Drzewne serce

Spotkałam się z pewną legendą, jak w każdej legendzie i w tej może cos być i postanowiłam poszukać wyjasnienia. to legenda, ale warto sie jej przyjrzeć bliżej.
W wnętrzu pni starych drzew są tzw. drzewne serca, są bardzo ciężkie i twarde, oddzielone od tkanek drzewa, ale maja widoczne słoje przyrostu wtórnego. Układ tych słojów różni się od układu reszty drzewa, po uszkodzeniu pnia serce wypada.
Prawdopodobnie to zgniecione przez przyrost wtórny wiazki przewodzące, słoje przyrostu wtórnego powstają w wyniku rocznego przyrostu wiązek przewodzących. Komórki kambium dzielą się od zewnątrz w drewno, do środka w łyko oraz miękisz, dzieląc się komórka kambium dzieli sie w komórkę kambium oraz drugą komórkę, która róznicuje się w następne tkanki.  Roslinę otacza skórka pokryta kutyną. W walcu osiowym są wiązki przewodzące kolateralne, otwarte. W jednej linni mają drewno i łyko, pomiędzy nimi jest kambium. łyko to rurki sitowe, komórki towarzyszące i miękisz. Kambium wiązkowe ma komórki totipotencjalne, dzielą się w elementy drewna i łyka oraz miękisz. Kambium międzywiązkowe dzieli się tylko w miękisz. Przyrost wtórny jest gdy kambium wiązkowe łaczy sie z międzywiązkowym. Podczas przyrostu wtórnego komórka kambium dzieli się na 2 komórki, ta od środka różnicuje się w drewna ta na zewnątrz w łyko. Dzieli się też w miękisz. Kambium międzywiązkowe dzieli się tylko w miękisz, zawsze ma kontakt z rdzeniem. Latem powstają duże naczynia i cewki, zimą nie ma przyrostu wtórnego powstaja pierścienie. W tropikach rośliny przyrastaja na grubośc przez caly rok, nie ma słojów przyrostu wtórnego. Gdy powstaje łyko wtórne jego elementy ulegaja przekształceniom, ciemne łyko niefunkcjonujące ma zgniecione elementy łyka, nie przewodzi asymilatów, pełni funkcję wzmacniającą. Jasne łyko funkcjonujące przewodzi asymilaty. Tworzy się miękisz wiązkowy. Kambium międzywiązkowe dzieli się w miękisz. Powiększa on promienie wiązkowe, jest przyrost na grubość. Lipa ma kanały śluzowe. W środku walca osiowego jest rdzeń, który po latach staje się niewidoczny. Graniczy z nim drewno pierwotne. Podział promienisty (artyklinalny) to dylatacja. Jest to proces, w którym komórka kambium różnicuje się w komórkę miękiszową, która geometrycznie dzieli się w rurkę sitową, komórkę miękiszową i komórkę towarzyszącą. Dylatacja to rozszerzanie promieni. Łyko ma włókna sklerenchymatyczne, to łyko twarde, ma zdrewniałe, wtórne włókna. Łyko miękkie to żywe rurki sitowe i komórki towarzyszące. Łyko miękkie przewodzi asymilaty, łyko twarde pełni funkcję wzmacniającą. Z czasem przyrost wtórny powoduje zgniecenie wewnętrznych elementów wiązki przewodzącej. Wszystkie elementy zostają sprasowane, rosnie ich gęstość i masa, z czasem tworza szpilę, który oddziela się od fukcjonalnych wiązek przewodzących.
Zwykle stare drzewa próchnieją, grzyby rozkładaja pień od środka, dlatego drzewne serce się nie rozwija.
Zwykle w środku pnia jest rdzeń początkowo zbudowany z cienkosciennych komórek miekiszowych gromadzących materiały zapasowe, z czasem miekisz obumiera i rdzeń wypełnia powietrze, zywice i inne związki, byc może drzewne srce powstaje przez zepchnięcie i sprasowanie elementów przewodzących, ale ta teoria ma lukę, gdyby tak było rdzeń składałby sie tylko z drewna i miekiszu. Chociaż tak naprawdę nikt takiego serca nie badał, a słoje przyrostu wtórnego stanowi drewno, to istnieje druga teoria: nowotwór.
rośliny także mają na nowotwory, także zaczynają się mutacją-inicjacją, promocji-zmian z komórce i namnażania zmienionych komórek i progresji, czyli dalszego rozwoju. Byc może więc jakaś komorka kambium ulega mutacji, dzieli się i róznicuje w komórki drewna, łyka i miekiszu, powstaja tkanki rózniące się od tkanek gospodarza, tkanki rozrastaja się, pobierają wodę i biogeny, są zdolne do przewodzenia wody, biogenów i asymilatów, ale tworzą osobny twór, twór, który poza gospodarzem się rozpada. Pamiętajmy, że rośliny potrafią zyć ze zmianami nowotworowymi, które nie porażaja ich procesów zyciowych. Nowotwory roslinne nie tworza przerzutów, chroni przed tym ściana komórkowa i brak układu krążenia.
Takie serca powstaja często w amazońskiej dżungli maja inny układ drewna i łyka niż otaczające je wiązki przewodzące. Drzewa w dżungli sa stare i bardzo rozrosnięte, taki rozrost powoduje zgniecenie tkanek.