biologia i ochrona przyrody

Międzynarodowy Fundusz na Rzecz Dobrostanu Zwierząt (International Fund for Animal Welfare) to organizacja, która zajmuje się pomocą zwierzętom zagrożonym m. in. klęskami żywiołowymi jak trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów, powodzie czy naturalne i spowodowane przez ludzi pożary lasu czy wojnami. Fundacja została założona w 1969 r i zajmuje się ratowaniem i monitoringiem zwierzą zagrożonych róznymi zdarzeniami losowymi.

Pytanie jakie znalazłam w internecie, czy można opalać siniaki? Tam jeszcze pytano czy wyrówna się kolor. Otóż kolor się nie wyrówna. Siniak, czyli krwiak będący konsekwencją przerwania naczyń krwionosnych będzie stopniowo zmieniać kolor od purpurowego, przez fioletowy, szary po żółty aż się wchłonie. Ciemniejsza skóra może jedynie zamaskować trochę zmiany kolorów. Siniak powstaje poprzez przerwanie naczynia krwionosnego i zbieranie się krwi w tkankach. Elementy krwi, jak krwinki, czy osocze rozpierają tkanki powodując ból i zmiane koloru. Czy można opalać siniaki? Można, nie dość, że slońce przyspiesza gojenie się ran na skórze, to jeszcze cieplo pozwoli szybciej wchłonąć się siniakowi. Ciepło rozszerzy naczynia krwionośne, do których wchłania się kwiak, a witamina D pomożę zagoić się pękniętym naczyniom. Wapń pomoże zatamować krwawienie. Co prawda w początkowej fazie siniaka, kiedy powstanie cieplo może nasilić wysięk i krwawienie, dlatego zaleca się zimne okłady na stłuczenia, ale już na drugi dzień warto stosować ciepłe, które pozwolą się wchlonąć kriwakowi. Ekspozycja na slońce nagrzewa ciało niczym ciepły okład, ciepło łagodzi ból, witamina D pozwala zagoić się uszkodzeniom. Nagrzane ciało powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych i limfatycznych, do których wchłania sie osocze i krew, także jest ułatwiony przepływ białych krwinek, które pozbywaja się martwych komórek. Tak więc mozna opalac siniaki. Ciepło przyspieszy ich gojenie, ale lepiej to robić na drugi dzień od powstania urazu, nawet pierwszego dnia nic wielkiego sie nie stanie. Ludzie przez tysiące lat bywali ranni w terenie i wystawieni na slońce, zimny okład tylko ograniczy wylew krwi do tkanek, ale nie jest konieczny.

Opisywałam już grzyby jadalne i trujące łatwo je pomylić zw względu na to, że poszczególne osobniki danego gatunku różnią się od siebie, a osobniki różnych gatunków mogą być bardzo podobne. Najłatwiej rozróżnić osobniki dorosłe z pełni rozwiniętymi kapeluszami. większośc trujących grzybów przez cały okres owocowania ma białe blaszki.

Woda brzozowa to dobry kosmetyk dla wzmocnienia włosów i skóry, jest też zdrowa do picia. Ma cukry, witaminy m. in. witamin z grupy B i C, biogeny: wapń, fosfor, magnez, potas, żelazo, miedź, związki żywiczne, garbniki, flawonoidy, białka, aminokwasy, wolne peptydy, olejki eteryczne, kwasy owocowe: cytrynowy i jabłkowy. Zwykle kupuje sie ją w sklepach kosmetycznych, ale każdy może sam ją wyprodukować. Woda brzozowa to sok, który wydobywa się z brzozy wczesna wiosną, kiedy rozmarzająca ziemi umożliwia pobieranie wody w ryzosferze, ale nie ma jeszcze liści, więc nie funkcjonuje parowanie, wtedy woda wydzielana jest przez hydatody, czyli szparki wodne. To zjawisko to gutacja. Gutacje przeprowadzą tez rosliny, które mają duży dostęp do wody, ale nie mają na nią zapotrzebowania, więc nadmiar wydalają hydatodami, które u ziół moga być na liściach, gałeziach lub korze. W naszym klimacie gutacja jest głównie wiosną, ale też podczas podtopień, gdy zalane wodą rośliny musza pozbyć się jej nadmiaru. Płacz roślin zachodzi u roslin naczyniowych jak drzewa. Woda płynie naczyniami transportując biogeny z gleby i korzeni wyżej. woda ma zdolność rozpuszczania róznych substancji, które transportowane są dalej. Dzięki kohezji i adhezji cząsteczki wody podciągane sa do góry, w korzeniach powstaje parcie korzeniowe, które powoduje dalsze pobieranie wody. Latem nadmiar wody odparowałby przez liście, wiosną jest usuwany przez szparki wodne lub w miejscu zranienia. Nacięcia na lodydze powodują wydostawanie się przez nie wody. Dawniej nacinało się łodygę, w miejsce nacięcia wkładało się rurkę, którą sok płynął, mocowało butelkę, do której spływał sok brzozowy, tak samo zbierano sok z klonu, z którego pozyskuje się cukier klonowy. Również niektóre palmy mają zdolność płaczu. Soki roslinne zawierają wiele substancji odżywczych, dlatego są doskonałym urozmaiceniem diety i napojem. Sfermentowane stanowią wina. Soki z roślin rosnących na nieskażonyh terenach sa jeszcze zdrowsze. Uzupełniają niedobory biogenów, są ich dobrym źródłem, tak samo źródłem cukrów i białek. Soki z drzew to dobre napoje na co dzień, mozna je pić obok wody, herbatek owocowych, soków owocowych i warzywnych. Mozna rozcieńczać nią soki i nektary. Wadą jest ranienie rosliny, ale wodę brzozową i klonową można pozyskać też z pączków i liści rośliny. Woda brzozowa wzmacnia, dodaje sił, poprawia nastrój usprawnia pracę nerek i układu moczowego. Zewnętrznie łagodzi trądzik. Sok brzozowy, oskoła trzymamy w lodówce i spożywamy w ciągu 4 dni [http://www.swiatkwiatow.pl/poradnik-ogrodniczy/sok-z-brzozy--pozyskiwanie-przechowywanie-i-dzialanie-id1301.html] Podobnie wykorzystywany i przechowywany może być sok klonowy, cukier klonowy ksylitol to poliol, który utrzymuje odpowiednie nawodnienie w komórkach roslinnych, gdy nadmiar jonów jest zamykany w wakuoli, ksylitol obecny w cytozoli zapewnia odpowiednie stęzenie osmotyczne cytozolu, by woda nie uciekała do wakuoli. Wykorzystuje sie go do produkcji gum do żucia i jako zamiennik cukru dla osób chorych na cukrzycę.

Róża jerychońska, inaczej róża z jerycha to grupa roślin zdolnych do przetrwania skrajnej suszy, rośliny te nazywamy też zmartwychwstankami. Gdy rózy brakuje wody zwija się do środka i zasycha, wszystkie jej procesy życiowe zostają zahamowane, chlorofplasty chowają sie głebiej. Gdy dostarczona zostanie im woda rozwijają się, rosliny zielenieją. Zmartwychwstanki pochodzą z Azji i Ameryki Północnej, pochodzą z obszarów pustynnych i półpustynnych, gdzie deszcze padają rzadko. W Europie mamy: