Przyroda, strona 40

Mrówkojady należą do rzędu szczerbaków Xenarthra, czyli zwierząt mających zredukowane uzębienie, rodziny mrówkojadów Myrmecophagidae. Są tu 2 rodzaje: Myrmecophaga z gatunkiem mrówkojad wielki Myrmecophaga tridactyla i Tamandua z tamanduą meskykańską Tamandua mexicana i tamanduą Tamandua tetradactyla.
Mrówkojad wielki Myrmecophaga tridactyla szarobrunatne futro z czarna pręga na bokach, długi pysk zakończony małym otworkiem gębowym, bez zębów, ma długi, lepki język, którym wygrzebuje z gniazd mrówki i termity, 4-palczaste kończyny, tylne są krótsze i cieńsze, przednie przystosowane do grzebania w ziemi. Prowadzi samotniczy tryb życia, w pary łączy sie tylko w czasie godów, ciąża trwa ok 180 dni, po urodzeniu młode wdrapuje sie na grzbiet matki, jest umaszczone tak jak ona, przez pół roku jest karmione mlekiem, a samodzielne po 2 latach, żyje w dżunglach deszczowych, lasach mieszanych, na trawiastych równinach i stepach, je głównie mrówki, lokalizuje je węchem, rozkopuje przednimi łapami mrowisko i wyciaga mrówki językiem, je tez larwy owadów, owoce i jaja ptaków. Mieszka w Ameryce Środkowej i Południowej.
Tamandua meksykańska Tamandua mexicana ma białe łapy, głowę i szyje oraz czarną kamizelkę na tułówiu, ma małe oczy, duże okragłe uszy i długie pazury, którymi rozgrzebuje gniazda mrówek i termitów, żyje w Ameryce Południowej na zach. od And i Środkowej od płd-wsch. Meksyku, żyje w lasach deszczowych i na sawannach, w pobliżu starych, porośniętych mchem drzew, śpią w dziuplach. Poruzemiawaja się syczeniem i wydzielina zapachową z odbytu, jedza mrówki i termity, jesienią są gody, jedno młode rodzi się wiosną, przez rok jest pod oipieką matki, potem osiąga dojrzałość i odchodzi, wydaje kilka miotów w roku.
Tamandua/mrówkojad czteropalczasty Tamandua tetradactyla ma jasny zwężajacy sie ku tyłowi ogon, nogi, szyje i glowę oraz czarną kamizelke na tułowiu z białymi plecami, je mrówki, termity, pszczoły, owoce, przednimi łapami rozgrzebuje gniazda, językiem wyjada owady, żyje w Ameryce Płd. w lasach deszczowych i na sawannach, podrażniony wydziela substancje o drażniącym zapachu, urodzone wiosną jedno młode po urodzeniu wchodzi na grzbiet matki, gdzie przebywa przez 18 miesięcy, koniec ogona jest lysy.
Kiedyś do tej rodziny był zaliczany mrówkojadek/mrówkojad karłowaty Cyclopes didactylus, teraz jest w Cyclopidae. Ma miękką długą jasną sierść z ciemna pręgą biegnącą wzdłuż głowy, szyi i pleców, spód ciała jest łysy, ma zakrzywione pazury, nadrzewny, nocny organizm, poluje w koronach drzew na mrówki i termity, po trwającej 2-3 miesiace ciązy samica rodzi jedno mlode w gnieździe zbudowanym z liści oboje rodzice się nim opiekują.  Żyje  wAmeryce Środkowej od Meksyku i Płd. do Boliwii i Brazylii, 64 chromosomy.

Koty są naszymi przyjaciółmi. Ich obecność obniża ciśnienie, poprawia humor, sprawia, że szybciej wracamy do zdrowia, mobilizuje układ odpornościowy. Dawniej były 3 teorie na temat powstawania kociego mruczenia. Pierwsza mówiła, że mróczenie jest spowodowanie wibrowaniem fałszywych strun głosowych, położonych obok więzadeł głosowych. Druga mówiła, że turbulencje przepływu krwi wywołuja wibracje w klatce piersiowej i tchawicy, których energia jest przekazywana powietrzu w jamach zatok, gdzie powstaja fale akustyczne. Trzecia mówiła, że są to pozafazowe skurcze mięśni krtani brzusznej i częsci przepony. Niedawno odkryto, że mruczenie powstaje w kościach gnykowych położonych między podstawą języka a podstawą czaszki. Impulsy nerwowe aktywują mięsnie położone w pobliżu strun głosowych powodując ich wibrujące skurcze, mięśnie poruszają kośćmi, drgania rozchodza się po całym ciele. mruczą koty domowe i rysie, koty mruczą, gdy delektują sie jedzeniem albo cieszą głaskaniem, ale także kiedy rodzą i są ranne. Ich mruczenie ma częstotliwość 50 do 150 herców. Odkryto, że drgania o takich częstotliwościach wpływaja na gęstość kości, zwiększając ją. dlatego u kotów złamania goją się szybciej, ale nie tylko u kotów, również u ludzi i innych zwierząt jak psy, które miały kontakt z mruczącymi kotami i drgania przechodziły na nich. Mruczenie to forma komunikacji - ciche mruczenie informuje o chęci do zabawy, gluche to prośba o spokój, głośne to radość z głaskania lub zabawy, a bardzo głośne mowi o dominującej pozycji kota. Poprzez mruczenie kocięta mówią mamie czego potrzebują. Koty mrucząc poruszają ciała w drgania, które usuwaja skutki ich mało aktywniego stylu życia, mruczenie wzmacnia kości i ścięgna kotów. Takie mruczenie przyspiesza regenerację kości o 20%. Chore koty mruczą, by wprawić się w ruch, dzięki któremu szybciej zdrowieją. Mruczenie zwiększa też siłę i sprawność mięśni. Większa gęstość kości to mniejsze zagrożenie osteoporozą. Warto więc trzymac kota na kolanach i tulić się do niego.

Rojst inaczej obszar bagienny, niski porośnięty krzewinkami i karłowatymi drzewami. Podobnym środowiskiem jest mszar, czyli bezodpływowy zależny od wód opadowych obszar zdominowany przez mszaki, krzewinki z rodziny wrzosowatych jak żurawina, błotna Oxycoccus palustris łodyga brunatna, delikatna, płożaca, liście drobne, jajowate, sine od spodu, tępe lub zaostrzone, brzegi liści są podwinięte, rózowe kwiaty wyrastaja po 3-4 na długich szypułkach maja podwinięte płatki i drobne podkwiatki, owoce to kuliste, czerwone jagody z drobnymi, zielonymi nasionami. Roslina jadlana owoce nadają sie na kisiele, galaretki, są dodatkiem do musli, roślina lecznicza, owoce działaja moczopędnie, pomagają w zapaleniu pęcherza.
żurawina wielkoowocowa Vaccinium macrocarpon brązowa, rozgałeziona łodyga, liście eliptyczne, od spodu szarozielone, o podwiniętych brzegach, kwiaty są na długich szypułkach, maja po 2 podkwiatki, działki sa niepozorne, płatki odgięte do tyłu, nitki pręcików owłosione, owoce to czerwone jagody, roslina jadalna, owoce są jadalne.

Bagno zwyczajne Ledum palustre gałęzie wyprostowane, rudo owłosione, ulistnienie skrętoległe, liście są eliptyczne, krótkoogonkowe, kutnerowate, brzegi są podwinięte, kwiaty białe, pięciokrotne, symetria promienista, 5 działek, 5 jajowatych płatków, kwiaty zebrane są w baldachy, owoce to pękające 5 klapami torebki ze spiralnie zwiniętymi nasionami. Roślina lecznicza, liście i młode pędy leczą gościec, reumatyzm, ból zębów, stawów, krzyża, odstrasza mole.

Z roślin zielnych dominujewełnianka pochwowata Eriophorum vaginatum tworzy kępy, łodyga prosta, wzniesiona, pełna, obł, liście cienkie, szporstkie, rynienkowate, odziomkowe, kwiaty zebrane pod podsadką w jajowate kłos, listki okwiatu nitkowate, przysadkilancetowate, owoce tto orzeszki z puchem z przekształconych płatków, puchem wypycha się pościel

Rosiczka okrągłolistna Drosera rotundifolia łodyga prosta, wzniesiona, liście rozety długoogonkowe, okrągłe, mają włoski gruczołowe z lepką wydzieliną unieruchamiająca owada, przylistki do połowy zrośnięte z liśćmi, kwiaty na łodygach kwiatostanowym zebrane w grono, drobne, białe, 5-płatkowe, promieniste kwiaty, owoce to trójkomorowe torebki, roślina lecznicza, pomaga przy gorączce, bólach menstruacyjnych, bólu zebów.
Rosiczka długolistna Drosera anglica łodyga to wzniesiony głąbik, liście rozety podłużne, owalne, z włoskami gruczołowymi na trzoneczkach, długoogonkowe, przylistki zrośnięte z liścmi do połowy, 6-płatkowe, białe kwiaty w gronach, owoce to gładkie torebki.
Rosiczka pośrednia Drosera intermedia łodyga to kłabik, liście rozety długoogonkowe, łopatkowate, zrośnięte z liśćmi u nasady, włoski na powierzchni górnej liści na trzoneczkach, 6-płatkowe, białe kwiaty w gronach, owoce to kuliste, bruzdkowane torebki.
Rosiczka owalna Drosera obovata łodyga to głąbik, liście szerokie, krótkie, łopatkowate, czerwonawe z włoskami gruczołowatymi, kwiaty białe, 6-płatkowe, drobne, w gronach, owoce to torebki.

Na mszarach rosnie dużo torfowców, z czasem zmieniają w torfowiska

Rząd: szponiaste Accipitriformes
Rodzina: jastrzębiowate Accipitridae
Rodzaj: Buteo
Gatunek: myszołów zwyczajny Buteo buteo. Ptak drapieżny zamieszkujący Europe, Azję i Afrykę, w Europie Środowej i Zachodniej są osiadłe. Wygląd: spód ma brązową szyję, jasną pierś w brązowe plamy, brązowy brzuch, beżowe podogonie, brązowy ogon, spód skrzydeł ma czarną nasadę, biały środek i czarne końce, wierzch brązowy, forma jasna ma biały spód i boki, biały grzbiet w brązowe plamy.
Gatunek: myszołów włochaty Buteo lagopus. Ptak drapieżny zimujący w Europie Zachodniej.
Wygląd: szary w brązowe plamy, na tułówiu i nogach okrągłe, na szyi podłużne, spód biały, biała plama na kuprze, ogon samca ma kilka ciemnych psaków, samicy 2, dziób zakrzywiony, nogi żółte, w locie widać czarna plamę na przegubie jasnej części skrzydeł, puch piskląt biały, jaj biała, ciemno nakrapiane.
Rozmnażanie: samice myszołowów składają 2-3 jaja, szaro, brazowo lub fioletowawo nakrapiane, okres wylęgania trwa 33 dni, oboje rodzice karmiamlode, ojciec przekazuje pokarm matce, ona go rozdrabnia i podaje pisklętom. Młode latają po 50-55 dniach. Po 2 miesiącach młode opuszczaja gniazdo. 
Życie: myszołowy zamieszkują lasy, pola, drzewostany, kepy drzew i krzewów, zarośla, miedze, nieużytki. Budują gniazda w koronach drzew lub rozwidleniach gałęzi, gniazdo ma ok. 1 m średnicy, zbudowane jest z gałązek. Wycinanie i zabudowywanie tych terenów to dla nich zagrożenie.
Pokarm: myszołowy polują na małe ptaki, ssaki, gady, płazy, duże owady, dżdżownice.
włochaty gniazduje na ziemi lub w skałach, ale nie w Polsce tylko w tundrze, zwyczajny gniazduje u nas.
Myszołowy sa objęte scisłą ochrona gatunkową. Zagraża im wycicnanie lasów, kęp drzew i drzewostanów

Rozdzaj Buteo.

Myszołowik popielaty Buteo plagiatus bezowy brązowo cętkowany wierzch, szary, poprzecznie prązkowany spód, żółty dziób i nogi. Jaja białe, niebieskawe, 6 tygodni trwa pierzenie. żyje w Płn Amazonii i Trynidadzie.

Myszołowik prążkowany Buteo nitidus pomarańczowe nogi, czarny ogon z 3 białymi prążkami, szare poprzecznie prązkowane upierzenie, wierzch ciemniejszy od spodu, białe lub niebieskawe jaja, pierzenie trwa 6 tygodni. Zamieszkuje Amerykę Połd. w okolicach równika.

Myszołów siwogłowy Buteo ridgwayi samica większa od samca, głowa i kark szare, steróki ciemnoszare z 3 białymi paskami, reszta ciała w białorude pasy, lotki czarne, samica ma rudobrązowe pokrywy skrzydeł, krytycznie zagrozony zamieskzuje Dominikę na Małych Antylach.

Myszołó rdzawoskrzydły Buteo lineatus rude upierzenie, brzuch ma jasniejsze poprzeczne pasy, szyja, plecy rude, skrzydła brązowe w ciemne i białe plamki, zamieszkuje wilgotne lasy Ameryki Płn.

Myszołów szerokoskrzydły Buteo platypterus wierzch brązowy, spód biały w rude prązki, ogon w czarnobiałe pasy, spód skrzydeł biały z ciemna krawędzią, żyje w lasach liściastych Ameryki Pn. zimuje w Południowej.

Myszołów hawajski Buteo solitarius wierzch szarobrązowy, prązkowany, spód biały z szarymi plamami na piersi, głowa i szyja szare, dziób i nogi dorosłych są żółte, prowadzi samotniczy tryb życia, żyje na Hawajach.

Myszołów białogardły Buteo albigula brązowy, ciemniej cętkowany wierzch i pokrywy skrzydeł, szyja biała, brazowe boki, biały brzuch po bokach nakrapiany brązowymi plmkami, pierś biała w brązowe plamy, żyje w Andach.

myszołów krótkoogonowy Buteo brachyurus upierzenie brazowe, brzuch i pierś mają białe, poprzeczne plamki, całość ciemniej prążkowana, dziób i nogi jasnożółte, jeden z mniejszych myszołowów, żyje na pd. Ameryki Pn i w Ameryce Pd.

Myszołow preriowy Buteo swainsoni brązowy wierzch, beżowy spód, pierś w brazowe pasy, szyja beżowa, jasna odmiana ma wierzch brązowy, spód szarobrązowy, pierś brązowa, gardło białe, spód skrzydł biały, reszta kremowa, odmiana ciemna ma spód skrzydeł płowy, żyje na równinach i w rzadkich lasach Ameryki Pn. zimuje w Południowej.

Myszołów galapagowski Buteo galapagoensis brazowy grzbiet, pokrywy skrzydeł brązowe w białe plamy, szyja, kark brązowe, pierś rdzawa, brzuch bezowy, oba w brazowe plamki, uda beżowe, endemiczny dla Galapgos, je bezkręgowce i małe kręgowce.

myszołów czarny Buteo albonotatus ciało czarne, pokrywy skrzydeł w białe, poprzeczne paski, nogi i dziób jasnożółte, żyje w suchych, ciepłych obszarach obu Ameryk.

Myszołów rdzawosterny Buteo jamaicensis odmiana jasna ma głowę, gardło, grzbiet brązowe, białą pierś, ceglasty ogon, ciemna ma wierzch brązowy, spód rdzawy, zyje w Ameryce Srodkowej i Pd. w basenie Morza Karaibskiego.

myszołów patagoński Buteo ventralis brazowy, biało nakrapiany, brazowo plamkowany wierzch, biały spód, brzuch brązowo nakrapiany, głowa i szyja brazowe, zamieszkuje umiarkowane, tropikalne, subtropikalne lasy Ameryki Pd.

Myszołów włochaty Buteo lagopus szary w brązowe plamy, na tułówiu i nogach okrągłe, na szyi podłużne, spód biały, biała plama na kuprze, ogon samca ma kilka ciemnych psaków, samicy 2, dziób zakrzywiony, nogi żółte, w locie widać czarna plamę na przegubie jasnej części skrzydeł, puch piskląt biały, jaj biała, ciemno nakrapiane, zamieszkuje tundrę, zimuje w Europie Zachodniej.

Myszołów królewski Buteo regalis odmiana jasna ma wierzch jasnobrązowy, spód biały, boki mają rdzawe poprzeczne prązki, ciemne, półksiezycowate plamy na nadgarstkach, skrzydła w ciemne poprzeczne plamki, rdzawy ogon, ciemna tułów brazowy, ogon jasny, zamieszkuje prerie na pd. Ameruki Pn.

Myszołów plamisty Buteo auguralis szarobrązowy wierzch, kremowy spód, biały brzuch w czarne kropki, szyja, głowa i ogon brązowe, mieszka w Afryce.

myszołów białobrzuchy Buteo augur czarny wierzch, biały spód, boki szyi białe w czarne plamy, spód skrzydeł biały w czarne plamy, dziób i nogi żółte, mieszka w Nanibii, Angoli i Etiopii.

myszołów przylądkowy Buteo rufofuscus spód skrzydeł czarny z białą opaska, boki brzucha czarne, brzch, pierś białe, rdzawa plama na piersi, szyja, głowa i wierzch czarne, odmiana ciemna ma spód czarny lub rdzawy, zyje w Afryce.

Myszołów zwyczajny Buteo buteo spód ma brązową szyję, jasną pierś w brązowe plamy, brązowy brzuch, beżowe podogonie, brązowy ogon, spód skrzydeł ma czarną nasadę, biały środek i czarne końce, wierzch brązowy, forma jasna ma biały spód i boki, biały grzbiet w brązowe plamy. Zamieszkuje Europe, Azję i Afrykę.

Myszołów amurski Buteo japonicus wierzch brązowy, ogon kremowy, spód szyja rdzawa, pierś kremowa, brzuch brazowy, plamisty, głowa brązowa, biały deseń na skrzydłach, mieszka w Japonii, Chinach, Mongolii.

Myszołów himalajski Buteo refectus wierzch brązowy, nakrapiany, spód kremowy, rdzawo nakrapiany, żyje w Himalajach.

myszołów górski Buteo oreophilus czarne wierzch, głowa, szyja, biały spód w czarne plamki, czarny dziób, żółte nogi, mieszka w Afryce.

Myszołów leśny Buteo trizonatus rdzawa głowa, brązowy wierzch, kremowy spód, rude boki, mieszka w wiecznie zielonych lasach Afryki.

myszołów madagaskarski Buteo brachypterus brazowy wierzch, biały spód, rzadkie, rdzawe, duże plamy na piersi i po bokach brzucha, szyja rdzawa, brązowy, biało obrzezony ogon, białwy dziób o nogi, endemiczny dla Madagaskaru.

Kurchannik Buteo rufinus brazowy wierzch, pokrywy skrzydeł mają czarne, białoobrzezone oczka, jasnobrązowa głowa w ciemne plamki, biały spód, płowy ogon, czarny dziób, żółte nogi, żyje w Europie Środkowe, Wschodniej, Azji, na Półwyspie Arabskim, w Sokotrze, mieszka na terenach otwartych i stepach, 1 lęg w roku z kilku jaj.

Myszołów mongolski Buteo hemilasius brązowy wierzch, biały spód, szyja rdzawa, podłużne pasma plamek zachodzą na pierś, brzuch ma rzadsze rdzawe plamki, głowa biaława w brązowe plamki, ciemny ogon, żółte nogi i dziób z czarną końcówką, żyje Azji Środkowej.

myszołów zielonoprzylądkowy Buteo bannermani wyodrębniony ze zwyczajnego, zamieszkuje Wyspy Zielonego Przylądka, brązowy wierzch, jasniejszy, cętkowany spód. wielu uważa, że to podgatunek zwyczajnego.