Dlaczego rzeka wraca do starego koryta
Komentarze (0)
Jak wiemy bardzo trudno zmienić koryto rzeki, nawet jeśli wykopie się rów, którym rzeka ma popłynąć, ona i tak rzeka wróci na dawne miejsce, nawet jeśli rów jest głęboki wody opadowe w zlewni płyną miejscem starego koryta, często żłobiąć w miejscu dawnego koryta nowe rowy. Dlaczego rzeka powraca do starego koryta? Być może ma to związek z grawitacją. Rzeka płynie od źródła do innej rzeki, jeziora morza, z terenów położonych wyżej, często w górach, na tereny położone niżej, najniżej zbiera się woda tworząc naturalne zbiorniki wodne, rzeki płyną dopóki do takiego nie trafią. Tak samo grawitacja działa z góry na dół przyciągając wszystko do znajdzie się w jej polu. Prostym językiem grawitacja to siła, która przyciąga przedmioty, zawsze działa do środka planety, wg fizyki każdy obiekt, który ma masę ma zdolnośc grawitacji, a materialne rzeczy przyciągają się wzajemnie. Planety mają dużą zdolność przyciągania, więc jest ona odczuwalna, małe przedmioty mają małą siłę przyciągania, zbyt małą by mogła wywołać jakąkolwiek reakcję. Wiemy, że planety mają na tyle silne przyciąganie, że wszystko co znajdzie się w jego zasięgu spada na dół, tak samo woda w rzeka spływa w dół. Dlaczego jednak zamiast nowego głębszego koryta, często niżej starego rzeka woli stare? Nikt nie wie czym jest grawitacja, na podstawie rzek można przypuszczać, że pole grawitacyjne tworzy sieć podobnie jak pole magnetyczne, w miejscach, gdzie są linie sieci jest ona silniejsza, znów nie na tyle, by było to odczuwalne przez nas, ale na tyle silna, by przyciągnąć wodę do starego kryta, które pokrywa się z linią pola grawitacyjnego. Dlatego też rzeka zamiast płynąć nowym korytem tworzy czasem skróty? Wpływa na to również rodzaj skał i gleb, niektóre gleby łatwiej się wymywaja, a skały erodują niż inne, ale może też tak być, że rzeka trafi na inną linię pola, która przyciągnie wodę. Być może różdżka-nawet gminy, powiaty, zakłady wodociągów, nadzór budowlany i inne jednostki amdinistracyjne korzystają z różdżkarzy reaguje nie na wodę, a na przyciąganie ziemskie silniejsze w jednym miejscu niż drugim. Tak samo tzw żyły wodne, czyli wody gruntowe same w sobie nie są groźne ani odczuwalne, ale być może niektórzy czują większy ciężar tam, gdzie one płyną. Tak opiłki żelaza układają się w liniach wokół magnesu, tak rzeki płyną liniami wedle pola grawitacyjnego. Taka moja hipoteza-nie wierzę w zakrzywienia czasoprzestrzeni, dla mnie czarne dziury to tylko gigantyczne prasy,które wszystko wciągają i miażdżą, a kiedy osiągają masę krytyczną wybuchają jako białe dziury, ale z racji dużej pojemności trudno im osiągnąć masę krytyczną. A grawitacja to kolejne oddziaływanie jak magnetyzm. W osobliwości nie wierzę.
Centralia to górnicze miasteczko założone w 1841 r w Pensylwanii, prawa miejskie uzyskało w 1866 r, od początku istnienia wydobywało się tam węgiel. Miasto należy do Regionu Węglowego, który ma największe na świecie złoża antracytu. Centralia ma 52 hektary. W 1962 r zlikwidowano wysypisko położone w wyrobisku nieczynnej kopalni odkrywkowej na obrzeżach miasta wypalając śmieci. Burmistrz wydał polecenie spalenia śmieci straży, 27 maja strażacy podpalili wysypisko. Po spaleniu śmieci zgasili resztki, ale po kilku dniach ludzie zauważyli dym nad miejscem wysypiska, przeprowadzono akcje gaśniczą, ale dym pojawił się znowu, przysypano pogorzelisko ziemią, ale dalej wydobywał się dym. W końcu strażacy na miejscu poaru znaleźli tunel prowadzący w głąb kopalni, tunel rozgałęział się na tunele prowadzące do urobku. Ogień tymi tunelami dostał się do węgla i dzięki powietrzu z powierzchni płonie dalej. Górnicy chcieli przekopać wyrobisko, zanim to nastąpiło władze miasta wrzuciły do tuneli kolejne śmieci. Zanim biurokracja zezwoliła na przekopanie kopalni, ta ciągle pracowała, a pożar się rozprzestrzeniał. Strażacy zamknęli większośc tuneli i szybów przewietrzających, ale było ich tak dużo, że powietrze dalej docierało do ognia. Ogień palił węgiel, siarkę, metan, rusztowania powodując zapadliska podobne do tych z Bogatyni. Kopalnie pracowały dopóki poziom CO nie osiągnął toksycznej dawki, wtedy górnicy dostali urlop. W 79 r na główną miejską drogę wydobył się dym, więc ją zamknięto, pracownicy stacji benzyonej zauważyli, że podziemne zbiorniki mają 79 st. C. ludzie wyprowadzili się dopiero, kiedy drogi zaczęły pękać, na podwórkach pojawiły się zapadliska. Temperatura pod ziemią wynosiła 200 st, obecnie waha się pod powierzchnią od 200 do ponad 700 st, na powierzchni gruntu ok. 30, co jest korzystne z punktu widzenia braku oblodzeń i możliwości uprawy warzyw niskopiennych. Zagrożeniem są zapadliska, które w jednej chwili mogą pochłonąć domy i organizmy żywe. Zimą widać kłęby dymu wydobywające się z pęknięć gruntu. Pożar będzie płonąć jeszcze 250 lat. Kiedyś całośc się zapadnie, miasto będzie stopniowo zapadać się, kiedy wypalone złoża zostawią pustkę pod powierzchnią ziemi. W 1984 r włądze odkupiły od mieszkańców domy, ale nie wszyscy zgodzili się wyjechać, do dziś żyje tam 7 osób. Przed ewakuacją ludize cieszyli się, że drogi nie są śliskie ani ośnieżone. Pomimo płonącego pod ziemią pożaru na powierzchni rozwija się życie, opuszczone przez ludzi tereny porosły lasami, które stanowią naturalny ekosystem-klimaks dla strefy klimatycznej. Lasy zamieszkują zwierzęta nie niepokojone przez ludzi. Chociaż pozostałe budynki niszczeją, życie ma się dobrze. Centralię można uratować jako miejsce turystyczne i raj dla ekologów, biologów i naukowców badających wpływ zanieczyszczeń na faunę i florę, ciekawe jakie byłyby wyniki badań porównawczych stan zdrowia fauny i flory Centralii z fauną i florą jakiegoś obszaru chronionego z czystym powietrzem. Odkryto za to w glebie bakterie termofilne charakterystyczne dla cieplejszych miejsc np. gorących gleb Yellowstone, jednak po wyaeniu ognia i ochłodzeniu gruntu powraca flora bakteryja charakterystyczna dla obszaru Pensylwanii, pojawił się też nowe gatunki bakterii. W końcu gazy pożarnicze skłądem przypominają atmosferę, kiedy tworzyło się życie na Ziemi. Wpo bliżu otworów spawalniczych, gdzie temperatura wynosiła do 450 st rośliny umierały, ale jak pożar wygasał w danym miejscu place zarastały trawami i roślinnoscią zielną, by ostatecznie wyrósł sumak, brzoza biała, robinia, dęby, klony. Robinia i klon są owadopylne, więc są tam też zapylacze-pszczoł, trzemile, ciepło spod ziemi wydłuża sezon dla zapylaczy. Podwyższona temperatura gruntu ułatwiła nasionom kiełkowanie i powrót rodzimej flory. Obecnie wielu turystów odwiedza miasto na własną rękę. Grafficiarze pomalowali drogę biegnącą przez miasto. Turyści zostawiają śmieci w Centralii, przeszkadzają mieszkańcom, a organizacje pozarządowe sprzątają, je w 2021 r posadzono tam nowe okazy rodzimych drzew. Turyści spotykali tam jelenie, kojoty, indyki, niedźwiedzie. Z kwiatów rosną tam irysy i obuwiki, wiele kwiatów posadzono by wysiedleniu ludzi. W pobliżu Centralii są działające kościoły, elektrownie wiatrowa i węglowa. Warto zrobić badania stanu zdrowia tamtejszych zwierząt i roślin i porównać z grupą kontrolną żyjącą w pozbawionym dymu środowisku. Ciekawostka jeden z Mieszkańców, którzy zostali w miasteczku, Lamar Mervine żył 93 lata, jego Żona Lanna Mervine z domu Smith żyła 91 lat. https://www.findagrave.com/memorial/104887203/lamar_mervine 
