biologia i ochrona przyrody

Rośliny lecznicze mają różne lecznicze części kwiaty, liście i ziele-częśc nadziemną suszymy w cieniu, w ciepłym, suchym, przewiewnym miejscu-na strychu, w szopie. Zioła przycinamy przy ziemi skeatorem, wiążemy w bukieciki i suszymy do czasu wyschnięcia. Tymianek na strychu schnie 4-7 dni, szałwia 6-10, rozmaryn 6-10, inne zioła do zaschnięcia. Ziele i liście zbieramy przed kwitnieniem i na początku kwitnienia, kwiaty w pełni rozkwitu po wyschnięciu rosy, korzenie po zaschnięciu części nadziemnych-by przez sezon wegetacyjny wytworzyły dużo substancji odżywczych, można zbierać wiosną. Zioła zbieramy między 10 i 14. Owoce zbieramy w pełni dojrzałe, suszymy na słońcu np. na południowym parapecie. Zioła zbieramy w cipeły, słoneczny, suchy dzień. Zawsze zbieramy zdrowe, nieuszkodzone, nierobaczywe okazy uywając czystych narzędzi, zostawiamy części roślin dla regeneracji, zbiermay do koszy, potem czyścimy z suchych, porażonych części, pajęczyn, wyrzucamy części ubrudzone ziemią, strząsamy kurz i inne zanieczyszczenia, można opłukać wodą, osuszyć papierowym ręcznikiem, duże dzielimy dzielimy na mniejsze części, zostawiamy całe kwiaty lub dzielimy na płatki. Gałązki dzielimy po 5-10 gałązek i wiążemy bukieciki naturalnym niebarwionym sznurkiem, suszymy w suchym, ciemnym miejscu w 20-25 st przez 1-4 tygodnie, można rozło,zyć je na naturalnych sitach lub siatkach rozwieszonych w suchym, ciemnym miejscu, codziennie zioła przewracamy, by równomiernie wyschły, schną 1-2 tygodnie. W piekarniku nagrzanym do 40-60 st-optowałabym za 30 st z otwartymi drzwiczkami na blaszce wyłozonej papierem do pieczenia suszymy przez 2-6 godzin, sprawdzając co godzinę, suszarki do owoców-przez 4-12 godzin w 35-40 st. odpowiednio wysuszone zioła poznajemy po tym, że liście się łamią, ale nie rozpadają na pył przy dotknięciu, łodygi łatwo się łamią, kwiaty są suche, ale mają dawny kształt, kolor jest jednolity, lekko ciemniejszy niż wyjściowy, bez brązowych plam, suszone rośliny pachną, ale nie pachną pleśnią, stęchlizną, nie kleją się do siebie, mają mniej niż 10% wilgoci. Suszone zioła trzymamy w zamkniętych słoikach, metalowych, nieprzezroczystych puszkach, ceramicznych pojemnikach z pokrywkach, nie używamy worków foliowych, plastikowych pudełek, przezroczystych pojemników. Przechowujemy szczelnie zamknięte w temperaturze poniżej 25 st, w suchym, ciemnym miejscu. Opakowanie podpisujemy co tam jest, kiedy zebrane i gdzie, sposób suszenia, zioła przechowujemy 1-3 lata. Najlepiej schną mięsta pieprzowa 1-2 tygodnie, melisa lekarska 1-2 tygodnie, rumianek pospolity 2-3 tygodnie, lawenda 2-4 tygodnie, szałwia lekarska 2-3 tygodnie. Z ziół można robic napary, odwary, mieszanki zapachowe do szaf, świeczki. Od marca do maja zbieramy młodą pokrzywę, liście brzozy, mniszek lekarski, fiołek trójbarwny, od czerwca do sierpnia rumianek pospolity, lawendę, miętę pieprzową, szałwię lekarską, melisę lekarską, od września do października owoce dzikiej róży, korzenie łopianu, nasiona kminku, kopru, liście orzecha włoskiego. Zbieramy tylko znane rośliny z dala od dróg, pól, zakładów przemysłowych, używamy zgodnie z przepisami i dawkami, pilnujemy interakcji z lekami. https://www.l-u-d-a.com/post/jak-suszy%C4%87-zio%C5%82a-w-domu-krok-po-kroku-kompletny-przewodnik-suszenia-zi%C3%B3%C5%82-naturalnych-metodami w ciepłe dni można suszyć zioła na powietrzu od północy przy budynku lub w cieniu drzew, można rozłożyć je na papierowym ręczniku i położyc w suchym, ciemnym, przewiewnym miejscu na 2-3 tygodnie, można rozłożyć na sznurkowej lub drucianej siatce w suchej i ciemnej piwnicy lub strychu. W piekarniku suszymy rozłożone na blasze do pieczenia w 30-40 st z uchylonymi drzwiczkami-trwa to 4-6 godzin, potem wyjmujemy z piekarnika i studzimy. Miętę suszymy w piekarniku nagrzanym do 37 st przez 2-3 godziny rozłożoną pojedynczą warstwą, potem wyjmujemy i wkąłdamy do pudełka, w którym będziemy ją przechowywać, kwiatpstany lawendy suszymy w bukieciku jak kwiaty w suchym, ale chlodnym mejscu, można w papierowej torbie, przekłądając kwiatyaż wyschną, żeby nie plesniały. Pokrzywę myjemy, suszymy papierowym ręcznikiem, kroimy na kawałki, suszymy w chłodnym , suchym, ciemnym miejscu, w piekarniku lub suszarce https://home.morele.net/poradniki/jak-suszyc-ziola-praktyczne-porady-dla-kazdego/ na powietrzu kwiaty, liście, gałązki suszymy maksimum 8 dni, korzenie, kłącza, bulwy, cebule suszymy 3-4 tygodnie na powietrzu. Suszenie zatrzynamy najpóźniej 6-8 godzin od zebrania w ciemnym, suchym, przewiewnym, ciepłym miejscu-temperatura nie powinna przekraczać 45 st, można użyc ramek do suszenia, suszarek do ubrań, w otwartym piekarniku https://www.agardina.pl/aktualnosci/jak.suszyc.lub.mrozic.ziola.na.zime?srsltid=AfmBOopRU9rd9G3C__VDzrq0aQe2_yvSDbNduHAyFeSDDAJYwqoNywwG

Wiele osób lubi suszone kwiaty, dla wielu z nas z danym bukietem wiążą się piękne wspomnienia, które można zachować. Zasada suszenia jest taka, że delikatne kwiaty suszymy na płasko, mięsiste trojwymiarowo. Suszenie na płasko polega na włożeniu kwiatów pomiędzy strony grubej książki, najpierw trzeba obie okładki wyłożyć bibuła, białymi chusteczkami lub papierem toaletowym, by pochłaniały wilgoć, książkę trzymamy w suchym miejscu, są też prasy do suszenia kwiatów, mo.żna suszyć je w piekarniku z uchylonymi drzwiczkami pomiędzy 2 płatkami papieru obciążone płaską tacką, można suszyć bez tacy po prostu pojedynczą warstwą w piekraniku nagrzanym do 30 st z uchylonymi drzwiczkami. Suszenie trójwymiarowe polega na związaniu kwiatów w bukieciki-najpierw usuwamy liście i wieszamy w przewiewnym, zacienionym, ciepłym, suchym miejscu do zaschnięcia np. na strychu. Można suszyć na kratce-kratkę ustawiamy na konstrukcji np. na pudełku, wkładamy łodyżki w oka kwiaty opierając na siatce-tak suszymy róże. Duże kwiaty z mocnymi płatkami kładziemy w pojemniku i opsypujemy solą kuchenną, boraksem z piaskiem, żelem krzemionkowym, kaszą manną, by pochłonęły wilgoć. Suszenie w żelu polega na zanurzeniu kwiatów w żelu. Można zanurzyć je w kaszy mannie lub piasku, schnięcie trwa kilka tygodni. Można zakonserwować je gliceryną-mieszamy ciepłą wode z gliceryną w proporcji 2:1, zanurzamy łodyżki, po 10 dniach suszymy. Najprościej suszyć pomiędzy kartkami książki-zeszyt trzeba obciążyć czymś ciężkim i w bukiecikach jak zioła. Suszymy w pełni rozwinięte, zdrowe kwiaty zebrane w suchy dzień. Róże i piwonie suszymy w bukiecikach lub żelu krzemionkowym, kocanki ogrodowe i lawendę na powietrzu-można też kwiaty suszyć w cieniu w suchy, ciepły dzień na zewnątrz powieszone do góry łodygą w bukiecikach, bratki, stokrotki, niezapominajki w książce. Najszybciej schną kwiaty w piekarniku, najwolniej na powietrzu i w książce, zwykle suszenie trwa od kilku dni do kilku tygodni. Żeby nie tracił koloru trzymamy kwiaty w ciemnym, suchym miejscu, by pachniały pryskamy olejkiem eterycznym, zanurzenie przed suszeniem w wodzie z gliceryną zapewnia lepszy kolor płatków.

https://kadax.pl/blog/jak-suszyc-kwiaty-poradnik-roznych-metod-suszenia-kwiatow
https://secca.com.pl/jak-suszyc-kwiaty

Słonecznik to dobry dodatek do pieczywa, ciastek, sałątek oraz przekąska, zwykle zbieramy i od razu zjadamy. Przechowywany szybko pleśnieje, żeby nadawał się do dłuższego przechowania trzeba go wysuszyć, suszymy w temperaturze 40-49 st-pond 50 st niszczy niełupki czyli owoce. Słonecznik suszymy od razu po zbiorze, nie może czekać pod przykryciem, bo zaczyna pleśnieć, trzeba pozbyć się dna kwiatostanowego, koszyczka zostawiając same nasiona, które trzymamy w temperaturze poniżej 12 st, wysuszone w suszarce do warzyw i grzybów lub uchylonym piekarniku owoce przechowujemy w miejscu z wilgotnością na poziomie 6-9%. suszymy pojedyńczą warstwą nasionka przez 6-8 godzin. Jeśli ktoś nie ma suszarki do warzyw wystarczy rozlożyć słonecznik pojedynczą warstwą na kartkach lub tekturowych tackach na południowym parapecie kiedy słońce mocno śieci i suszyć kilka dni do tygodnia, można przez 6-8 godzin suszyć go na słońcu przy niskiej wilgotności powietrza, można suszyć w piekraniku 6-8 godzin, można na drewnianej desce przykryty ściereczką na słońcu lub zawieszony na sznurku na słońcu w bawełnianym woreczku, suszenie po ściereczką naraża ziarna na grzyby z drewna i trwa długo, tak samo długo trwa suszenie w woreczku, najlepiej suszyć na wolnym powietrzu. Słonecznik przechwujemy w papierowyh pudełkach. Można też upieć nasionka w piekarniku. Najlepsze metody suszenia to pojedyncza warstwa w piekarniku narzanym do 40 st, w suszarce do warzyw i grzybów ułożony pojedynczą warstwą lub na parapecie lub na słońcu-pojedyncza warstwa na tekturowej tacce. Przechowujemy w papierowych zystych torebkach.

Ziemia obiega Słońce po orbicie, która stopniowo przechodzi z eliptycznej w kołową i odwrotnie. Cały układ słoneczny porusza się wokół środka galaktyki, który stanowi czarna dziura, któej przyciąganie utrzymuje całą Mleczną Drogę. Mleczna Droga nie jest jednorodna, układy słoneczne, asteroidy, pył, kamienie, lód tworzą pasy-są miejsca pełne materii, są miejsca praktycznie puste. Orbita naszego układu słonecznego wokół środka galaktyki jest spiralny. Na taki rodzaj ruchu wpływa przyciąganie innych planet, obrót Słońca z planetami wokół środka galaktyki to rok galaktyczny, który trwa 230 mln lat. Kiedy układ wraz Ziemią znajduje się pomiędzy ramionami nic nie blokuje promieni słonecznych docierających do Ziemi i są okresy ocieplenia, kiedy Ziemia przechodzi przez ramiona galaktyki pył międzygiwezdny blokuje promienie słoneczne i są okresy ochłodzenia. Pył znajdujący się pomiędzy Słońcem a Ziemią osłabia jego promienie, pył dostaje się również w pole grawitacyjne Ziemi, krąży w wyższych partiach atmosfery tworząc chmuropodobną warstwę, przez co planeta bardziej się schładza. Okresy przejścia Ziemi przez ramiona mlecznej Drogi pokrywają się także z epokami lodowcowymi. Z czasem pyły krążące w atmosferze opadły, pyłów zawieszonych w próżni było coraz mniej, kiedy układ słoneczny wychodził z ramienia i klimat się ocieplał. Grawitacja innych planet wpływa także na orbitę Ziemi, ułożenie względem siebie planet w układzie, oś Ziemi i jej nutację-cykle Milankovicia. Przejście Ziemi przez ramiona galaktyki jest co ok. 200000 lat. Dodatkowo materia międzygwiezdna jak asteroidy mogły przyczynić się do zmian kontynentów-duże obiekty rozbijały skorupę ziemską. Zarówne wielkie jak mniejsze obiekty uderzając w Ziemię wybijały pyły, które dodatkowo zakrywały Słońce generując epoki lodowcowe. Najbardziej udokumentowanym przypadkiem jest przejście Ziemi przez kompleks gwiazdotwórczy Oriona, tzw. fale Redcliffe'a czyli chmurę pyłu i gazów 14 mln lat temu. Wtedy nastąpiło środkowomioceńskie ochłodzenie klimatu i wielkie wymieranie. Przechodzenie Ziemi przez ramiona galaktyki i zagęszczoną materię międzygwiezdną obok aktywności słonecznej, cykli Milankovicia, wybuchów wulkanów i supernowych to kolejny czynnik klimatotwórczy.

Jak wiemy bardzo trudno zmienić koryto rzeki, nawet jeśli wykopie się rów, którym rzeka ma popłynąć, ona i tak rzeka wróci na dawne miejsce, nawet jeśli rów jest głęboki wody opadowe w zlewni płyną miejscem starego koryta, często żłobiąć w miejscu dawnego koryta nowe rowy. Dlaczego rzeka powraca do starego koryta? Być może ma to związek z grawitacją. Rzeka płynie od źródła do innej rzeki, jeziora morza, z terenów położonych wyżej, często w górach, na tereny położone niżej, najniżej zbiera się woda tworząc naturalne zbiorniki wodne, rzeki płyną dopóki do takiego nie trafią. Tak samo grawitacja działa z góry na dół przyciągając wszystko do znajdzie się w jej polu. Prostym językiem grawitacja to siła, która przyciąga przedmioty, zawsze działa do środka planety, wg fizyki każdy obiekt, który ma masę ma zdolnośc grawitacji, a materialne rzeczy przyciągają się wzajemnie. Planety mają dużą zdolność przyciągania, więc jest ona odczuwalna, małe przedmioty mają małą siłę przyciągania, zbyt małą by mogła wywołać jakąkolwiek reakcję. Wiemy, że planety mają na tyle silne przyciąganie, że wszystko co znajdzie się w jego zasięgu spada na dół, tak samo woda w rzeka spływa w dół. Dlaczego jednak zamiast nowego głębszego koryta, często niżej starego rzeka woli stare? Nikt nie wie czym jest grawitacja, na podstawie rzek można przypuszczać, że pole grawitacyjne tworzy sieć podobnie jak pole magnetyczne, w miejscach, gdzie są linie sieci jest ona silniejsza, znów nie na tyle, by było to odczuwalne przez nas, ale na tyle silna, by przyciągnąć wodę do starego kryta, które pokrywa się z linią pola grawitacyjnego. Dlatego też rzeka zamiast płynąć nowym korytem tworzy czasem skróty? Wpływa na to również rodzaj skał i gleb, niektóre gleby łatwiej się wymywaja, a skały erodują niż inne, ale może też tak być, że rzeka trafi na inną linię pola, która przyciągnie wodę. Być może różdżka-nawet gminy, powiaty, zakłady wodociągów, nadzór budowlany i inne jednostki amdinistracyjne korzystają z różdżkarzy reaguje nie na wodę, a na przyciąganie ziemskie silniejsze w jednym miejscu niż drugim. Tak samo tzw żyły wodne, czyli wody gruntowe same w sobie nie są groźne ani odczuwalne, ale być może niektórzy czują większy ciężar tam, gdzie one płyną. Tak opiłki żelaza układają się w liniach wokół magnesu, tak rzeki płyną liniami wedle pola grawitacyjnego. Taka moja hipoteza-nie wierzę w zakrzywienia czasoprzestrzeni, dla mnie czarne dziury to tylko gigantyczne prasy,które wszystko wciągają i miażdżą, a kiedy osiągają masę krytyczną wybuchają jako białe dziury, ale z racji dużej pojemności trudno im osiągnąć masę krytyczną. A grawitacja to kolejne oddziaływanie jak magnetyzm. W osobliwości nie wierzę.