Róża jerychońska, inaczej róża z jerycha to grupa roślin zdolnych do przetrwania skrajnej suszy, rośliny te nazywamy też zmartwychwstankami. Gdy rózy brakuje wody zwija się do środka i zasycha, wszystkie jej procesy życiowe zostają zahamowane, chlorofplasty chowają sie głebiej. Gdy dostarczona zostanie im woda rozwijają się, rosliny zielenieją. Zmartwychwstanki pochodzą z Azji i Ameryki Północnej, pochodzą z obszarów pustynnych i półpustynnych, gdzie deszcze padają rzadko. W Europie mamy:
Anastatika rezurekcyjna Anastatica hierochuntica z kapustowatych Brassicaceae, owłosione, rozgałezione łodygi, korzenie nitkowate, korzeniowy system wiązkowy, jajowate, całobrzegie lub ząbkowane liście schodzące w ogonek, kwiaty drobne, białe, owoce to czterokanciaste, eliptyczne łuszczynki. Anastatika rośnie też w Afryce Pn i Azji Mniejszej.
Pozostałe to:
Widliczka łuskowata Selaginella lepidophylla z widliczkowatych Selaginellaceae rozgałęzione łodygi, liście okrągłe, łuseczkowate, dachówkowato ułożone ku końcom. Ameryka Srodkowa.
Astericus pygmaeus z astrowatych Asteraceae, z lodygi wyrastają mięsiste, owłosione, języczkowate liście, na szczycie wyrasta żółty koszyczek, brzeżne kwiaty jężyczkowate, środkowe rurkowate, kwiatostan otaczają języczkowate podsadki, w czasie suszy stula listki tworząc kulę ochraniającą owocostan, w deszczu liście się rozwijają by deszcz zmył owoce. Afryka.
Boea hygrometrica z ostrojowatych Gesneriaceae, szerokojajowate, karbowane liście zwężone ku końcowi, ogonkowe, długie łodygi kwiatowe, kwiaty 5-płatkowe, fioletowe, 2 płatki mniejsze u góry zachodza na siebie, u dołu 3 duże, płatki zrosnięte u nasady, kwiaty zebrane w grona, owoce to łuszczynki, liście podczas suszy zwijają się i tracą kolor, uwidaczniają się włoski. Azja.
Myrothamnus moschatus z parzeplinowatych Myrothamnaceae krzewinka z drobnymi, jajowatymi, siedzącymi, naprzyciwległymi liśćmi, kwiaty czerwone w kłosach, rozbudowane dno kwiatowe, 4 drobne płatki, gałązki rozgałezione, w czasie suszy szarzeje i schnie.
Te rośliny mają zdolność ruchów higroskopowych, czyli kurczenia i rozkurczania się błon i ścian komórkowych lub całcyh komórek pod wpływem wilgoci. Gdy jest wilgotno komórki chłoną wodę i pęcznieją, gdy sucho tracą wodę i kurcza się. Do tych ruchów należy higrochazja (hygrochazja), czyli pobieranie wody i nierównomierne nasiąkanie i pęcznienie błon i ścian komórkowych martwych komórek. Komórki zwiększają swoja objętość, rośliny się otwierają, uwidaczniane są żywe komórki, higochazja jest w czasie deszczu. W czasie suszy jest kserochazja- nierównomierne kurczenie się wysychających błon i ścian komórkowych martwych komórek i zamykanie się tych roślin. Komórki kurczą się, roślina sie zwija.
Dodaj komentarz