biologia roślin, histologia i biologia komórki...

Kolejną tkanką roslinną jest miękisz (parenchyma). Zbudowany jest z cienkościennych, żywych komórek. Komórki miękiszowe mają dużo wakuoli. Komórki luźno do siebie przylegają. Miękisz może odróżnicować w merystemy wtórne, czyli wtórne tkanki roślinne zdolne do podziałów. Taką tkanką jest fellogen. Są różne rodzaje miękiszu: miękisz zasadniczy, ma cienkościenne, okrągłe, silnie zwakuolizowane komórki i wypełnia ciało rośliny. Wystepuje w rdzeniu, owocach i korze pierwotnej. Miękisz zieleniowy, chlorenchyma (asymilacyjny), jest w liściach i utworach liściopodobnych - liściakach i gałęziakach, liściaki sa to spłaszczone ogonki liściowe, które pełnią funkcje asymilacyjną zamiast blaszek liściowych, sa np. u dzbaneczika Nephentes sp., gałęziaki to spłaszczone lodygi o funkcji asymilacji są np. u szparagów Asparagus sp. Funkcją miękiszu asymilacyjnego jest miękisz palisadowy, który jest w liściach, pod górną epidermą w liściach u okrytonasiennych, jego komórki są wydłużone i ściśle do siebie przylegają. Jest to tkanka asymilacyjna liścia. Miękisz asymilacyjny jest też w mezofilu, czyli tkance miekiszowej, znajdującej się między górną i dolną epidermą w blaszce liściowej. U dwuliściennych dzieli sie na miękisz palisadowy i gąbczasty. Miękisz gąbczasty jest w liściu, ma liczne przestwory międzykomórkowe wypełnione powietrzem. Jest na dolnej stronie liście w pobliżu aparatów szparkowych. Miękisz spichrzowy gromadzi materiały zapasowe. Ma dużo plastydów nieaktywnych bezbarwnych. Gdy komórki magazynują skrobię ma dużo amyloplastów, gdy tłuszcze ma duzo lipidoplastów, gdy białka proteinoplasty. Jest w korzeniach spichrzowych np. u baraka Beta vulgaris, marchwi Daucus carota i bulwach np u ziemniaka Solanum tuberosum. Jego odmiana to miękisz wodonośny (wodny). Ma duże wodniczki, cienkie ściany komórkowe i służy do gromadzenia wody, jest u sukulentów np. rodziny kaktusowate Cactaceae, gruboszowate Crassulariaceae, wilczomleczowate Euphorbiaceae. Miekisz powietrzny (aerenchyma), ma duże przestwory międzykomórkowe, gdzie gromadzi się powietrze, jest u roślin wodnych i błotnych np. u żabieńcowatych Alismataceae. Miekisz wchodzi w skład tkanek przewodzących: drewna i łyka. U traw i skrzypów Equisetaceae łodyga dzieli się na węzły, części, z których wyrastają liście i międzywęźla, które u traw są puste. 

Rośliny jednoliścienne są jednoroczne. Mogą być całe jednoroczne np. mak polny Papaver rhoeas lub mieć jednoroczne części nadziemne (bulwy i kłącza to przetrwalniki) np. trawy Paceae, u niektórych jest nietypowy przyrost wtórny u juki Yucca sp., draceny Dracaena sp. i agawy Agava sp. pod wierzchołkiem są komórki merystematyczne będoące przedłużeniem merystemu wierzchołkowego. Wiązki przewodzące są leptocentryczne. są rozproszone. Pod epidermą nie ma wiązek przewodzących, jest miękisz, jego komórki mają szczawiany wapnia (rahidy). w środku łodygi są wiązki przewodzące. Wszystkie jednoliścienne mają równoległą nerwację liścia (układ wiązek przewodzących), dwuliścienne mają unerwienie siatkowe. Jednoliścienne mają głównie system korzeniowy wiązkowy, jednoliścienne głównie palowy (jest korzeń główny i korzenie przybyszowe). U dwulisciennych jest podział na korę pierwotną i walec osiowy. Na ich granicy są niezwakuolizowane komórki merystematyczne, tu jest przyrost wtórny. Kambium caly czas się dzieli, odkłada do środka nowe komórki, powstaje z nich drewno i miękisz. Kora pierwotna jest spychana na zewnątrz, łodyga się rozrasta, epiderma jest rozrywana, zastępuje ją korkowica. Powstaje peryderma, ma fellogen (kambium korkotwórcze), felenem (korkiem) i miekiszową felodermę. Jest to wtórna tkanka okrywająca. Kambium róznicuje się do środka. miękisz pierwotny ma duże, owalne komórki i małe przestwory międzykomórkowe. Wtórny miękisz ma komórki ściśle przylegające do siebie, zlignifikowane o regularnym układzie. Wiązka pierwotna jest okrągła, wtóna eliptyczna i ma mało łyka, więcej powstaje drewna niż łyka. Przyrost wtóny powstaje z merystemu wtórnego. Korek jest adkrustowany suweryną, ma martwe komórki. W korku są przetchlinki, tu jest wymiana gazowa. Łodyga ma mało kory pierwotnej. Walec osiowy ma perycykl ze sklerenchymy, w korze pierwotnej jest kolenchyma. Jednoliścienne nie mają kory pierwotnej i walca osiowego. Wypełnia je zasadniczy miękisz rdzenia.