Zjawiska świetlne podczas trzęsienia ziemi...

Są ludzie, którzy widzieli białe i niebieskie światła w okolicach trzęsień Ziemi, są tacy, którzy w to nie wierzą, są nagrania i zdjęcia takowych świateł. Świadkowie nazywają to zjawiskami świetlnymi w czasie trzęsienia Ziemi. Towarzyszą one również wybuchom wulkanów, jest kilka hipotez na ich temat. Zjawisko piezoelektryczności, czyli generowanie ładunków elektrycznych wskutek naprężeń mechanicznych tu ruchów sejsmicznych. Drugą hipotezą jest tryboluminescencja czyli emisja światła związana z pękaniem wiązań asymetrycznych w strukturze krystalicznej, jaka mają skały, uwzględnia się też efekty związane z ogrzewaniem ciał poprzez tarcie oraz emisję eksoelektronową. Wszystkie te zjawiska podnoszą temperaturę ciał. W skutek aktywności wulkanicznej oraz trzęsień ziemi dochodzi też do emisji gazów, wiele z nich jak siarkowodór, metan, chlorowodór, podniesienie ich temperatury poprzez tarcie lub ładunek elektryczny powoduje ich zapłon. Metan i siarkowodór palą się na niebiesko, spod ziemi cały czas wydostają się nowe gazy jak z palnika kuchenki. Inne hipotezy mówią, e dochodzi do jonizacji tlenu na aniony oraz zerwania wiązań nadtlenowych wskutek ciśnienia, jony wydostają się do atmosfery i jonizują powietrze, tworząc świecącą plazmę. Zerwanie wiązań nadtlenowych powoduje przewodnictwo dziurowe, czyli przechodzenie elektronów na wolne poziomy energetyczne pod wpływem zewnętrznego pola elektrycznego, elektrony te tworzą silne pole elektryczne w powietrzu i jonizują je, model tektoniczny zakłada, że dane zjawisko odpowiada napięcie pomiędzy masami skalnymi o różnej strukturze w obrębie tej samej formacji skalnej, te warstwy mają różne przewodnictwo prądu, pionowym uskokom zawsze towarzyszą zjawiska świetlne. Inni twierdzą, że światło generuje ładunek elektryczny powstały w wyniku pocierania o siebie warstw skalnych, ładunek powstaje też w wyniku pocierania o siebie papieru czy gumy. Inni twierdzą, że wyciek magmy i powstanie uskoku jeśli skały zawierają metale magnetyczne deformują lokalnie pole magnetyczne i powstaje mała zorza polarna. Wybuchom wulkanów towarzyszą wyładowania elektryczne, także wskutek różnic temperatur pomiędzy zewnętrznymi warstwami skalnymi i wewnętrznymi oraz pomiędzy gazami a powietrzem, powoduje zmiany ciśnienia, uderzania piorunów również mogą zapalić gazy wulkaniczne. Pył wulkaniczny ma podobne właściwości do chmur kłębiastych, cząsteczki pyłu ścierają się ze sobą generując ładunek elektryczny. Popioły i gazy nagrzewają powietrze powodując powstawanie skondensowanej pary wodnej, czyli chmur, które powodują wyładowania atmosferyczne. Czasem na niebie pojawiają się światła przed wybuchem wulkanu i trzęsienia Ziemi. Gazy przesiąkają przez glebę i opokę skalną jak przez gąbkę przed właściwym trzęsieniem i wybuchem, wzrost ciśnieniu wewnątrz ziemi wypycha je do góry. Gazy ulatniają się do atmosfery i załamują światło słoneczne tworząc zjawiska świetlne jak iryzacja i parheliony. Lżej od powietrza lecą wyżej, cięższe zostają przy gruncie.