Jeszcze dokładniejszy podział chmur
Komentarze: 0
Cumulusy dzielimy na:
Cumulus fractus (Cu fra), czyli kłębiaste postrzępione chmury bez wypiętrzonego szczytu ani podstawy, od nich zaczynają się formować chmury kłębiaste, mają grubość kilkuset m.
Cumulus humilis (Cu hum), płaskie, rzadko rozmieszczone obloczki zwiastująće piekną pogodę, mają grubość od kilkudziesięciu do kilkuset metrów.
Cumulus mediocris (Cu med), średnio wypiętrzone, nie daja opadów, mają od kilkuset metrów do kilometra.
Cumulus congestus (Cu con), wypiętrzone w górę cumulusy, które mogą dawać spokojny deszczyk, mogą sięgać w pionie do kilku km.
Nimbostratus nie maja odmian.
Stratus dzielimy na:
Stratus fractus (St fra), chmury warstwowe postrzępione, mają ciemniejsze i jasniejsze chmurki, które pokrywają niebo, może prześwitywać słońce, są cieńsze i grubsze warstwy tych chmur.
Stratus nebulosus (St neb), chmura warstwowa mglista, wyglądają niczym mgła pokrywająca niebo.
Każdy z tych gatunków ma odmiany translucidus (tr), prześwitującą, przez którą prześwieca słońce, undulatus (un), pofalowaną,która tworzy na niebie fale chmur i opacus (op), nieprzeświecającą, która całkowicie zasłania niebo.
Altocumulusy dzielimy na:
Altocumulus stratiformis (Ac str), chmury w kształcie warstw członów przylegających do siebie.
Altocumulus lenticularis (Ac len) - soczewkowate chmury w postaci dysków,często nachodzących na siebie w kierunku góra dół, oznaczają nadejście frontu chłodnego.
Altocumulus castellanus (Ac cas), chmury o członach wypiętrzających się, są w postaci maleńkich, ale gęstych chmurek o nieregularnych kształtach.
Altocumulus floccus (Ac flo), kłaczkowate chmurki w postaci rozmazanych plamek.
Są też odmiany perlucidus (pe) o członach pooddzielanych, widac granice czlonów chmur, adiatus (ra) o członach przypominających oczka sieci uporządkowane wzdłuż linii prostych, translucidus (tr) przeświecające, można zobaczyć przez nie położenie słońca, lacunosus (la) o układzie członów przypominającym plaster miodu, duplicatus (du) o członach rozdwojonych, undulatus (un) przypominające pofalowane morze, opacus (op) nieprzeświecające, człony tak ściśle przylegają do siebie, że nie widac przez nie słońca.
Cirrusy dzielimy na:
Cirrus fibratus (Ci fib) pierzaste włókniste, chmury w postaci nieregularnych smug
Cirrus uncinus (Ci unc) pierzaste haczykowate, zakrzywione smugi, wyraźniejsze na zakrzywieniach,
Cirrus castellanus (Ci cas) pierzaste wieżyczkowate, w postaci kłebuszków jak waciki,
Cirrus spissatus (Ci spi) pierzaste gęste, w postaci dużych i gęstych kłebuszków, często wydłużonych
Cirrus floccus (Ci flo) pierzaste kłaczkowate, drobne, gęste kłębuszki przypominają zsiadłe mleko, tak też są nazywane.
Odmiany cirrusów to:
intortus (in) potargane, w posatci fali, radiatus (ra) promieniste, włókna ułożone prostoliniowo, jako pasma kłębuszków, vertebratus (ve) ościste, w kształcie szkieletu ryby, smugi rozmazane na boki, duplicatus (du) rozdwojone, wielowarstwowe, w postaci wałów chmur.
Altostratus, cirrostratus i cirrocumulus się nie dzielą.
Stratocumulus dzielimy na:
Stratocumulus stratiformis (Sc str) kłębiaste warstwowe rozpostarte. Charakteryzują się dużą rozciągłością poziomą, poszarpane, gęste,szare kłebki z jasniejszymi brzegami.
Stratocumulus lenticularis (Sc len) powstają gdy chłodne powietrze przepływa nad wzgórzami, są to gładkie, podłużne chmury w kształcie soczewek, są zwiastunami frontu chłodnego, mają postać nieregularnych dysków.
Stratocumulus castellanus (Sc cas) mają postać wyrastających z poziomej warsty wieżyczek, są gęste, poszarpane kłębuszki podobne do kłebków waty.
Są też odmiany opacus (op) nieprzeświecające, człony przepuszczają mało światła, że nie zobaczyc słońca, podstawa gładka, dość jednolita, undulatus (un) pofalowane, ukształtowanie podstawy przypomina pofalowane morze, translucidus (tr) przeświecające , można zobaczyc przez nie słońce, lacunosus (la) o układzie członów przypominającym plaster miodu, perlucidus (pe) o członach pooddzielanych, duplicatus (du) o członach rozdwojonych, radiatus (ra) promieniste o członach wypełniających regularnie oczka sieci, uporządkowanych wzdłuż linii prostych.
Cumulonimbus dzielimy na:
Cumulonimbus calvus, górą przypominają chmury pierzaste, dołem pierzaste, dają śnieg, deszcz i grad, duże wypiętrzone chmury.
Cumulonimbus capillatus, szczyty są wyraźnie pierzaste o budowie włóknistej lub prążkowanej, mają kształt kowadła, pióropusza lub zwichrowanej czupryny, dają przelotne opady, wyglądają jak płaski dysk nad gęstymi tumanami chmur [http://pochmurno.republika.pl/]
Dodaj komentarz