torfowiska

Torfowiska to miejsca z wysokim poziomem wód gruntowych, na których powstaje torf. Torfowiska to ekosystemy złożonej z określonej roślinności. Są torfowiska niskie, topogeniczne, mają wysoki lub powierzchniowy poziom ruchomych wód gruntowych, nasyconych minerałami, zasilane przez wody podziemne. Występują w wolno płynących rzekach, strumieniach i źródliskach, podłoże mają żyzne, lekko kwaśne, obojętne lub lekko zasadowe. Torfowiska wysokie, ombrogeniczne, czyli mszary są zasilane wodą opadową, mają ubogie gleby, kwaśne pH od 3,5, czasem torfowisko jest wzniesione ponad otaczający go teren, rosną tu torfowce higrofilne, przygiełka biała, bagnica torfowa, turzyca bagienna. Torfowisko przejściowe, soligeniczne korzysta z wód powierzchniowych spływających, gruntowych i opadowych, są tu mszary torfowcowe, mszary mszysto-turzycowe, formacje krzewiaste i drzewiaste z sosna i brzozą.

Na torfowiskach rosną rzadkie rośliny jak wełnianka alpejska i brzoza niska, ważki. Z torfowiskami niskimi są związane motyle mszarnik jutta i szlaczkoń torfowiec, z wysokimi najbardziej jadowity polski pająk bagnik brzeżny, z pośrednimi ważka żółta i przeniela dwuplama.

Przeważnie torfowiska rosną w zagłębieniach terenu, gdzie zbiera się woda, wilgotne podłoże sprzyja mszakom, płonnikom i torfowcom, które rozpoczynają powstawanie torfu. Potem torowiska kolonizują higrofity naczyniowe. Kiedy torfowisko wysokie porośnie mszar, wypiętrza się kopuła torfowiskowa.

Kiedy torfowisko ma wody stojące tworzy się kożuch z hydrofitów, pło. Pło to darniowa roślinność wodna. W takich miejscach mamy rzęsę, żaby składają skrzek, żyją larwy ważek, owadów różnoskrzydłych

Na torfowiskach gniazdują ptaki wodne i brodzące. Pło to inaczej spleja, pływające platformy z roślin tworzą wyspy, albo porastają mokradło od brzegu do środka tworząc kożuch, mogą to być mchy, torfowce, wątrobowce, rośliny naczyniowe, te rośliny nie ukorzeniają się, tylko tworzą kożuch lub wyspy, korzenie pobierają biogeny z gytii. Torfowiska wysokie porastają rośliny z rodziny turzycowatych, wrzosowatych i rosiczki. Formą ochrony torfowisk jest brak ingerencji człowieka.

Na torfowiskach powstaje torf. Hipoteza Iwanowa z 1953 r zakłada istnienie dwóch warstw dojrzewającego torfu. Górna warstwa materii organicznej akrotelm ma dostęp tlenu i materia organiczna rozkłada się przy udziale organizmów tlenowych, tu jest zmienna ilość wody, rosną rośliny, akrotelm ma duża przepuszczalną dla wody, to poziom torfotwórczy, gdzie materia organiczna kumuluje się na dnie. Dolna katotelm nie ma tlenu, tam działają organizmy beztlenowe, których jest mało. Na podstawie hipotezy Iwanowa Ingram w 1978 r nazwał dwuwarstwowe torfowisko diplotelmikiem, a jednowarstwowe bez akrotelmu haplotelmikiem. Torfu przybywa dzięki akumulacji 1mm/rok. Gleby o 10-30 cm warstwie materii organicznej to organiczno-mineralne gleby murszowe. Suo to mokradło z roślinnością torfotwórczą.