Leśni stratedzy

Drzewa podobnie jak inne organizmy zajmują nowe terytoria, jedne rozsiewają nasiona przy pomocy zwierząt (zoochoria), inne poprzez wiatr (anemochoria). Cykl życia rośliny zaczyna się od powstania nasienia, które może trwać w uśpieniu do wykiełkowania siewki przez wiele lat do obumarcia. Jej celem jest wydanie jak największej ilości nasion i rozprzeszczenienie się na nowe tereny. Są drzewa długowieczne, wolno rosnące, wolno dojrzewające, drzewa te rosną w lasach, dorosłe osobniki zasłaniają koronami światło sloneczne dla młodych drzewek, któe muszą korzystać z 3% światła dostająćego się do nich. Takie drzewka mają słabą fotosyntezę, ale starsze drzewa dokarmiają je przez sieć korzeni, którymi są połączone. wolny wzrost pozwala im osiągnąć stabilną sylwetkę, która skutecznie opiera się wichurą i utrzymuje drzewo w podłożu. Wolno rosnące drzewo wolno zużywa energię i wolno się starzeje, długo żyje i rozmnaża się przez wiele sezonów wegetacyjnych. Jego komórki są małe, odpowiednio nawilżone i napowietrzone, tak, że atakujące np. przez rany drzewo grzyby nie mogą się rozmnażać. Kiedy stare drzewo upadnie, a młode drzewka dosięgną promienie słoneczne zaczynają one szybko fotosyntetyzować i dobudowywać wlasne ciała,ale tozaburza ich sylwetkę, od nasłonecznionej strony mają więcej gałęzi i rosną szybciej, ich komórki są większe, mają więcej wody i są podatniejsze na ataki grybów. Na szczęście drzewa rosną przez całe życie, prześwit szybko się zamyka, a gałęzie mlodych drzewek, do których przestaje docierać światło obumierają i odpadają, przez rany wnikają grzyby, ale rośliny wytwarzają substancje odpornościowe i zasklepiają rany. Tak rosną buki, lipy, dęby, sosny, jodły, świerki. Iglaste i lipy też są wiatrosiewne, ale ich nasiona ze względu na masę nie lecą daleko pomimo aparatu lotnego. Bukiew i żołędzie są rozsiewane przez zwierzęta np. wiewiórki i ptaki, ale te zostawiają blisko innych drzew porastających las. Ich nasiona są pokarmem dla ptaków, które zakopują je w podłożu i młode roślinki rosną w obrębie lasu, podobnie jest,gdy owoc opadnie dzieki sile ciążenia w pobliżu drzewa macierzystego i młode osobniki są w pobliżu dorosłych i starych drzew. Są drzewa szybkorosnące, pionierskie, jak topole, brzozy, wierzby. One są wiatrosiewne, wiatr rozsiewa nasiona na znaczne odległości, które upadają w dowolnym miejscu i rozwijają się. Siewki mają dostęp do słońca, szybko przeprowadzają fotosyntezę, szybko rosną, szybko dojrzewają i wydają wiele nasion. Topole osiki rozmnażają się też poprzez odrośla korzeniowe, ich liście przeprowadzają fotosyntezę po obu stronach blaskzi liściowej. Jedno drzewo tworzy zagajnik, kilka pni jest większe od innych. Pomiędzy takimi szybkorosnącymi drzewami czasem padają nasiona buków, sosen, dębów i te drzewka rosną pomiędzy np. brzozami czy topolami, ich cień zapewnia im powolny wzrost. Brzozy mają obwisłe gaęłzie, które podczas wiatru uderzają o młode drzewka dodatkowo ograniczając ich wzrost. Ale one i tak je przerosną, raz, że są to rośliny większe, dwa, że szybkorosnąće drzewa żyją krocej, szybko się zużywają i próchnieją. Tak też przebiega naturalna sukcesja terenów porzuconych przez ludzi, pierwszymi drzewami, ktore w ciągu 20 lat zarastają ten teren są brzozy, topole i wierzby, które potem są zastępowane przez buki, sosny, jodły, lipy, dęby i świerki. Drzewa wolnorosnące mogą szybko rosnąć na otwartych terenach, ale są wtedy chorowite i szybko próchnieją. Ciekawostka nasionko może trafić na próchno starszego drzewa, wtedy siewka ukorzenia się na nim i roślina wzrasta na próchniejącym drewnie, traktując je jako nawóz. Takie spróchniałe drzewo nazywa się piastunka drzewna.