Śląski las węglowy
Komentarze: 0
350 mln lat temu Górny Śląsk leżał w delcie rzeki okresowo zalewanej przez morze, potem zmienił się w równinę poprzecinaną rzekami, śląskie ziemie były podmokłe i tropikalne. Nie było wtedy ptaków, ssaków ani gadów. Las zamieszkiwały duże ważki, wije, karaczany, szarańczaki i inne owady oraz płazy. Las porastały skrzypy drzewiaste, widłaki drzewiaste i paprotniki drzewiaste, wysokie temperatury, bujna roślinność i wegetacja sprawiały, że obumarłe szczątki roślin nie zostawały przerobione na kompost przez faunę, tylko opadały na dno bagien, gdzie zmieniały się w torf, z którego powstał węgiel.
Lepidodendron, łuskodrzew i Sigillaria to widłaki, z których powstał węgiel, łuskodrzew miał ponad 30 m wysokości i 2 m średnicy, jego pusty w środku pień rozgałęział się na dwa konary, one rozdzielały się na coraz mniejsze gałązki, na końcu których były szyszkowate kłosy zarodnionośne strobile, cały pień i gałęzie porastały liście, romboidalne, łuskowate ze zbudowanymi z miękiszu języczkami, ligulami, którymi pobierały wodę z deszczu, każdy liść był oparty na wybrzuszeniu-poduszeczce. Lepidodendron miał dwa rodzaje korzeni, poziome na powierzchni bagna i pod wodą stygmarie pełniące funkcje kłącza i apendyksy, czyli korzenie właściwe, które czasem opadały zostawiając blizny. Sigillarie, pieczęciowce, pieczątkowce miały 20-metrowe pnie zakończone pióropuszem liści, niektóre gatunki rozgałęziały się na 2 lub 4 konary, liście miały metr średnicy, spomiędzy nich wyrastały kłosy, poduszki liściowe były mniejsze lub ich nie było, po opadniętych liściach zostawały blizny.
Skrzypy miały formy krzaczaste i drzewiaste, kalamity osiągały 20 m, pusta w środku, członowana łodyga miała żebra, dzieliła się na węzły i międzywęźla, wąskie liście otaczały łodygę, korzenie były sznurowate, nieregularnie rozgałęzione, zależnie od gatunku pojedyncze lub w wiązkach.
Paprocie zarodnikowe były w pełnym rozwoju, pojawiły się nasienne, miały formy ziele i kilkumetrowe drzewiaste, zależnie od gatunku liście były proste lub złożone, mocno unerwione, paprocie nasienne były podobne do dzisiejszych roślin nagonasiennych.
Do dziś na hałdach na obszarach pogórniczych znajdujemy odciski liści, łodyg, kłosów, skamieniałe nasiona paproci, więc górnictwo ma znaczenie dla paleobotaniki i poznawania historii naturalnej, można także znaleźć odciski w węglu.
Dodaj komentarz