wstęp do palinologii 6

śluzowce - Z czasem śluźnia wypełza z podłoża, tworzy grudki, będące zarodniami, wytwarzają zarodniki, może być 1 zarodnia lub więcej. Ściana zarodni to pierwoszczowocnia, okrągła zarodnia to zrosłozarodnia, gdy wiele małych zrosniętych komorami to wolne zarodnie, pojedyncza zarodnia to pseudozrosłozarodnia. Zarodniki powstają, gdy cytoplazma gromadzi się wokół jąra, otacza błoną i ściną,jest 2n, dzieli się mejotycznie, 3 jądra degenerują, 1 opuszcza zarodnię, ma postać ameby lub uwicionego wiciowca, 2 takie zarodniki łączą się w zygotę i powstaje nowy organizm. Stemonitales nie ma ekto i ednoplazmy, ma część frontalna i żyły zarodnie na trzonkach i kolumienkę, kolumellę z nićmi, włośniami, które chronią przed równoczesnym wysypem zarodników. Liceales mają faneroplazmodium z frontem, żyłami i endo i ektoplazmą, są zrostozarodnie z włośnią rzekomą. Prawdziwa ma wodniczki, rzekoma to pseudowłośnia ze ścianą zrośniętą z nićmi. Cykl życiowy śluzowca, 2n śluźnia skupia się wokół jąder, wokół nich skupia się cytoplazma, otacza się ścianą, powstają zarodniki,gdy wici są niezłączone ze ścianą (peridium) jest włośnia właściwa, gdy są to włośnia rzekoma, w zarodnikach jest mejoza, 3 komórki obumierają, 1 opuszcza zarodnię jako myxameba, jest mała, gdy jest wilgotno wypuszcza 2 wici i jest myxmonada, rozmnażają się, powstają 1n zarodniki, maja różne znaki, kopulują, powstają zygoty, są 2-jądrową, fuzja jąder, jest ameba 2n, podział jąder, powstaje plazmodium, gdy jest sucho monada traci wici i jest amebą, kopulacja to syngamia.

Lęgniowce - Grzybnia lęgniowców tworzy pływkowe zarodniki zoospory, w środku zoosporangium są poprzeczne ściany wtórne, septy. Tworzą się przy powstawaniu organów rozrodczych, zarodniki 1 rzędu mają 2 wici z mastigonemami, potem tracą wici, tworzą ścianę, jest zoospora 2 typu, z jej boku wyrastają nowe wici, zoosopora pływa wiciami do dołu, wici mocują do podłoża,rozwija się grzybnia. Płciowe rozmnażanie to oogamia, jest oogonium, w środku są komórki jajowe oosfery, plemnia, anteridium, przyłącza się do lęgni, z plemni kiełkują kanały, wrastają do lęgni, nimi komórki plemnikowe idą do lęgni. Jest zapłodnienie powstają przetrwalniki oospory. W lęgniach i plemniach jest mejoza. Oospora otaczają się ścianą komórkową, kiełkują strzępki, powstaje nowa grzybnia. Zoosporangia są długie lub okrągle. Peronosporales mają zoosporangia na długich strzępkach, odrywają się od nich i są wiatrosiewne, ta strzępka to sporangiofor, trzonek zarodnionośny, są to pasożyty roślin lądowych, tworzą też pływki. Gdy zarodnik padnie na wilgotny liść tworzy zarodniki 2 typu. Wnikają do roślin przez aparaty szparkowe.

Najprościej rozróżnić pyłki roślin na podstawie sposobu zapylania, pyłek roślin wiatropylnych jest drobny, sypki, liczny, ziarno pyłku ma często uwypuklenia egzyny wypełnione powietrzem, które pozwalają mu się unosić na duże odległości, pyłek roślin owadopylnych jest dużo, lepki, słodki ma cukry, dużo biogenów, witamin, ziarna są zlepione w poręczne agregaty, pyłek hydrofitów jest zlepiony śluzem w tratwy, które łatwo unoszą się na powierzchni wody, u roślin podwodnych często nie ma egzyny, która chroni przed wysychaniem lub jest zredukowana.

Palinologie dzielimy na areopalinologię, czyli obecność pyłków i zarodników w powietrzu, ma znaczenie dla osób uczulonych na konkretny rodzaj pyłku, palinologię medyczną (jatropalinologię) czyli wpływ pyłków na reakcje alergiczną w ciele człowieka, a także na prozdrowotne jedzenia działanie pyłku pszczelego, kopropalinologię, czyli obecność pyłku w odchodach, w ten sposób analizuje się pożywienie zwierząt, a także można prześledzić trasy ich wędrówek, pyłek się nie trawi, więc na podstawie obecność pyłków w odchodach można stwierdzić w którym miejscu zwierzę jadło, melissopalinologia bada obecność pyłku w miodzie, pyłek roślin zapylanych przez owady wzbogaca miód o witaminy, cukry proste i biogeny, palinologie sądową o obecności pyłku na ubraniu i włosach i paleopalinologię czyli obecność pyłku w osadach kopalnych pozwalającą odtworzyć roślinność oraz miejsce pochodzenia osadów. Pyłek pszczeli zawiera witaminy, biogeny oraz te same składniki aktywne co ziele roślin leczniczych, ale w mniejszych ilościach. Jest to pyłek kwiatowy zebrany i częściowo przetworzony przez pszczoły.