Borowina i torf

Torf to nie tylko paliwo, to najmłodszy węgiel kopalny, powstały z obumarłych części roślin. Powstaje na bagnach, torfowiskach, mokradłach, często z torfowców, torfowce rosną w górę, rozgałęziają się, na szczycie są gametofity i sporofity, części na dole zamierają i rozkładają się, im są niżej tym mają mniej tlenu. Szczątki ulegają humifikacji i przekształceniu w torf. Także inne części roślin, które opadną do bagien opadają na dno, gdzie są gromadzone, miażdżone pod kolejnymi warstwami i rozkładane. Nagromadzenie torfu to pierwszy etap powstawania węgla, torf stanowi paliwo, jest nawozem, ziemia uniwersalna do roślin doniczkowych to torf z piaskiem w rożnych proporcjach. Przygotowując działkę pod uprawy mieszamy górna warstwę ziemi z torfem, często podsypujemy torfem sadzonki i dorosłe rośliny. Wyróżniamy torf wysoki, niski, przejściowy, rodzaj torfu i jego skład zależą od warunków. Torf ma bituminy, kwasy organiczne, hemicelulozy, ligniny, huminy, białka, proteidy (krótkie polimery aminokwasów), cukry-disacharydy, monosacharydy, oligosacharydy. Torf wiąże 70% wody, chroni glebę przed wysychaniem. Torf wysoki powstaje w miejscach wysokiej wody bez odpływu, nie ma wielu substancji odżywczych, słabo wiąże wodę, jest brązowy, naturalny ma pH 3-4 (dla rododendronów, iglaków, azalii, borówek), odkwaszony ma pH 5-6, jest luźny, słabo absorbuje wodę, przepuszczalny, zakwasza glebę. Niski powstaje w miejscach z dobrym przepływem napowietrzonej wody, powstaje na terenach zalewowych, ma pH powyżej 6,5, jest żyzny, miesza się go z innymi glebami, jest czarny, może być zasolony. Pośredni powstaje, gdy woda płynie, a potem przestaje, jest mieszaniną obu torfów.

Torf w ogrodzie zakwasza glebę dla iglaków, azalii, rododendronów, pierisów, wrzosów, wrzośców, mącznicy, żurawiny, golterii, borówki, usypuje się z niego kopczyk lub miesza z podłożem przez przekopanie. Torf odkwaszony stanowi podłoże lub nawóz dla warzyw i roślin ozdobnych, użyźnia piasek, rozluźnia glinę, do użyźnienia gleby miesza się go z kompostem i obornikiem, do użyźnienia potrzeba 5-10 kg torfu na m2, by stosować jako nawóz, trzeba go przekopać z podłożem, odkwaszony torf odkwasza glebę, kwaśny zakwasza, w suchym przechowujemy cebulę roślin cebulowym. Torf kupujemy z pewnych źródeł bez śladów chwastów [https://muratordom.pl/ogrod/pielegnacja-roslin/nawozy-naturalne-kompost-i-torf-czy-mozna-uzyc-torfu-zamiast-kompostu-aa-Qd3Q-dvKY-Fc7b.html]

W kosmetyce torf ma działanie przeciwbakteryjne, ma kwasy organiczne, sole, okłady z rozgrzanego torfu – borowiny łagodzą bóle stawów, rozluźniają mięśnie, stawy. Stanisław Tołpa wyselekcjonował ekologiczne torfowiska, skąd torf ma ważne dla skóry fenolokwasy, fitohormony, aminokwasy, polisacharydy i pierwiastki: potas, żelazo, magnez, mangan, wapń, cynk, brom, ważne także dla roślin. Torf łagodzi uszkodzenia skóry, odżywia ją, nawilża, działa przeciwzmarszczkowo, pobudza odbudowę skóry [https://www.fit.pl/leczniczy-torf-dla-urody/3890/]. Torf ma analogi estrogenów łagodzące menopauzę i choroby kobiece. Torf przetworzony przez bakterie to borowina, ona łagodzi choroby stawów, bóle mięśni, przyspiesza krążenie. Są mydła, płyny do kąpieli, szampony z torfem, przeciwwskazania do użycia torfu to nadczynność tarczycy, żylaki (borowina rozszerza naczynia krwionośne i obniża ciśnienie, ułatwia przepływ krwi), miażdżyca [https://www.styl.pl/piekno/news-nieocenione-wlasciwosci-torfu,nId,4217446].

Borowina to nieodwodniony torf powstał przy niskim stężeniu tlenu. Borowina leczy wiele chorób układu krwionośnego, nerwowego, nadżerki pochwy, przewlekłe zapalenia kręgosłupa, mięśni, stawów, nerwobóle. Pobudza krążenie, łagodzi choroby żołądka i jelit. Na kąpiel potrzeba 100 kg borowiny w wodzie, ogrzewa się ją do 45 st. kąpie się 10-30 minut. Są okłady na ciało z pasty borowinowej, takie okłady przykładamy do chorych miejsc np. przeciążonych stawów na pół godziny przez 10 dni, okłady leczą też siniaki i urazy mechaniczne. Maść na chore stawy stosuje przez 3 tygodnie. Borowina w okładach pod folią zmniejsza cellulitis. Są maseczki borowinowe na twarz. Plastry borowinowe kładziemy na skórę i przykrywamy się kocem Przeciwwskazania do zabiegów w SPA i sanatoriach z borowiną to choroby tkanek miękkich, ostre stany zapalne, reumatyzm, cukrzyca, choroby serca, zakrzepica, choroby oczu, ciąża, nie wskazane dla osób po zawale, seniorów i dzieci do 7 roku życia. [https://www.medonet.pl/zdrowie,borowina---lecznicze-zastosowanie,artykul,1726315.html]. Kosmetyki z borowiną mogą być używane przez każdego, są to kremy, mydła, szampony, żele pod prysznic. W Polsce pierwszy raz użyto borowiny w 1858 r w Krynicy. Borowina rozszerza naczynia krwionośne, ułatwia przenikanie substancji odżywczych, poprawia ukrwienie tkanek, przyspiesza metabolizm, rozgrzewa, łagodzi ból działa przeciwbakteryjnie i przeciwwirusowo. Nawilża skórę, dostarcza jej związków wapnia, żelaza, krzemu, siarczanów glinu, potasu, sodu, magnezu, ma też enzymy, analogi hormonów i antybiotyki. Borowinę zmieszaną z wodą, nagrzana do 42 st, rozprowadza się na skórze. Kąpiel borowinowa 8 godzin po ćwiczeniach zapobiega zakwasom, ma trwać do 25 minut. Wysoka temperatura ułatwia pozbywanie się toksyn. Okłady, warstwę 5 cm podgrzanej do 40 st borowiny, przykrywamy prześcieradłem i warstwą kolejnych 5 cm borowiny, na to dajemy folię i koc, zabieg trwa do 30 minut. Borowina schłodzona do 3 stopni owinięta tetrą, przyłożona na 10-20 minut co 2 godziny redukuje siniaki i świeże urazy mechaniczne i przeciążenia stawów. Picie filtratu borowiny z wodą destylowaną łagodzi nadkwasotę. Jonoforeza, 3 razy w tygodniu przez 4 tygodnie, smarujemy 3 cm borowiny podgrzanej do 38 st, na przeciwległym biegunie ciała kładziemy metalową blaszkę, ułatwi to przeniknięcie jonów głęboko do ciała [https://www.doz.pl/czytelnia/a1141-Wlasciwosci_lecznicze_borowin]