Dlaczego warto chronić nasze rzeki i Bałtyk...

Jesiotr ostronosy Acipenser oxyrinchus spłaszczony grzbieto-brzusznie, długi, zaostrzony pyszczek, mała glowa,s zary kolor, widac linie boczną.
Parposz Alosa fallax niebieskioszare błyszczące, spłaszczone bocznie, wrzecionowate ciało, duże, koliste łuski, głowa trójkątna, za skrzelami jest 8 czarnych plam.
Aloza Alosa alosa ciało bocznie spłaszcozne, luski cykloidalne, pirwszy łuk skrzelowy ma cienkie wypustki filtracyjne, pysk trójkątny, grzbiet niebieskozielony, boki złote, czarne plamy za skrzelami, brzuch jaśniejszy, łuski brzucha są ostre.
Sardela europejska Engraulis encrasicolus mała, długa, spłaszczona bocznie, owalna na przekroju rybka, szpiczasty pysk, długa nasady płetw brzusznych, zielononiebieski grzbiet, brzuch jasnoszary, mlode osobniki maja szaroniebieski pasek po bokach.
Troć wędrowna Salmo trutta trójkątna głowa, wrzecionowate, bocznie spłąszczone, owalne na przekroju ciało, grzbiet brązowy, boki szare, srebrny brzuch, w okresie tarła przybiera miedziny kolor i pojawiaja się czerwone plamki.
Pstrąg tęczowy Oncorhynchus mykiss srebrne boki, niebiesko lub zielonoszary grzbiet, różowy pasek wzfdłóż linii bocznej, czarne plamy na płetwach i bokach, ciało długie, wrzecionowate, bocznie spłaszczone.
Bałtyk to także dom ssaków morskich, tylko w Polsce są:
Białucha Delphinapterus leucas ciało wrzecionowate, wydłużone, skóa bez melaniny, na czole jest melon, bąbel z tłuszczem.
Butlonos, delfin butlonosy Tursiops truncatus szare ciało, grzbiet ciemniejszy, długi dziób, otweór nosowy na czubku glowy, silnie rozwinięty ogon.
Delfin białonosy Lagenorhynchus albirostris długie ciało, grzbiet czarny, brzuch biały, trójkątna płetwa grzbietowa, tępy dziób.
Delfin zwyczajny Delphinus delphis bardzo rzadko zjawia się w Bałtyku, ciało ma owalne, opływowe, dziób długi, grzbiet ciemnoszary, brzuch biały, na boku jest plama, szara, bęłkitna lub żółtawa.
Długopłetwiec Megaptera novaeangliae opływowe ciało, tępy, długi dziób, mała głowa, długie płetwy piersiowe, króka, trójkątn apłetwa grzbietowa.
Finwal Balaenoptera physalus ciało długie, strzeliste, płetwy długie i zaostrzone, długa głowa z długim, cienkim dziobem stanowi 1/4 ciała, grzbiet czarny, brzuch biały.
Foka obrączkowana, nerpa Pusa hispida długie, masywne ciało pkryte krókim futrem, tylne kończyny zmienione w szerokie płetwy, przednie w owalne płetwy, ciało szare, pysk długi, przypomina pysk psa, futro szare na grzbiecie, na brzuchu białe. 
Foka pospolita Phoca vitulina owalne, masywne ciało, sierść szara, krótka, pysk szeroki, długi, szerokie tylnie płetwy, przednie owalne.
Foka szara Halichoerus grypus szara sierść, brzuch jaśniejszy, ma ciemne plamy, długi, wąski plysk, dlugie wąsy, ostre zęby, krókie płetwy, stare osobniki sa czarne.
Morświn Phocoena phocoena opływowe ciało, szare ciało, boki jaśniejsze, brzuch biuały, krótki, ucięty pysk, trójkątna, szeroka płetwa grzbietowa, drobne, romboidalne płetwy piersiowe.
Sejwal Balaenoptera borealis ciało zwęża się ku tyłowi, ciało błakitnoszare, pysk ostry, dlugi, drobne, owalne płetwy piersiowe.
Wal butelkonosy północny Hyperoodon ampullatus sporadycznie spotykany na północy Bałtyku, wypukłe ciało, pysk podobny do dzioba, nad oczami, na czubku glowy jest otwór nosowy, okrągłe zęby, opływowe ciało, grzbiet i boki ciemnoszare lub czerne, brzuch biały, starsze samice maja marmurkowy deseń, strsze samce maja bardziej wypukłe czoło niż młode.
Wal dwuzębny Mesoplodon bidens opływowe, zwężające sie ku tyłowi ciało, grzbiet niebieskoszary, brzuch jasny, długi, cienki pysk, mała, zaokrąglona płetwa grzbietowa, owalne płetwy piersiowe.
Wieloryb biskajski Eubalaena glacialis długie, wrzecionowate ciało, ogon długi, cienki, zakończony płetwą ogonową, tępy, ucięty pysk, szary grzbiet, jasny brzuch, długie, owalne płetwy piersiowe. W Bałtyku żyją też gąbki, maja dwie warstwy nabłonków na zewnąrz jest pinakoderma, w środku pinakoderma, pomiędzy nimi jest mezohyl, jest to substancja wypełniająca przestrzeń pomiędzy tymi warstwami, ma spikule, czyli igiełki z węglanu wapnia, sponginy i krzemionki, będące szkieletem gąbi, choanoderma ma komórki kołnierzykowe, choanocyty, które wchłaniają pokarm, przez jamki w ciele gabki, ostie, wpływa woda z pokarmem i tlenem do jamy chłonno-trawiąćej, paragastralnej, resztki wychodza przez oskulum, otwór na szczycie gąbki. Pinakoderma ma pinakocyty, w mezohylu sa maebocyty, one wytwarzają elementy szkieletu, kelonocyty robia kolagen, spongocyty budują szkielet sponginowy białek, skleroblasty robią szkielet mineralny i sklerydy, spikule, wykorzystują m. in kalcyt i krzemionkę, mioblasty decydują o wielkości  porów i oskulum, obkurczają je, archeocyty to komórki macierzyste, zmieniają się w gamety, lofocyty robia kolagen. W Bałtyku sa:
Nawodnik rzeczny Ephydatia fluviatilis szkielet to igły krzemionkowe spojone włóknami sponginy, zielonkawe, bezkształtne ciało, ostie drobne, miękka gabka tworzy wegetatywne przetrwalniki.