Rozbłyski słoneczne

Rozbłyski słoneczne powstają wskutek fluktuacji magnetosfery Słońca, Słońce ze względu na swoje rozmiary obraca się z różna prędkością w zależności od odległości od równika, co powoduje powstanie wielu biegunów. Linie pola magnetycznego ulegają skręceniu i skurczeniu jak sprężyny, takie ściśnięcie gromadzi ogromna energię. Linie pól magnetycznych Słońca cały czas sie przemieszczają. Z czasem dochodzi do uwolnienia tej energii, dzieje się to, gdy zbliżą się do siebie obszary o przeciwnych kierunkach linii sił, wtedy zachodzi zmiana konfiguracji pól magnetycznych, wtedy zaczynają płynąć prądy elektryczne, które rozgrzewaja plazmę, która sie rozszerza. Pole magnetyczne Słońca zapobiega wydostaniu się plazmy poza koronę, ale czasem następuje przerwanie linii pól magnetycznych, nagromadzona w ich zwojach energia wyrzuca strumień wysokoenergetycznych cząstek, zwykle taki strumień leci w kosmos i w kierunku Ziemi. Jest to wiatr słoneczny. Zwykle takie cząstki, ni innego jak promieniowanie korpuskularne jest zatrzymywane przez ziemską magnetosferę. Nasze pole magnetyczne jest dwubiegunowe jak magnez, złapane w nie cząsteczki układaja się wzdłuż linii pola jka opiłki żelaza wzdłuż linii szkolnego magnesiku, są to pasy Van Allena. Odpowiednio silne natężenie wiatru slonecznego może przeniknąć prze magnetosferę, oddziałuje wtedy z cząsteczkami atmosfery powodując zorzę polarną. Jest ona następstwem burzy geomagnetycznej, wysokoenergetyczne cząsteczki reagują z cząsteczkami atmosfery wzburzając je. Wzburzone cząsteczki emitują światło, tlen świeci na zielono i czerwono, azot na purpurowo, hel i wodór na niebiesko i fioletowo. Zwykle zorza wystepuje na biegunach, gdzie magnetosfera jest najsłabsza, ale intensywne burze na Słońcu (rozblyski) potrafią wyrzucić cząstki z taką energią, że przenikna one i na niższych szerokosciach geograficznych. Wczoraj w nocy mogliśmy oglądać zorzę polarną w Polsce. Tu wyrózniamy klasy rozbłysków słonecznych:
C najsłabsze, prawie niezauważalne na ziemi;
M średnie powodujące powstanie zorzy na biegunach;
X najsilniejsze, ich efektem jest zorza na całej Ziemi.
Każda kategoria dzieli się na podkategorie, od nich zależy obszar, gdzie obserwujemy zorzę.
Zbyt intensywny wiatr sloneczny może spowodować dotarcie naładowanych energetycznie cząsteczek do powierzchni Ziemi. Taki rozbłysk miał miejsce w latach 50 XIX wieku. Nie stanowią one bezpośredniego zagrożenia dla zycia, ale mogą zniszczyć technologię, uszkodzić linie wysokiego napięcia, strącić satelity, które mogą spaść na budynki mieszkalne i inne miejsca pełne ludzi. mogą spowodować upadki samolotów porażając aparaturę pokładową, nawet słabsze rozbłyski moga spowodować chorobę popromienną u pasażerów samolotów jeśli będą lecieć nad biegunami, gdzie pole magnetyczne jest słabsze. Są obserwatoria badające aktywnośc sloneczną i komunikujące elektrownie oraz linie lotnicze o mozliwych rozbłyskach, zmniejszenie napięcia w liniach energetycznych,  telekomunikacyjnych i satelitach może ocalić technologię. Można odwołac wtedy loty przynajmniej nad biegunami. Ale dorębne zagrożenie to porażenie pracy rozruszników serca. Są też dowody, że osoby z chorobą wieńcową czują się gorzej w czasie burz slonecznych, ma to związek właśnie z naładowanymi cząsteczkami, wiadomo, że elektrycznośc zakłuca pracę serca. Dlatego potrzebne są systemy ochrony takich osób, lepiej żeby zostały w tym czasie w domach, potrzeba także zmodyfikować sztuczne rozruszniki.