Nie taki szczur straszny

 Ludzie uprzedzili się do szczurów, panuje przekonanie, że szczury przenoszą choroby, ten pogląd pochodzi z czasów epidemii dżumy, szczury były głównymi roznosicielami. Fakt szczury chorują na te same choroby co ludzie i mogą się wzajemnie zarażać, szczury i ludzie mają podobny zestaw przeciwciał ze względu na życie w tym samym środowisku. Tak u nas jak u szczurów odporność na czynniki toksyczne np. toksyny utrwala się w drugim pokoleniu, czyli u wnuków, łatwo to badać na krótkożyjących gryzoniach niż u ludzi zyjących 80 lat. Szczury, także posiadają samoświadomość, są inteligentne. Potrafią wspinać się na pionowe ściany dzięki pazurkom, potrafią pływać, przegryzą prawie każdy materiał, potrafią skoczyć na wysokość większą kilkadziesiąt razy od swojego wzrostu. Niby szkodniki, ale gdyby nie gryzły to rosnące przez całe życie kły uniemożliwiłyby im jedzenie, potem uszkodziłyby szczęki, tak jak my musimy co kilka dni obcianć paznokcie, tak one musza ścierac zęby. Szczury i myszy są gryzoniami, tak jak chomiki, króliczki i świnki morskie. W hodowli sa odmiany albinotyczne, czarne, łaciate, ale to jest jeden gatunek szarego, pospolitego szczura wędrownego, zwanego domowym Rattus norvegicus. Szczurzyca potrafi rozmnażać się tuż po wydaniu poprzedniego potomstwa, rodzi za każdym razem kilkanaście mlodych. Szczur w przyrodzie żyje ok. 2 lat, jednak w hodowli potrafi dożyc do 10 [http://twojezwierze.pl/gryzonie-kroliki/artykul/zobacz/jak-dlugo-zyja-szczury.html]. Szczury mają miękkie futerka, przywiązują się do ludzi, siedzą często na ramieniu właścicela, kąpią się razem z panem, rozpoznają go, reagują na swoje imię. Są dobrym zwierzęciem dowarzyszącym, potrzebują czegoś do gryzienia (kawałków drewna, marchewek, surowego korzenia pietruszki, trzymane są w klatkach by nie gryzły mebli, ale trzeba je wypuszczać by mogł pobiegać i miały kontakt z domownikami. Jest możliwość oswojenia dzikich szczurów poprzez stopniowe podchodzenie do nich i karmienie, z czasem zaakceptują człowieka jako swojego, jest możliwość zabrania małego szczurka z piwnicy, gdy już sam je i wychowywanie go jak pieska czy kotka. Szczury szybko sie uczą, potrafią same zdobyc jedzenie, jest możliwość, że zostawiony w mieszkaniu przegryzie się do szafki z chlebem. Szczury są wszystkożerne, jedzą mięso, padlinę, owoce, warzywa, ziarno, można je karmić specjalną karmą, poradzą też sobie z resztkami z obiadu, one jedzą w większości to co ludzie. Dzikie szczury sa odporniejsze na choroby zakaźne i nowotwory. I dzikie i hodowlane sa równie inteligentne i przywiązuja się do ludzi. Szczury jedzą ziarna zbóż, surowe warzywa jak marchew, pietruszkę, selery, pomidory, kalafiory, cykorię, kabaczki, ogórki, buraki, pomidory, kalarepe, kapustę, seler, rzepę, rzodkiewke, szparagi, brukselkę, owoce-jabłka, gruszki, banany, brzoskwinie, morele, winogrona, jagody, porzeczki, borówki, maliny, agrest, wisnie, czeresnie, awokado, arbuzy, melony, persymonę, papaję, kiwi, pitaję, mango, pomidory, gotowane dynie, cukinie, ziemniaki i warzywa strączkowe, właściwie to oprócz sałaty wszystko to co jest zdrowe dla nas jest zdrowe dla nich, nie powinno się podawać im slodyczy (tak jak psom i kotom), kawy [http://ratteria.w.interiowo.pl/zywie.html]dobrze zadbany i będący pod opieką weterynarza szczur może dożyć do 10 lat w dobrym zdrowiu.