klasy bonitacyjne gleby

Bonitacja gleb to w gleboznawstwie ocena jakości gleby pod względem wartości użytkowej z uwzględnieniem żyzności gleby, stosunków wodnych, rzeźbą terenu, agroklimatu i trudności uprawy, stopnia kultury gleby i niektórymi elementami stosunków gospodarczych, grunty orne obowiązuje 9 klas bonitacyjnych

klasa I najlepsze gleby, są zasobne w składniki pokarmowe, ciepłe, przepuszczalne, łatwe do uprawy, strukturalne, przewiewne, nie zaskorupiające się, z głęboką warstwą próchnicy, są z bardzo dobrego kompleksu pszennego, są na równinach o łagodnych zboczach

klasa II bardzo dobre gleby orne, mają podobne parametry do klep klasy I, są słabiej przepuszczalne i mnie przewiewne, są trudniejsze do uprawy poprzez inne ukształtowanie terenu, są zmeliorowane, można uprawiać te same rośliny co na glebach klasy I, ale są mniejsze plony

Klasa III a dobre gleby, klasa III b średnio dobre gleby maja słabsze parametry od gleb klas I i II, gorsze stosunki wodne, poziom wód gruntowych waha się w tych glebach, ilości i jakość plonów waha się zależnie od podlewania, nawożenia, uprawy, kultury gleby, są dobre plony żyta i ziemniaków, przy intensywnej uprawie udaje się pszenica, buraki, koniczyna czerwona, klasa III b ma gorsze stosunki wodne, okresowo gleby wysychają lub są zalewane

klasa IV a i b, grunty średnie, mają zróżnicowane wartości, trudno dostosować na nich metody uprawy do rośliny, są tu zasobne gleby ciężkie i przewiewne, zimne, w czasie upałów schną i pękają, jest niski poziom wód gruntowych wymagający melioracji, w dobre lata przy intensywnej uprawie udają się buraki cukrowe pszenica, koniczyna czerwona, na lekkich glebach udają się ziemniaki, żyto, buraki pastewne, jęczmień, marchew, gleby klasy IV b są słabsze, ciężkie są podmokłe, nadaja się do kapusty, mieszanek pastewnych i owsa, lekkie gleby szybko schną w suszę, w dobre lata plony średnie, zależą od ilości i siły opadów

Klasa V słabe gleby, mało żyzne, słabo urodzajne, ubogie w substancje organiczne, lekkie gleby są suche, nadają się dla żyta, łubinu żółtego, w mokre lata nadają się dla ziemniaków i saradeli

Klasa VI najsłabsze gleby, plony są niskie i niepewne, to wadliwe, nieurodzajne gleby, są suche, bardzo luźne, może udać się łubin, w dobre lata żyto daje średni plon,są tu płytkie i bardzo płytkie gleby, kamieniste, mokre, o wysokim poziomie wód gruntowych, trudno tu przeprowadzić meliorację lub nie da się, nie wszystkie te wartości są jednocześnie, ale uprawy są trudne

Klasa VIRz to gleby po zalesienie, są ubogie, bardzo suche, o małym poziomie próchnicy, nie nadają się pod uprawy warzyw i owoców, ale pod lasy. A bonitacja drzewostanu to zdolność produkcyjna lasu określana przez porównanie wysokości danego lasu z przeciętną wysokością wzorcowego lasu w tym samym wieku i o tym samym składzie gatunkowym

ale są rośliny zwane chwastami, które wyrosną na każdej glebie, każda gleba ma także charakterystyczne dla siebie gatunki roślin zielnych