Przystosowanie ptaków do lotu

Lekki szkielet, pneumatyczne kości, są lekie i puste w środku. Czaszka jest trwale połączona z kręgosłupem kłykciem potylicznym, nie ma szwów czaski, nie ma zębów, jest lekki, rogowy dziób, który jak dziób samolotu ma opływowy kształt, chyba, że zmienił się w miarę zdobywania danego pokarmu. jest duża ruchomość szyi, kręgi piersiowe sa połączone z mostkiem i żebrami, istnieje grzebień mostka, czyli dużą, płaska kość podtrzymująca mięśnie piersiowe, które muszą być silne by utrzymać ptaka w locie, haczykowate wyrostki żeber usztywniają klatkę piersiową zapewniając stabilność, natomiast układ żeber pozwala na przesuwanie mostka i zwiększenie pojemności klatki piersiowej. Pas barkowy to kość krucza, łopatka i obojczyk, on podtrzymuje skrzydło, kości ramienia i przedramienia sa krótkie, natomiast kości dłoni przekształcone są tak by utrzymać powierzchnię nośna skrzydła, obojczyki zrosnięte są w widełki, które również stanowią przyczep mięśni potrzebnych do lotu, kośc krucza stanowi oparcie skrzydeł na mostku. Zamiast szpiku kości wypełnione są powietrzem.
Na skrzydłach sa lotki I-rzędowe, sa od wewnętrznej strony, powyżej są pasy skrzydłowe, pokrywy skrzydłowe i barkówki.
Pióro (przekształcona łuska gada) zbudowane jest z połozonej w ciele dudki i z wystającej na zewnątrz stosiny, prostopadle od niej odchodzą promienie, łączą się haczykami tworząc powierzchnię horągiewki, pod nią sa miekkie przypióra, tak zbudowane sa pióra potrzebne do lotu, natomiast sa jeszcze pozbawione haczyków pióra puchoiwe, które pełnią funkcje termoizolacyjną. Pióra puchowe są najbliżej skóry, lotki są duże, sztywne, wodoszczelne, tworza powierzchnię nośną skrzydeł, na ogonie sa sterówki, które ptakom latającym służą za ter, czyli zmiane kierunku lotu i utrzymanie danego kierunku. U nielotów mają funkcje godową. Pióra pudrowe służą papugą do pokrywania powierzchni innych piór, papugi kruszą je i rozprowadzają po ciele. Sa też pióra pokrywy pokrywaja resztę piór, pióra szczeciniaste są koło oczu i dzioba na głowie, umożliwiaja łapanie owadów w locie. Lotki I rzędu są na dłoni skrzydła, II rzędu na przedramieniu, III sa przy tułowiu, równiez pokrywy są I, II, III rzędu, na spodzie skrzydeł sa podskrzydłowe, nadogonowe pokrywaja kuper, od góry, podogonowe od dołu. Płaszcz to pióra pokrywające tułów, barkówki pokrywają nasady skrzydeł z wierzchu, podbarkowki od spodu, części tułowia to górna część grzbietu czyli kark, dolna czyli wzdłuz kręgosłupa, kuper pomiędzy ogonem a pokrywami i brzuch, czyli przód tułowia. Pokrywy uszne pokrywjaa uszy, kantarek między okiem a dziobem, ciemie na głowie-czapeczka, kark to częśc ciała i pióra wokół szyi, analogicznie do nazw części tułowia śą nazwy częsci upierzenia.
Kręgi lędźwiowy, krzyzowy, pierwsze ogonowe i ostatnie piersiowe zrastają się w kość lędźwiowo-krzyżową. Duża miednica z kości biodrowej, łonowej i kulszowej połączonych panewką stawu biodrowego jest niezrosnięta spojeniem łonowym, umozliwia składanie dużej ilości, dużych jaj. Tylna kończyna dolna pełni funkjce kroczną lub pławną, jest typowo zbudowana.
Usztywnienie kręgosłupa przez zrosnięcie kręgów nadaje mu stabilność w czasie lotu. synsakrum to zrosnięte kręgi piersiowe, ogonowe, krzyżowe i lędźwiowe, pygostyl to zrosnięte kręgi ogonowe, stanowią podparcie dla sterówek.
Zanik pęcherza moczowego, kał, produkty przemiany materii i jaja uwalniane sa do kloaki, skąd idą na zewnątrz, jest równoczesne wydalanie moczu i kału, zamiast mocznika jest kwas moczowy-biały nalot na odchodach.
Brak zębów wymaga połykania kamyków-gastrolitów celem rozcierania pokarmu zwłaszcza u ziarnojadów. Szybkie trawienie i metabolizm, latanie wymaga dużych nakładów energii, ptaki potrafia pozbyc się zjedzonego pokarmu w 15 minut by być lżejszymi do lotu.
Serce ma 2 przedsionki i 2 komory, krew zylna nie miesza się z tętniczą, są 2 obiegi krwi, lewy duży obwodowy i prawy mały płucny, Krew płynie zyła płucną do lewego przedsionka i komory serca, skad aortą wyrzucana jest do wszystkich narządów, wraca zyłami głównymi do prawego przedsionka i komory skąd tętnicą płucną idzie do płuc.
Płuca budują cienkie oskrzeliki, przypominają rurki, do tego jest 9 worków powietrznych, które magazynują świeże powietrze, zajmuja one wnętrze tułowia ptaka, sa połączone z płucami, działaja jka miechy. U ptaków nie ma przepony. Są worki nieparzysty podwidełkowy (obojczykowy, międzyobojczykowy), dwa szyjne, dwie pary piersiowych (przednie i tylne) oraz dwa brzuszne. Wdech jest przez nos, gdzie powietrze jest ogrzewane i oczyszczane, idzie do tchawicy, aparatu głosowego z krtanią, do oskrzeli i płuc. Ruch ksrzydeł generuje podwójne oddychanie ptaków, w płucach po wymianie gazowej powietrze idzie do worków powietrznych przednich, druga częśc wdychanego powietrza omija płuca i idzie do worków tylnych, podczes wydechu to poweitrze przechodzi przez płuca, znów jest wymiana gazowa, powietrze z worków przednich idzie na zewnątrz. W czasie i wdechu i wydechu przez płuce przechodzi nasycone tlenem powietrze. Ruch skrzydeł w górę powoduje wdech, w dół wydech, worki także zmniejszają ciężar niczym baloniki, parowanie wody z ich powierzchni powoduje termoregulację w czasie wysiłku ptak sie nie przegrzewa.
Z kolei wydzielina z narządu kuprowego rozprowadzona po ciele zapobiega zamaczaniu piór i przez to chroni przed zimną wodą, asymetria lotek pozwala utworzenie ze skrzydeł zwartej powierzchni.
ważną rolę w locie odgrywa opływowy kształt ciała i loty w kluczach, czyli w takich formacjach, że pierwszy osobnik łamie opór powietrza, przez co pozostałe tracą mniej energii. Osobniki na dziobie klucza zmieniają się co jakiś czas by móc odpocząć. Ptaki mają kilka rodzajów lotu: czynny kiedy ruchy skrzydeł wytwarza napę celem oderwania sie od ziemi, u niektórych ptaków jest lot trzepoczący, furkoczący-pozwala zawisać małym ptakom w powietrzu, skrzydła poruszają się w przód i tył. Lot szybujący wykorzystuje prądy powietrzne do unoszenia się bez ruchów skrzydeł, kolo ziemi nagrzewa się powietrze bardzije niż wyżej, ma ono inna gęstośc i lepkośc niz chłodniejsze, pomiędzy jest klina, czyli granica, gdzie ciepłe i chłodniejsze powietrze sie nie mieszają. Gdy lepkość zostaje przezwyciężona, lżejsze ciepłe powietrze idzie w górę tworząc komin termiczny zasysający ciepłe powietrze z sąsiedctwa. sępy odnajdują ten komin i unoszą się wraz z ciepłym powietrzem bez utraty energii. Sępy latajągrupowo wyszukując jedzenia, gdy temperatura powietrza sie wyrównuje komin znika i sępy rozlatują się czynnie w róznych kierunkach.