Komentarze (0)
W dzieciństwie często zwisaliśmy do góry nogami z trzepaka, mimo iż w filmach bohaterowie w takiej pozycji widzieli świat do góry nogami, to i tak my widzieliśmy normalnie, z tą różnicą, że to co normalnie było po prawej stronie, do góry nogami było po lewej i odwrotnie. Tak samo leżąc na boku na łóżku nie widzimy świata położonego na boku. Zawsze sufit czy niebo są na góze, a podloga i ziemia na dole. Dlaczego mimo różnego położenia góra zawsze pozostaje górą a dół dołem? Dlatego, że pojęcie góa dół nie powstaje w oku tylko w uchu i jest reakcją zmysłową na działanie siły grawitacji, która zawsze działa w pionie i jej kierunek idzie w dół.
Zmysł równowagi informuje nie tylko o kierunku działania siły ciążenia, ale i przyspieszeniach liniowych i kątowych-nawet z zamkniętymi oczami wiemy, w którą strone jedzie samochód lub inny pojazd i wiemy, gdzie skręca, informuje też o ruchach głowy, gdy np. kiwamy na tak lub nie. Narządem zmysłu równowagi jest błędnik połozony w uchu wewnętrznym, błednik jest wyodrębniony z kości skroniowej, ma kanały półkoliste, łagiewkę, woreczek i przewód slimakowy. Łagiewka i woreczek tworzą narząd otolitowy, są wyścielane orzęsionym nabłonkiem i wypełnione płynem, osklepkiem z kryształkami węglanu wapnia-otolitami, które pod wpływem ruchów, a także siły ciążenia poruszają się, ich ruch i zmiana cisnienia płynu uciska na nabłonek orzęsiony i informuje o kierunku ruchu i kierunku siły ciążenia. Jakkolwiek by głowy nie ułożyć zawsze dół jest tam gdzie jest skierowana siła ciążenia. W nabłonku sa zakończenia nerwu czaszkowego VIII przedsionkowo-ślimakowego, którym impuls idzie do mózgu. Intermpretacja sygnału jest w ośrodku słuchu i równowagi, gdzie zachodzi synchronizacja zmysłu równowagi z pozostałymi zmysłami np. ze wzrokiem i czuciem. Dlatego zawsze interpretacja obrazu pokazuje prawidłowo górę i dół bez względu na położenie głowy. Zaburzenia rówowagi powodują trudności w określeniu kierunku, ale nie tylko one. Jadąc po oktrągłym rusztowaniu na motorze siła odśrodkowa działa na osklepek, dzięki czemu w każdej pozycji kierowcy wydaje się, że jedzie po powierzchni ziemi, tak samo piloci mysliwców musza polegać na przyrządach inaczej nie potrafią okreslić kierunku, co ciekawe oni mogą zobaczyć świat do góry nogami dlatego, zaleznie jak osklepek jest spychany przez działające siły. Za to w stanie nieważkości w ogóle nie ma pojęcia góra dół, patrząc na cokolwiek astronauta w zależności od interpretacji widzi to w górze lub w dole, to jakbyśmy patrzyli na prostopadłościan i porównali go z pudełkie, zawsze jest taki sam, ale zależnie od naszej interpetacji, pudełko albo dnem lezy na podłożu albo jest połozone do góry dnem. choroba lokomycyjna to brak synchronizacji między błędnikiem a oczami co powoduje dezorientację i nudności. Zmysł równowagi rozwija się najszybciej, już w 6 miesiącu życia płodowego. Brakiem synchronizacji jest też zaburzenie polegające na postrzeganiu przez niektórych ludzi świata do góry nogami, odwrotnością jest synetsezja, czyli nadmierna synchronizacja zmysłów, polega ona na odbieraniu wrażeń wzrokowych w czasie działania bodźców dzwiekowych albo odwrotnie, często dźwięko towarzyszą wtedy wrażenia smakowe lub węchowe, a kolorom poszczególne dźwieki.