiosna i teraz mamy wiele róznych kwiatów do wyboru, jednak opiszę rośliny cieszące oko przez cały rok.
Biota wschodnia Platycladus orientalis drzewa lub krzewy o regularnym, jajowatym kształcie, rozgaęłzione, skierowane ku górze pędy, zielone, łuskowate, przylegające do łodyg liście, zielone lub niebieskie, mięsisite szyszki, zgięte łuski, roslina ozdobna, na zywopłoty, kępy, pojedyncze rosliny, lubi slońce, suszę, wilgotną glebę z wapniem, kwaśne pH. odporna na suszę, wrażliwa na mróz.
Cedr libański Cedrus libanii rozłorzyste drzewo, młode drzewka mają stożkowatą koronę, starsze rozpostartą, omszone pędy, kora brunatna, pręgowana, popekana, liście miekkie, ciemnozielone, leżą na krótkopędach, męskie kwiaty w żółtych, prostych kłosach, żeńskie zebrane w wyprostowane czerwone kłosy, szyszki beczułkowate, lubi słońce, umiarkowanie wilgotną glebę, kwaśne pH.
Choina kanadysjka Tsuga canadensis nieregularna korona, zwisające wierzchołki pedów szczytowych i bocznych, chropowata, pomarszczona, szarobrązowa kora, z wiekiem czerwienieje, spłaszczone, spiralnie ułozone igły, leżą w 2 rzędach po obu stronach gałązki, stozkowate szyszki najpierw zielone potem ciemne, brunatne, zgrubiałe łuski nadaje się na skalniaki, lubi żyzne, wilgotne, kwaśne gleby, toleruje zasadowe.
Cis pospolity Taxus baccata niskie, płytko ukorzenione drzewo, spłąszczone, miękkie igły na cienkich ogonkach, górna część cimnozielona, dolna jasniejsza z 2 rzędami szparek, drobne pąki z ciemnobrazowymi łuskami, roslina dwupienna, żeńskie kwiaty rosna pojedynczo lub parami z dołu pędów, męskie żółtozielone, rosną w kępkach, żółtobrązowe nasiona z czerwona osnówka, nadaje się do parków i ogrodów, lubi średniożyzne, wapienne podłoże, wrązliwy na mróz.
Cis pośredni Taxus media krzew o sztywnych, góra ciemnozielonych, dołem jaśniejszych liściach z jasną wiązką przewodzącą, szpilki leżą w 2 rzędach,  żeńskie kwiaty rosna pojedynczo lub parami z dołu pędów, męskie żółtozielone, rosną w kępkach lubi zyzne, wilgotne, wapienne gleby.
Cyprysik groszkowy Chamaecyparis pisifera stożkowata, luźna korona, prosty, gładki, dołem karbowany pień, kora czerwonobrązowa, niebieskawe dolne części gałązek, z wiekiem kora łuszczy sie długimi pasami, liście ciemnozielone, błyszczące, jako pazurkowato zgięte łuski, męskie kwiatostany brązowe, żeńskie zielone, kuliste szyszki najpierw zielone potem brązowe, światłolubny, lubi wilgotne powietrze, kwaśne gleby, odporny na zanieczyszczenia.
Cyprysik japoński Chamaecyparis obtusa drzewo, którego pokrój zależy od odmiany, pierzasto podzielone pędy, srebrzyste liście na spodzie, łuskowate, gęsto, dachówkowato zachodzące na siebie liście, drobne kwiaty, kuliste, czerwonawobrązowe szyszki, potrzebuje podlewania przy suszy i suchym powietrzu, nadaje się do parkó i przydomowych ogrodów, wrażliwy na zimne wiatry.
Cyprysik Lawsona Chamaecyparis lawsoniana wąska, stozkowata korona, gładka, zielonkawa lub brunatnoszara kora z wiekiem ciemnieje i dzieli na odchylające sie płaty, liście o zaostrzonych wierzchołkach bocznych lusek, od spodu nalot tworzy,linie w kształcie Y, męskie kwiaty czerwone na końcach gałązek, kuliste szyszki, tarczowate łuski nasienne, z biało niebieksim nalotem, lubi umiarkowanie wilgotne gleby, żyzne i lekko kwaśne, lubi bardzo wilgotne powietrze, słońce lub półcień.
Cyprysik nutkajski Cupressus nootkatensis wąska, stożkowata korona, płaskie, zwisające pędy boczne, szarobrązowa, łuszcząca się długimi pasami kora, wiele zgiętych ku dołowi gałęzi, czerwone, cienkie gąłęzie z łuskami, naprzeciwległe, szarozielone, ciemnozielone liście, u dołu matowe z białym nalotem, tępe, odstająće boczne łuski, środkowe z wybrzuszeniem, kuliste szyszki z wyrostkiem na tarczkach łusek, lubi wilgotne piaszczyste, gliniastopiaszczyste gleby i mady.
Daglezja jedlica zielona Pseudotsuga menziesii szybko rosnące drzewo, stożkowata korona, gruba, czerwonobrązowa kora, z wierzchu jasnozielone i połyskujące liście z białym nalotem, jasnobrązowe szyszki na krótkich trzoneczkach, wyprostowane łuski nasienne, syzszki opadają całe, lubi sloneczne miejsca, wilgotne, żyzne, lekko kwaśne gleby.
Jałowiec chiński Juniperus chinensis wolno rosnący krzew, wąska, stozkowata korona, zielone, niebieskawe, łuskowate igły, każda igła ma niebieski pasek, dwupienny, kuliste szyszkojagody, lubi glewby półprzepuszczalne, wilgotne, znosi susze i upały.
Jałowiec łuskowaty Juniperus squamata stalowo niebieskie igły gwiazdkowato ułożone na gaąłzkach, brązowopomarańczowa kora, lubi słoneczka stanowiska, ma niskie wymagania glebowe.
Jałowiec pinga Juniperus pingii krzew o stozkowatej korone, ciemnnozielonych igłach, na przyrostach sa kremowożółe, lubi słońće, wrążliwy na mróz i suszę, dobry do ogrodów i skalniaków.
Jałowiec płożący Juniperus horizontalis niski, płożący po ziemi krzew, po 4 łuskowate, rynienkowate liście w okółku, przylegają do pędów, owoce to zmięśniałe szyszkojagody, mrozoodporny, nadaje sie na skalniaki i roslina okrywowa, lubi kwasne pH gleby.
Jałowiec pospolity Juniperus communis zielony, rozgaęłziony krzew, stożkowata korona, silnie rozwinięty, głeboki system korzeniowy, boczne korzenie są płytko położone, kora czerwonawobrunatna, potem szarobrunatna popekana, po 3 liście w okółku, wąśkolancetowate, sztywne, kłujące, szarozielone, na wierzchu biały pasek, dwupiennośc, męskie, pojedyncze kwiatostany całe opadają, kuliste, żeńskie sa wsparte łuskami, nasiona otoczone czarna szyszkojagodą z niebiskim nalotem, jajowate, trójkanciaste nasiona, lubi gleby półprzepuszczalne, ubogie, piaszczyste, lubi sloneczne stanowiska, odporny na susze, nadaje się do przydomowych ogródków, parków.
Jałowiec pośredni Juniperus media zielone, drobne igły na wałeczkowatych, zielonych pędach, najpierw gałęzie skierowane sa ku górze, potem prostują się, rozłorzysty pokrój, brazowa kora, odporny na niskie i wyokie temperatury, lubi każdy rodzaj gleby i wilgotność.
Jałowiec rozesłany Juniperus procumbens plozące po ziemi pędy, sztywne, gęsto rozgałęzione gałęzie, ciemnozielone, szydlaste, sztywne i kłujące igły, dwupiennośc, brązowe, kuliste szyszkojagody, toleruje susze, mrozy i zanieczyszczenia, wrażliwy na przesadzanie.
Jałowiec sabiński Juniperus sabina rozgałęziony, nisko płożący krzew, pokłądające sie i podnoszące pędy, naprzeciwległe, trójkątnie jajowate liście, łuskowate, dachówkowato przylegają do gałązek, szyszki na haczykowato zgiętej szypułce, czarne, zwisające szyszkojagody, lubi wszystkie warunki glebowe i pogodowe.
Jalowiec wirginijski Juniperus virginiana szarobrunatna łuszcząca się długimi pasami kora, szpilkowate liście na końcach gałązek, równowąskie, ostre z jasnym paseczkiem na środku, spód jednolicie jasnozielony, żeńskie kwiaty małe, zielone,  męskie żółte, kuliste kotki rosnąće pojedynczo na końcach gałazek, szyszkojagoda brązowa z niebieskim nalotem, lubi słoneczne stanowiska.
Jodła balsamiczna Abies balsamea wąska, stożkowata korona, liście w 2 szeregach z 2 rzędami porów, kora mlodych drzewek gładka, szara, starych szorstka i popękana, długie, ciemno purpurowe szyszki z czasem brązowieją, lubi żyzną, wilgotną, kwasną glebę.
Jodła hiszpańska Abies pinsapo stozkowata korona z wiekiem nieregularna, niebieskozielone, ulozone promieniście wzdłuz pedów liście, kotki męskie różowe, szyszki cylindryczne, lubi żyzna, wilgotne, osłonięte stanowiska.
Jodła kalifornijska jednobarwna Abies concolor regularny, wąskostożkowy pień, wierzchołek zaokrąglony, długei, wzniesione, zaokrąglone igły, szarozielone lub niebieskawe, szyszki stojące, walcowate, mlode zielone lub fioletowe, starsze brązowe, małe wymagania siedliskowe.
Jodła koreańska Abies koreana stozkowata korona, szarobrązowa, gładka kora ma kanaliki żywiczne, płaskie igły promieniście otaczaja gałązkę, górą ciemnozielone, dołem białawe, czerwonobrązowe, pokryte żywicą szyszeczki męskie, żeńskie śa czerwono rązowe lub purpurowe, szyszki z fioletowym nalotem, potrzebuje kwaśnej, żyznej, wilgotnej gleby.
Jodłą pospolita Abies alba pień strzelisty, cienka, gładka mloda kora, jasnopopielata, potem peka na płytki, ma kanały zywiczne, suche, brunatnoczerwone, jajowate pąki, u nasady białawe, jajowate luski, igły spłąszczone, zwężone u nasady, wierzchołki tępe, zaokrąglone, wgłębione, ostre, spiralnie zebrane w 2 grzebienie widac linie aparatów szparkowych, męskie kwiaty maja żółte pylniki zebranymi w jajowate kotki wyrastające pojedynczo w kątach igieł, żeńskie zebrane w wielołuskowe, wyprostowane szyszki, zielone, walcowate szyszki brązowieją z czasem, lubi gleby żyzne i wilgotne.
Mikrobiota syberyjska Microbiota decussata niski, rozłożysty krzew, łuskowate, owalne, ściśle przylegające do pędu liście, pędy drewniejące, jasnobrązowe, brązowfioletowe, lubi słoneczne, wilgotne stanowiska, przepuszczalne, obojętne lub kwasne gleby.
miłorząb dwuklapowy Ginkgo biloba drzewo, młode mają stożkowatą koronę, starsze cylindryczne, prosty pień, kora szarobrunatna, bruzdkowana, są długopędy na nich krótkopędy, żańskie pączki są krótkie i okrągławe, męskie długie, grube, skrętoległe, wachlarzowate liście, dwupiennośc, męskie kwiaty zebrane w żółte kotki, żeńskie brązowe szyszki, zółte nasiona z osnówką, lubi światło, mrozoodporny.
Modrzew europejski prosty pień, młode z zielona gładką, starsze z łuskowata, popekaną, brązową kora, jasnozielone, skrętolegle ułozone szpilki, mogą wyrastać w pekach, szyszki żeńskie są purpurowe i zielenieją, męskie są okrągłe i jasnożółte, szarobrązowe, skręcone nasiona, korzęń główny i boczne, roslina ozdobna. Drewno wykorzystywane jest w budownictwie i garbarstwie, lubi każde gleby poza suchymi, piaszczystą, gliniastą.
Modrzew japoński Larix kaempferi drzewo, stozkowata korona, czerwonawobrązowa, bruzdkowana kora, okółkowo ulożone gałęzie, skrętolegle ułożone liście, miękkie, szare, złocieją jesienią, liście w pęczkach na krótkopędach, męskie kwiaty okrągłe, żółte, szyszeczkowate, osadzone pionowo w górę czerwone żeńskie, szyszki od czerwonych przez zielone, żółte po brązowe, drewno to surowiec na meble, lubi każda glebę, potrzebuje slońca, odporny na zanieczyszczenia.
Sosna czarna Pinus nigra drzewo o stożkowatej koronie, u starszych drzew płaska i nieregularna, ciemnobrązowa kora, bruzdowata podzielona na płytki,  spłaszczone, sztywne, ciemnozielone i spiczaste igły, męskie małe, żółte, podłużne u podnóża młodych pędów, żeńskie kuliste, żółte lub czerwonawe, po 1-2 wokół gałęzi, potem są jajowate, ceimnozielone, potem ochrowe, korzeń palowy, głębokie korzenie boczne, małę wymagania, urosnie nawet na wydmach, odporna na mrozy, silne wiatry i zanieczyszczenia.
sosna drobnokwiatowa Pinus parviflora kolumnowy pokrój drzewa, gęsta korona, nisko osadzone gałęzie, po 5 sztywnych, lekko wygiętych igieł w krótkopędzie, z wierzchu ciemnozielone, od spodu srebrzyste, męskie szyszki cylindryczne, czerwonobrązowe w pęczkach u podstawy młodych pędów, żeńskie u szczytu młodych pędów, brązowe, jajowate, brązowoczarne nasiona z krótkim skrzydełkiem, lubi słońce, żyzne, przepuszczalne gleby, odporna na mróz i rdzę wejmudkowo-porzeczkową.
Sosna gęstokwiatowa Pinus densiflora parasolowata korona drzewa, czerwona, łuszczaca sie kora, po 2 miękkie igły na krótkopędzie, niebieskie lub jasnozielone, szyszki jajowate, jasnobrązowe, odporna na mróz, lubi słoneczne stanowiska i  próchniczą, przepuszczalną lekko kwaśna i umiarkowanie wilgotną. glebę.
Sosna górska Pinus mugo krzew o szarej, popekanej korze, ped płożący, szpilki są krótkie, grube, ciemnozielone, wyrastają po 2 z krókopędu, szyszki męskie są cylindryczne, żółto-czerwone, żeńskie zielono-żółte, szyszki siedzące, owoc to skrzydlak, chroni przed erozją i lawinami, małe wymagania glebowe.
Sosna zwyczajna Pinus sylvestris luźna korona, gałezie są spiralnie ułozone, brązowa, bruzdkowana kora. Sztywne, skrętolegle ułozone, długie szpilki, żółte szyszki męskie są u podstaw młodych pędów, pręciki są na osi, pylniki połaczone łącznikiem, czerwone, małe szyszki żeńskie leża na końcach młodych pędów zebrane w kwiatostany. Czarne, oskrzydlone nasiona, korzeń palowy. Drewno nadaje się na opał, roslina lecznicza, młode pędy działaja wyksztuśnie, moczopędnie, przeciwbakteryjnie. Pomaga w niezytach żołądka, alergiach, chorobach skóry.
sosna Thunberga Pinus thunbergii zaokrąglona lub nieregularnie stożkowata korona, ciemnoszara i łuskowata kora z podłużnymi pęknięciami, ostro zakończone, grube i sztywne, ciemnozielone igły po 2 w pęczkach, męskie szyszki śą zółe, czerwonofioletowe żeńskie, pojedyncze lub w grupach, stają się ciemnobrązowe, łuski po otwarciu odstają pod kątem prostym, ciemnobrązowe nasiona, roslina ozdobna,nie lubi podmokłych, ciężkich gleb, po za tym znosi wszystkie.
Sosna wejmudka Pinus strobus smukła, stozkowata, potem spłaszczona korona, gałęzie w okółkach, ciemnoszara popękana kora, z wiekiem grubieje i ciemnieje, po 5 niebieskozielonych liści na krótkopędzie, giętkie, ciemne z opadającą pochewka liściową, walcowate, męskie szyszki wyrastają w grupach u nasady mlodych pędów, sztywne, zaokraglone szyszki żeńskie na szczytach pedów, mlode zielone potem brązowe, cylindryczne, zwisające, giętkie łuski z kolistymi wypustkami na końcach, nasiona oksrzydlone, drewno wykorzystuje się do produkcji opakowań, lubi suche lub umiarkowanie wilgotne gleby ogrodowe, przepuszczalne, lekko kwaśne, cień lub półcień, odporna na mróz.
sośnica japońska Sciadopitys verticillata gęsta stozkowata korona u starszych cylindryczna, brazowoszara, łuszcząca się długimi płatami kora, brunatnoszare pędy, liście podwójne, długie, skupione na szcyztach pędów w parasolowate okółki, szyszki jajowate, potrzebuje  żyznych, urodzajnych, głębokich, kwaśnych, wilgotnych, ale dobrze zdrenowanych gleb, źle znosi wapń w podłożu i suszę.
Świerk biały kanadyjski Picea glauca wąska, stozkowata korona, cienka, łuskowata kora odpada okragłymi płatami, długie, tepe igły, górą niebieskozielone, dołem niebieskobiałe, szyszki o długich, cienkich łuskach, czarne nasiona z wiotkim brązowym skrzydełkiem, lubi gleby świeże, wilgotne, dobrze naslonecznione stanowiska.
Świerk kłujący srebrny Picea pungens stożkowata, gęsta korona, cienka, szarobrązowa, potem brunatnobrązowa, popekana kora, czterokanciaste igły w sęczkowatych wzniesieniach, są zaostrzone, sztywne, bardzo kłujące i ustawione prostopadle do gałązek promieniście ułozone na gałązkach, szyszeczkowate i zielonkawe kwiaty żeńskie osadzone pionowo na szczytach pędów, żółte, podłużne kwiaty męskie, szyszki miękkie, jansobrązowe, zwisające, nierówno ząbkowane szczyty, wytrzymały, poradzi sobie w każdych warunkach.
Świerk pospolity Picea abies stożkowata korona, gładka, brązowa kora, z czasem się łuszczy, krótkie, równomiernie ułożone igły, fioletowe szyszki żeńskie wyrastaja pionowo, kotki męskie zwisają w dół, drewna uzywa się w budownictwie, do produkcji papieru, drzewko choinkowe, roslina ozdobna. Potrzebuje gliniasto-piaszczystego, umiarkowanie wilgotnego, lekko kwaśnego podłoża, odporny na mróz, wrażliwy na suszę i zanieczyszczenia.
Świerk serbski Picea omorika stozkowata, wąska korona,  pomarańczowobrązowa, popękana kora, krótkie, spłaszczone, zaostrzone igły, na spodzie 2 białe paski, jasnozielony wierzch, żeńskie kwiaty purpurowofioletowe, szyszeczkowate, męskie żółte, rosna na odgałezieniach gałęzi, purpurowobrazowe szyszki na grubych, zgiętych szypułkach, lubi gleby ogrodowe.
Żywotnik zachodni Thuja occidentalis najpierw stozkowata, potem cylindryczna korona, ciemnobrązowa, łuszcząca sie wąskimi pasemkami kora, spłaszczone, jasnozielone gałazki, łuskowate, zaostrzone, odstające igły, przylegaja do gałązek, u góry mają gruczołek żywiczny, jajowate, żółtozielone, potem brązowe, jasne szyszki w rozgałęzieniach, najbardziej lubi gleby wapienne, wilgotne, potrzebuje dużej wilgotności powietrza, potrzebuje słońca, toleruje półcień.