Piękny dom i ogród, strona 48

Jest wiele drzew, które mogą odrosnąć z jednej gałązki, jesli tylko będą miały dostęp do wody i biogenów oraz do światł słonecznego lub innego o niezbędnej długości fali wypuszczą korzenie, jednym z takich drzew, mało wymagającym i najłatwiej ukorzeniającym się jest wierzba. Wystarczy odciętą zdrową gałązkę wbić w glebę i zapewnić jej odpowiednie warunki. Zwykle najlepszym podłożem jest torf pomieszany z piaskiem. Chociaż często wystarczy po prostu wbić gałazkę w wybranym miejscu. Można użyć ukorzeniacza, czyli preparatu ułatwiającego ukorzenianie się roślin, jest dostępny w sklepie ogrodniczym, zawiera hormony roslinne, gł. auksyny, które przenikną do wiązek przewodzących i rozprzestrzenią sie po roslinie, gdzie będą stymulować jej procesy zyciowe, w tym zawiązywanie nowych korzeni. W ukorzeniaczu zanurzamy tę część sadzonki, która pójdzie do ziemi, tylko trzeba zwilżyć by ukorzeniacz sie trzymał i trzeba uważać, żeby nie zetrzeć go w czasie sadzenia, warto wykopać dolki, do których wkładamy sadzonkę i delikatnie je zakopać, lub bardzo niewielką ilośc sypiemy do dołka na roslinkę. Ukorzeniacz do drzewk i krzewów lisciastych można zdobyć w sklepie ogrodniczym.
Sadzonkom trzeba zapewnic odpowiednie warunki, wierzby lubią wilgoć, trzeba je często podlewać, warto nawozić nawozem dla drzew liściastych, przynajmniej do póki nie zobaczymy, że gałazka się rpzyjęła, ma zdrowe liście, jest sztywna, trzyma się w podłożu, rośnie i poszerza swój obwód.
Portal http://www.pasieka24.pl/wszystkie-nr-pasieki/93-pasieka-2-2013/983-sadzimy-wierzby.htm podaje, że trzeba znaleść drzewo męskie, wierzba jest dwupienna, ale jesli nie chodujemy pszczół, a wierzba ma slużyć innym celom np. ozdobnym można zdobyć sadzonki żeńskie lub mieszane. Zajdujemy odpowiednie drzewo lub krzewo, sa wierzby krzewiaste, tniemy gałązki na 20-30 cm, ale do 3 cm szerokości, czyli młode gałązki na odcinki zwane sztobrami, najlepszy czas na pozyskiwanie sztobrów to czas kwitnienia, u wczesnych gatunków to luty marzec u póznych kwiecień-maj, jeśli sadzimy je wiosną to najlepiej posadzic je jak najszybciej od pocięcia. Przed posadzeniem można sztobry na 10 dni zamoczyć do połowy w wodzie i ustawić je w nieogrzewanym pomieszczeniu. Gdy wierzba puści korzenie, można posadzić sadzonki w przygotowanym miejscu. Miejsce przygotowujemy przez odchwaszczenie i przekopanie ziemi. Portal radzi by wiosna gdy ziemia jest dopowiednio wilgotna nie podlewać sadzonek, ale pogoda u nas rózna, a i czas sadzenia może przypadac na suchsze pory wiosny, więc warto podlewać tak jak inne sadzonki.
Kwitnąca wierzba jest potrzebna pszczelarzom by rozróznili męskie osobniki z miodnikami od żeńskich, tak naprawdę wierzbę posadzić można przez całą wiosnę, bez względu na czas kwitnienia, wtedy postępujemy identycznie, tniemy odpowiednio grube gałazki na 30-centymetrowe odcinki, które trzymamy w wodzie do wypuszczenia korzeni i sadzimy w odchwaszczonym i przekopanym miejscu w ogródku, zaleznie od wilgotności podłoża podlewamy, możemy nawozić odpowiednim nawozem, warto spytać o szczegóły przy zakupie.
Można też wzłożyć do wody pozbawioną bazi, jeszcze nie kwitnąca gałązkę, ale już mającą pąki po pewnym czasie wypuści liście i korznie, taką sadzonkę sadzimy w odchwaszczonej i okopanej glebie i pielęgnujemy zależnie od pogody. Praktycznie nawet zerwane jak do bukiety gałązki z pączkami wypuszczaja korzonki i liście, takie sadzonki również sadzimy w przygotowanej ziemi.

Azalia doniczkowa to delikatna roślina,która potrzebuje niskich temperatur od 12 do 15 st. góra 18, lubi za to slońce,wilgotną glebę, ale nie zalegającą wodę w ziemi, azalia sprawdzi się na połduniowym i zachodnim oknie bez grzejnika, z okna musi iść zimno, kiedy w domu jest ciepło. Azalia kwitnie na biało,różowo, fioletowo, czerwono, purpurowo, łososiowo,są kwiaty dwukolorowe, najczęstsze gatunki to indyjska i japońska, kwitną zimai na przedwiośniu. Azalia nie lubi przeciągów, ziemia musi być wilgotna, doniczkę wkładamy do miski z wodą, woda musi być przegotowana, ostudzona, miękka, czekamy aż ziemia nasiąknie, lubi też wilgotne powietrze, co 2-3 tygodnie po podlaniu nawozimy nawozem dla kwitnących roślin lub dla azalii albo roślin kwasolubnych. Azalia meże mieć podstawkę z kamykami i wodą, skąd woda przesiąka do ziemi. Po przekwitnięciu przesadzamy ja do doniczki o większej o 2 rozmiary, gleba musi być kwaśna o pH 3,5-5,5, są w sklepach ogrodniczych specjalne podłoża dla azalii. Trzeba usuwać zwiędnięte kwiaty wyrywając je rękami, po przekwitnięciu można przyciąć odstające gałęzie. Azalię przesadzamy co 2-3 lata, po przekwitnięciu można obciąc ok. 2 cm gałązek. Po przekwitnięciu przenosimy azalie do chłodnego pomieszczenia, żeby odpoczęła, wtedy rzadziej podlewamy, ale gleba nie może być sucha. W następnych czasie kwitnienia zabieramy ją do domu. Latem można doniczkę zakopać w ogrodzie pod drzewem,ale jesienią przenosimy ją dopokoju z 10-15 st. Jesli kupimy jalatem, trzymamy w odległości 1 m od okna, światło ma być rozproszone.

Cytrusy można uprawiać w doniczkach. Pomarańcze, mandarynki, cytryny, grejpfruty należą do rodzaju cytrus z rodziny rutowatych i wymagają podobnych warunków uprawy. Potrzebują światła, dlatego dobrze się czują na zachodzie i południu. Latem lubią zraszanie, ale wcześnie rano, kiedy słońce nie grzeje, gleba musi być kwaśna pH 5-6,5, wilgotna, nie za sucha, nie za mokra, zimą wymagają temperatury 10-15 st., ale trzeba zmniejszać ją stopniowo, od marca do października nawozimy co tydzień nawozem wieloskładnikowym dla cytrusów. Młode drzewa przesadzamy co roku, starsze co kilka lat do doniczki większej o 2-3 cm od poprzedniej. Można przycinać kilkuletnie gałązki o1/3 długości. Zimą mniej podlewamy i nawozimy, cytrusy są odporne na choroby i szkodniki, ale wrażliwe na gaz kuchenny. Pajęczyny na liściach to dzieło przędziorków , wtedy kładziemy roślinkę pod prysznic, można użyć gotowych środków, przemyć liście roztworem denaturatu, tak samo w przypadku miseczników, które mogą doprowadzić do zaniku chlorofilu i opadania liści, białe kłaczki to wełnowce, postępujemy tak samo, w ciepłe lata można wynieść doniczki do ogrodu lub na balkon, ale trzeba chronić przed chłodem [https://www.wymarzonyogrod.pl/rosliny-doniczkowe/rosliny-doniczkowe/pomarancze-cytryny-i-mandarynki-w-doniczkach-uprawa-cytrusow-w-domu,65_1491.html]. Liście trzeba wycierać z kurzu szmatką, papierem, pod prysznicem, rzadko na deszczu. Hodując cytrusa z pestki, świeżą pestkę umieszczamy na 1 cm w ziemi uniwersalnej z piaskiem i pilnujemy temperatury 25 st. C. Młode i starsze osobniki wymagają drenażu z keramzytu, cytrusy podlewamy odstaną dobę wodą. Zimą również potrzebują światła. Podlewamy jak starsze osobniki [https://zielonyogrodek.pl/dom-i-balkon/rosliny-w-mieszkaniu/6333-cytryny-mandarynki-i-pomarancze-domowa-uprawa-cytrusow]

Od odczynu gleby zależy jakośc upraw, wielkość plonu i wzrost i rozwoj roślin. Różne rośliny lubią różne odczyny gleby. Od odczynu zależy przyswajalność substancji mineralnych z podłoża, są rośliny lubiące gleby zasadowe (pH powyżej 7), kwaśne (pH poniżej 7) i obojętne, ciężko osiągnąć ten efekt w przyrodzie, ale odpowiednia dla nich gleba oscyluje w okolicach pH7. bórówki jak inne rosliny z rodziny wrzosowatych potrzebują pH kwaśnego o wartości od 3,5 do 4. Ogrodnicy zalecają siarkowanie, im bardziej gleba ciężka i żyzna tym więcej potrzeba siarki. Używa się do tego celu siarkę pylistą lub preparaty dostępne w sklepach ogrodniczych.  Lekkie gleby o dużej ziarnistości jak piaski i żwiry z mała zawartością próchnicy potrzebują mniej siarki niż gleby ciężkie, jak iły, lessy, gliny potrzebują więcej siarki. Gleby ciężkie to mady, rędziny, gleby brunatne i czarnoziemy. Sairkę rozpylamy przy pomocy kultywatora,glebogryzarki lub brony, przy dużej ilości wysypanej siarki można sadzić po roku, przy małej po ok. 3-4 miesiącach, dlatego siarkujemy wiosną, by na wiosnę przyszłego roku lub latem obecnego można było posadzić krzaczki. Na glebach o pH 4-4,5 na grządkach dla borówek robimy bruzdy, wsypujemy w nie trociny zmieszane ze 150-200 kg siarczanu amonu i mieszamy z glebą przy pomocy narzędzi rolniczych, kultywatora czy glebogryzarki. Na małych uprawach sypiemy trociny z siarczanem amonu do dołków pod sadzonki [http://permakultura.net/2015/02/26/jak-uprawiac-wysokiej-jakosci-borowki-w-glebie-o-wysokim-ph/]. Ale można zakwasić glebę dodając do niej ziemię torfową. wykopujemy dołki pod sadzonki większe niż zwykle i przed wsadzeniem bryły korzeniowej sypiemy tam ziemie torfową i potem wkładamy rośliny i zasypujemy ziemią torfową i naszą glebą. Można ją wysypać też w grządkach przed posadzeniem roślin. dobrze jest co roku podsypywać posadzone krzaczki igliwiem np. modrzewi, które zrzucają igły co roku lub sosen, świerków czy jodeł-one zrzucają co 5 lat, ale nie na raz i wiatr może strzepywac ich liście, zostają też po obcięciu gałęzi. Zgrabiamy igliwie i podsypuje nimi każdy krzaczek formułując kopczyk wokół nasady łodyżek, wystarczy podsypywać raz w roku na wiosnę, na początku marca, czyli teraz. Można podsypać trocinami, ale trzeba to robić częsciej i liśćmi opadłymi jesienią z drzew liściastych, ale słabiej zakwaszają od szpilek. Rozkłądające się liście, szpilki czy trociny dodają do gleby pierwiastki w nich obecne, które uzupełniają glebę i stanowią nawóz dla borówek, ktore pobierają minerały  z ziemi. Z rozkładu liści uwalniają sie magnez, potas, sód, wapń, mangan, żelazo czyli to co znajduje sie w ich suchej masie i użyźnia glebę.

Kasztanowiec zwyczajny Aesculus hippocastanum drzewo z rodziny mydleńcowatych z gęstą, cylindryczna koroną, szarą, łuszczącą się korą, białe kwiaty z czerwonymi plamkami u nasad płatków zebrane są w wiechy, owoce to torebki, zielone, kolczaste, mają 1-3 nasiona, pokarm jeleni, saren, dzików, roślina lecznicza działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, rozkurczająco, przeciwkrwotocznie, uszczelnia naczynia krwionośne, leczy hemoroidy, obrzęki nóg, żylaki, bóle krzyża i bioder, stosowany przy przy hemoroidach i żylakach, zaburzeniach krążenia krwi, zapaleniu żył, miażdżycy, stanach zapalnych wątroby, przy odmrożeniach, obrzękach i puchlinie wodnej, krwiakach, skurczach, zapaleniu ścięgien, dolegliwościach okresu przekwitania, zakrzepach, zastojach żylnych, przepuszczalnością naczyń, stanach zapalnych żołądka i jelit, roślina kosmetyczna na kremy, maseczki, szampony, roślina ozdobna, z drewna robi się meble, z kory barwniki do tkanin, z nasion pasze dla zwierząt. Kasztanowiec zwyczajny wymaga gleb żyznych, lekko kwaśny, umiarkowanie wilgotnych, trzeba podlewać, ale nie doprowadzać do gromadzenia się wody i przemoczenia oraz przesuszenia gleby. Trzeba nawozić kompostem kwaśnym, torfem, na glebach zasadowych można podsypywać igliwiem wymieszanym z ziemią ogrodową, najlepszy jest komposty i przepalony obornik. Kasztanowiec lubi słońce lub lekki cień, kasztanowiec jest odporny na mróz i zanieczyszczenia, ale wrażliwy na suszę. Gleba musi być głęboko uprawiana. Kasztanowce trzeba opryskiwać przeciw szrotówkowi, na którego jako organizm inwazyjny nie ma innej rady. Kupujemy zdrowe drzewka, wykopujemy rowek większy od doniczki, jeśli mamy glebę zasadową lub obojętną w ogrodzie dosypujemy ziemię ogrodową zmieszaną z kwaśnym kompostem, przy bardzo kwaśnej rozcieńczamy inną glebą, przy lekko kwaśnej wystarczy gleba ze stanowiska, na jakim go sadzimy. Bryłę korzeniową przysypujemy tym co wsypujemy do dołka zależnie od naszego podłoża i podlewamy. Z nasion kasztanowca można robić naszyjniki nawlekając je na nitkę, zwierzątka i ludziki, kiedy połączymy je wykałaczkami albo zapałkami,