Najnowsze wpisy, strona 177


sie 30 2021

Kwiaty u nagonasiennych


Komentarze (0)

Nagonasienne maja kwiaty w postaci strobili zebranych w strobilostany czyli szyszki. Sagowce  Cycadinae to rosliny drzewiaste podobne do palm rosną w krajach podzwrotnikowych i wzrotnikowych i są dwupienne, kwiaty męskie zebrane są w szyszki zbudowane z wielu łuskowatych lub tarczowatych pręcików ułozonych skrętoległe na osi kwiatowej, każdy ma płonny odcinek szczytowy, a w dole ułożone w grupy woreczki pyłkowe, mikrosporangia, kwiaty żeńskie są zróżnicowane u Cycas revoluta maja postać pióropusza z bezzieleniowych, górą pierzastych owocolistków z zalążkami u dołu, inne sagowce mają uproszczone części płonne z 2 zalążkami, tu szyszkowate kwiaty żeńskie sa podobne do męskich, zalążek ma osłonkę (integoment), okienko (mikropyle) prowadzące do komóry pyłkowej położonej między osłonką i ośrodkiem, ma ona kształt odwróconego lejka. W śrdoku są rozpuszczoen komórki ośrodka, po podziale makrospora dzieli się w bielmo pierwotne, a przy okienku powstają rodnie, sa one we wgłebieniu prabielma, zwanym komorą rodniową, ośrodek oddziela ją od pylkowej, w rodni są 2 komórki szyjki, komórka brzuszna i jajowa, po zapyleniu przez wiatr znajdująca się na zewnątrzkropla cieczy wysycha i wciąga pyłek, ktory wnika do komory pyłkowej, wtedy jej wejście się zamyka, a osłonka pomiędzy nią, a rodniową rozpuszcza się. Ziarno pylku makomórkę przedroślową i komórkę, ktora dzieli się na komórkę łagiewkową (wegetatywną) i generatywną, łagiewkowa wytwarza łagiewkę pyłkową, która wnika do komory rodniowej. Komórka generatywna dzieli sie na ścienną (trzonową) i generatywną właściwą, która dzieli się na dwie plemnikowe, są duże i orzęsione, są to spermatozoidy, są duże, płyną do roni, jedna traci rzęski i łączy się z komórką jajową, pomiędzy zapłodnieniem i zapyleniem mija kilka miesięcy, powstaje zygota. Ona dzieli się w prazarodek, którego najniżej polożone komórki dadzą zarodek właściwy, reszta utworzy wieszadełko (suspensor), który wciśnie zarodek w prabielmo, zarodek tworzy 2 liścienie, ktorymi pobiera substancje odżywcze z bielma, pomiędzy nimi jest pączek i zaczątek korzenia, skierowany w stronę okienka. Osłonka rozrasta sie tworząc lupinę nasienną, jej zewnętrzna część mięśnieje, wnętrze twardnieje, cąlośc przypomina pestkowiec, po okresie spoczynku nasiona kiełkują.

Miłorzębowe Gingkonae jedyny przedstawicel to miłorząb dwuklapowy Gingko biloba ma wachlarzowate, ścięte na szczycie liście, kwiatostany męskie to kotki,mają wiele pręcików każdy ma po 2 woreczki pyłkowe, wyrastają wkątach liści na skróconych pędach, kwiaty żeńskie są podobne, mają długą szypułkę, 2 zredukowane owocolistki pod zalążkami tworzą pierścieniowate wybrzuszenie, każdy zalążek ma na szczycie komorę pylkową, 2-3 rodnie, zapyla wiatr, ziarna pylku mają komórkę wegetatywną, która kielkuje w łagiewkę, powstają 2 spermatozoidy ze spiralą rzęsek. Zaplodnienie jest kilka mięsiecy po zapyleniu, łagiewka odżywia gametofit, rozwija sie jeden zalążek, drugi zanika, zewnętrzna część oslonek mięśnieje, wewnętrzna twardnieje.
iglaste Coniferae to rozgałęzione drzewa lub krzewy z iglastymi liśćmi, kwiaty są  szyszkowate, rozdzielnopłciowe, zebrane w kwiatostany, mają często łuskowatą okrywę, kwiaty męskie mają łuskowate lub tarczowate pręciki ułożone jak liście asymilujące, na spodniej stronie jest 2-20 woreczków pyłkowych, pyłek ma 2 wybrzuszenia z powietrzem powstałe wskutek wybrzuszenia egzyny, kwiaty żeńskie zebrane są w szyszki, szyszka ma oś i osadzone na niej twarde łuski nasienne, pod nimi cienkie łuski wspierające, zalężki leżą na łuskach nasiennych,okienkami są wzrócone w stronę osi, łuska nasienna to kwiat, wspierająca to podsadka, z której ona wyrasta. Zalążek ma 2 do kilkudziesięciu rodni, otaczago jedna oslonka, rodnia ma strone brzuszna, kilkukomórkową szyjkę, komorke jajową i może być komórka kanałowa brzuszna, nie ma komory pyłkowej, lub jest zredukowana, podczas pylenia okienko wydziela ciecz,która przykleja ziarna pyłku, wysycha, wciąga pyłek, komórka wegetatywna kiełkuje w łagiewkę pyłkową, która dociera do rodni i przenosi tam komórki plemnikowe, tylko jedna z nich zapładnia komórkę jajową,druga zanika, od zapylenia do zapłodnienia uplywa pewien czas, w którym powstaje bielmo pierwotne, po zaplodnieniu pozwstaje zygota, która dzieli się w prazarodek, u sosny Pinus silvestris po podziałach w stronę środka powstaje 16 komórek ułozonych w 4 rzędach, 4 najbliżej środka dzielą się w zarodki, przedostatni rząd zmienia się w wieszadelko (suspensor), najsilniejszy zarodek przeżywa, wieszadełko rośnie i wpycha go w prabielmo. sosna ma 2 rodnie, ale zarodek przeżywa jeden, ma on kilka liścieni z pączkiem pośrodku, pod nim ma hipokotyl, czyli lodyżkę, ma korzonek, nasiona sosny dojrzewają w 3 roku po zapyleniu.
Gniotowe Gnetinae mają już włókna drzewne i naczynia w drewnie, naprzeciwległy układ liści z pierzastym unerwieniem u gniotu Gnetum sp., gniotowe mają okrywy kwiatowe i są owadopylne, są tu 3 rodzaje przęśl Ephedra sp., welwiczja Welwitschia sp. i gniot Gnetum sp. Przęsl to krzewy mające naprzeciwległe liście zredukowane do łusek, rosliny dwupienne, kwiaty są pojedyncze lub zebrane w kwiatostany, w obu przypadkach są na koncach pędów. Przęśl zgięta Ephedra campylopoda są obuplciowe, męskie kwiaty wyrastają w kątach luskowatych podsadek, każdy ma dwulistkową okrywę kwiatową, pręciki zrosnięte są w synandrium, na szczycie mają 2-8 pylników, każdy ma po 2 woreczki pyłkowe,kwiaty żeńskie rosną pojedynczo lub po 2-3 na szczytach skróconych pędów, kwiat żeński ma kilka przykwiatków, zalążek ma mięsistą pokrywę, intergument jest przedluzony w rurkę wyrastającą poza okrywę, jest to aparat slużący do łapania pyłku, to jest pierwotny słupek bez szyjki, którą zastępuje rurka. w zalązku jest komora pylkowa sięgająca bielma pierwotnego, w którymm są długoszyjkowe rodnie, mają po jednej komórce brzusznej, jedno jądro plemnikowe łączy się z komórką jajową, drugie z brzuszną. Nasiona otaczają zmięśniałe i barwne przykwiatki lub suche i zmienione w aparat lotny.
Welwiczja ma 1 gatunek welwiczje przedziwną Welwitschia mirabilis, która rośnie w południowo-zachodniej Afryce, ma burakowaty pień,ktorego górna część wyrasta ponad ziemię, z jego brzegów wyrastają 2 duże,stale przyrastające na długość liście, maja merystem wierzchołkowy, kwiaty są jednopłciowe, zebrane w szyszkowate kwiatostany, szyszki są zbudowane z 4 rzędów przysadek i zebrane są w wiechy, kwiat męski ma u podstawy 2 pary listków, najniższa ma 2 wolne listki, są to podkwiatki, wyższe są duże zrośnięte brzegami, niczym okwiat, ostatnia para tworzy okółek osłaniający 6 pręcików, ich główki maja po 3 woreczki pylkowe, synangium ma 3 mikrosporangia, w środku jest płonny zalążek, którego oslonka rozrasta sie w kierunku okienka w rurkę zakończoną talerzykowatym tworem, wydziela ona słodki sok dla owadów. Kwiat żeński ma oslonkę rozrosniętą w rurkę i płaską, szeroka okrywę zbudowaną z 2 zrośniętych listków, otacza ona cały zalążek, w dojrzałych nasionach zmienia się w aparat lotny. W czasie rozwoju woreczka zalążkowego, w jego górnej częsci powstają wolne jądra,oddzielające sie blonami, ale nie tworzące rodni, są tylko dwujądrowe komórki płodne, będące żeńskimi gametami, niżej są komórki płonne i wielojądrowe, płodne komórki tworzą wyrostki rosnące ku łagiewkom pyłkowym, zapładnia tylko jendo jądro, takie wzrastanie ku sobie gamet jest u niektórych okrytonasiennych. Roslina dwupienna
Gniot Gnetum sp. ma 40 gatunków, pnączy, drzew i krzewów, ma duże, płaskie, pierzasto unerwione liście podobne do liści okrytonasiennych, złozone kwiatostany wyrastają szczytowo lub z kątów liści, pojedynczy kwiatostan to klos z okółkowo ułozonymi kwiatami, każdy okółek wyrasta w pachwinie pierścieniowatego kołnierzyka powstałego z 2 zrosniętych listków,kwiaty sa jendopłciowe, dwupienne, męskie mają częśto żeńskie kwiaty wydzielająće z rurek mikropylarnych słodką ciecz, przyjmują rolę miodników, liczne kwiaty męskie tworząkilka skrętów spirali w okółku, żeńskie zajmują 1 skręt. Kwiat męski ma 1-2 zrośnięte ze sobą pręciki i okrywę z 2 zrosniętych ze sobą listków, prosty okwiat, u nasady otacza go wieniec wielokomórkowych włosków, żeński ma tylko jeden zalążek z osłonką wyciągniętą w miejscu okienka w długą rurkę, ma jeszcze dwie okrywy, w dojrzałych nasionach zewnętrzna czerwienieje i mięśnieje, u nasady kwiatu jest wieniec wielokomórkowych włosków, podczas rozwoju woreczka zalążkowego nie tworzy się tkanka przedrośla ani rodnie, tylko jest wiele komórek zatopionych w cytoplazmie, te w górnej części woreczka pełnia role jąder jajowych, w dolnej stanowią materiał zapasowy dla zarodka, jest to najwieksza redukcja gametofitu żeńskiego u nagonasiennych, w wyniku zapłodnienia powstaje wiele zarodków, a rozwija się tylko jeden.
sie 30 2021

Kwiaty z kolorowymi działkami kielicha


Komentarze (0)

Działki kielicha stanowią część powabni, mają gruczoły wydzielające susbtancje zapachowe wabiące owady, mogą utrudniać zlodziejom nektaru dostęp do wnętrza kwiatu. Razem z płatkami korony tworzą okwiat. Zdarzają się też barwne działki, które zwiększają barwną pwoierzchnię kwiatu, dzięki czemu jest lepiej widoczny dla zapylaczy, łatwiej go rozróżnić na tle zielonych organów wegetatywnych i z dalszych odległości. Lepiej też owady mogą rozróznić okwiat danego gatunku na tle kwiatów innych roślin.

Do takich kwiatów należą przedstawiciele rodziny amarylkowatych Amaryllidaceae jak znane z ogrodów:
Narcyz trąbkowy Narcissus pseudonarcissus pojedyncze, białe kwiaty na szczycie łodygi kwiatonośnej, liście języczkowate, wąskie,  odziomkowe, kwiat żółty, gwiazdkowaty okwiat, przykoronek w kształcie dzwonka, owoce to torebki, roslina ozdobna.
Narcyz żonkil Narcissus jonquilla pojedyncze żółte kwiaty z żółtym dzwoneczkowatym przykoronkiem na szczycie łodygi kwiatonośnej, podłużne, języczkowate liście, roślina ozdobna. Również inni przedstawiciele rodzaju narcyz, tu kielich tworzy płaski przykoronek, a korona stanowi rurkę, która otacza slupki i pręciki.
W rodzinie liliowatych Liliaceae, gdzie płatki i działki wyglądają tak samo mamy tulipany Tulipa sp. jest tu wiele gatuinków różniących się kolorem kwiatów i liści oraz kształtem płatków, łodyga prosta, sztywna, gładka lub owłosiona, liście podługowate, jajowate, lancetowate lub języczkowate, wszystkie bezogonkowe, kwiaty z 3 wewnętrznych i 3 zewnętrznych listków okwiatu niezróżnicowanych na kielich i koronę, zachodzi w kwiecie zjawisko termonastii, w wyższej temperaturze szybciej rośnie górna strona listków i kwiaty się rozwijają, gdy jest zimno szybciej rośnie dolna strona i kwiaty się stulają, owoce to trójdzielne, trójkomorowe torebki. W naszej florze są:
Lilia biała Lilium candidum cebula na pwoierzchni gruntu, liście rozety są lancetowate, długie, kwiaty białe, trąbkowate, płatki zrośnięte w rurkę, maja wolne ząbki odgięte do tyłu, 1 słupek z trójdzielnym, białym znamieniem i 6 pręcików z żółtymi, podłużnymi główkami są dobrze widoczne, roslina ozdobna.
Lilia bulwkowata Lilium bulbiferum pojedyncza, gruba, dołemm owłosiona lodyga, liście owalne, zaostrzone, całobrzegie, siedzące, ulistnienie skrętoległe, duże, pomarańczowe kwiaty są trąbkowate, mają zrosnięte płatki z wolnymi ząbkami, 6 pręcików, 1 słupek, owoce to torebki, roslina ozdobna.
Lilia tygrysia Lilium lancifolium proste, pojedyncze łodygi, ulistnienie skrętoległe, liście owalne, zaostrzone, ulistnienie skrętoległe, pomarańczowe, trąbkowate kwiaty, mają wąską rurkę i duże, odgięte do tyłu ząbki, 6 płatków, listki okwiatu odgięte do tyłu, owoce to torebki, roślina ozdobna.
Lilia złotogłów Lilium martagon łodyga sztywna, prosta, pojedyncza, liście siedzące, całobrzegie, ulistnienie skrętoległe, rózowe kwiaty na wiszących szypułkach zebrane są grono na szczycie lodygi, w środku płatków są ryrnienki z nektarem, słupek 1, maczugowaty, 6 pręcików z różowymi pylnikami, owoce to trójkątne torebki z oskrzydlonymi nasionami, roslina jadalna, bulwy można jeśc na surowo i gotowane.
Lilia Henry'ego Lilium henryi prosta łodyga, liście siedzące, owalne, zaostrzone, pomarańczowe kwiaty o płatkach i listkach okwiatu odgiętych do tyłu, 6 długich pręcików z pomarańczowymi pylnikami wystaje poza okwiat.
Lilia królewska Lilium amoenum prosta łodyga, liście wrzecionowate, siedzace, kwiaty zebrane w grona, białe, duże, trąbkowate, w środku rurki pomarańczowe, słupek z okrągławym znamieniem i 6 pręcików wystaje na zewnąrz,
Lilia złocista Lilium aurantum prosta łodyga, liście podługowate, ulistnienie skrętoległe, kwiaty barwne, nakrapiane, białe lub rózowe, mają czerwone kropki, sa trąbkowate, 6 pręcików z pomarańczowymi, długimi pylnikami i słupek z żółtym znamieniem wystają poza okwiat. jest jeszcze wiele innych ogrodowych gatunków lilii.
Do rodziny żółakowatych Hemerocallidoideae należą liliowce, których działki i płatki są takie same lub różnią się rozmiarem, działki są mniejsze.
Liliowce np liliowiec rdzawy Hemerocallis fulva mają długie, równowąskie, zaostrzone liście odziomkowe i okrągłe łodygi kwiatonośne, rdzawy  ma pomarańczowe kwiaty, o działkach i płatkach wolnych i równych wielkością, części okwiatu mają jaśniejsze, podłużne pasy, liliowiec ogrodowy Hemerocallis hybrida ma podobne liście i łodygi, grube mięsiste korzenie, cieńsze działki, grubsze płatki, okwiat ma rózne kolory. Liliowiec Middendorffa Hemerocallis middendorffii ma grube kąłcze i kwiaty o równych działkach i płatkach zebrane w kwiatostany. Podobny jest Liliowiec Thunberga, inaczej lilijka Thunberga Hemerocallis thunbergii, ale ma cieńsze działki. Liliowiec żółty Hemerocallis flava jest mniejszy i ma żółte kwiaty.
Do rodziny kosaćcowatych Iridaceae należą: krokusy np. krokus spiski Crocus scepusiensis kilka odziomkowych, ancetowatych liści, 1 duży, 6-płatkowy, dzwonkowaty, fioletowy kwiat na szczycie pędu kwiatowego, jasnopomaranczowy slupek z szyjką i 3 znamionami, owoce to 3-komorowe torebki z żółtymi nasionami.
Jednak należące do tej rodziny irysy, czyli kosaćće mają typowe działki kielicha, czyli zielone, owłosione i niepozorne. Najpopularniejsze nasze gatunki irysów to:
Kosaciec żółty Iris pseudacorus łodyga prosta, obła na przekroju, wzniesiona, rozgałęziona, zaostrzone, równowąskie liście pochwami obejmują lodygę, żółte, szypułkowe kwiatyz 6 działkami, 3 działki lancetowate, 3 duże, słupek z trójkomorowa zalążnią, znamię trójdzielne, 3 pręciki, owoce to trójkomorowe, graniaste torebki, roślina ozdobna.

 

Kosaciec syberyjski Iris sibirica ma pustą łodygę, 6 równowąskich liści, niebieskie, żyłkowane kwiaty po 2 na 1 pędzie, mają paznokieć, ten gatunek ma wiele ozdobnych odmian ogrodowych. Jednak kosaćce trzeba omowić w innym temacie.
sie 30 2021

Kosaćce


Komentarze (0)

Irysy, czyli kosaćce to popularne rośliny ogrodowe oraz dzikie z rodziny kosaćcowatych Iridaceae. Dobrze rosną w każdej ziemi i na każdym stanowisku, kwitną wiosną i latem. Najlepiej czują się w miejscach nasłonecznionych, dobrze rosną także w miejscach półcienistych. Lubią glebę lekką, przepuszczalną i żyzną o obojętnym odczynie [http://www.zielonyogrodek.pl/znoszace-zacienienie/irys-kosaciec]. Większość ma kwiaty zebrane w szczytowe grona, są wyjątkijedno lub dwukwiatowe. Do dzikich przedstawicieli naszej flory należą:

Kosaciec żółty Iris pseudacorus łodyga prosta, obła na przekroju, wzniesiona, rozgałęziona, zaostrzone, równowąskie liście pochwami obejmują lodygę, żółte, szypułkowe kwiatyz 6 działkami, 3 działki lancetowate, 3 duże, słupek z trójkomorowa zalążnią, znamię trójdzielne, 3 pręciki, owoce to trójkomorowe, graniaste torebki, roślina ozdobna.
Kosaciec syberyjski Iris sibirica ma pustą łodygę, 6 równowąskich liści, niebieskie, żyłkowane kwiaty po 2 na 1 pędzie, mają paznokieć, ten gatunek ma wiele ozdobnych odmian ogrodowych. Jednak kosaćce trzeba omowić w innym temacie.
Kosaciec bezlistny Iris aphylla ma szablaste, lancetowate liści, proste łodygi kwiatowe, fioletowe kwiaty wyrastają po 2-3  z łodygi, działki okwiatu wzdłuż nerwu środkowego są szczotkowato owłosione, roślina ściśle chroniona.
optrócz tego są gatunki ogrodowe jak:
Iris bakeriana cienkie, równowąskie, zaostrzone, szablaste liście odziomkowe, płatki cienkie, niebieskie, kwiaty duże, pojedyncze.
Iris xiphium cienkie, długie, równowąskie, trawiaste liście, działki i podsadki, fioletowe kwiaty zebrane w szczytowe grona, płatki mogą być trójkątne lub okrągłe, duże, z żółtymi plamami, wyrastają pokilka na czubku łodyżki.
Iris bracteata żółte płatki, zewnętrzne grubsze, ciemno nakrapiane, środkowe cieńsze, kwiaty na prostych łodygach,wyrastają pokilka na czubku łodyżki, odziomkowe liście szablaste, długie, równowąskie.
Kosacieć bucharski Iris bucharica liście zaostrzone, języczkowate, pochwiasto obejmują łodygę, odchodzą od niej pod kątem, łodygi mogą się rozgałęziać, kwiaty  żółte, zewnętrzne pąłtki ciemniejsze i grubsze.
Iris chrysophylla cienkie, podługowate, delikatne liście odziomkowe i białożółte kwiaty o charakterystycznym dla irysów okwiecie.
Kosaciec grzebieniasty Iris cristata liście grube, języczkowate, kwiaty duże,fioletowe, zewnętrzne płatki mają żółte plamy, kwiaty są duże, rozwarte.
Kosaciec Danforda Iris danfordiae liście jeżyczkowate otulają szeroką łodygę, mała roslinka, kwiaty duże, 3 płatki żółte, szerokie, języczkowate, tępo zakończone, krótkie przysadki, 3 kwiaty wyrastają na szczycie łodygi.
Iris douglasiana cienkie podługowate, zaostrzone liście, proste lodygi kwiatonośne, kwiaty fioletowe lub liliowe, płatki mająpurpurowąplamę  z żółtym środkiem, sa lancetowate podsadki w okółku.
Kosaciec mieczolistny Iris ensata jasne, kutnerowane liście lancetowate, sztywne, kwiaty fioletowe, liliowe, purpurowe lub białe, okwiat zwisający, ma ciemnofioletowy środek.
Iris foetidissima szerokie, lancetowate liście, łodygi kwiatowe z fioletowymi kwiatami z zółtymi środkami lub całe żółte kwiaty.
Iris forresti liście cienkie lancetowate, duże, żółte, purpurowo nakrapiane kwiaty.
kosacieć bródkowy Iris germanica szerokie, lancetowate liście, kwiaty niebieskie, fioletowe lub żółte zebrane w grona na łodydze, płatki szerokie, zaokrąglone, drobne.
Iris fulvala długie, lancetowate liście,cienkie, ciemnofioletowe,cienkie płatki z żółtymi środkami.
Iris histriodioides drobna roślinka ze sztywnymi, zaostrzonymi, języczkowatymi liśćmi i dużymi niebieskimi kwiatami.
Iris innominata drobne kwiaty,cienkie, równowąskie, delikatne liście, duże żółe kwiaty z ciemniejszymi żyłkami.
Iris japonica szerokie, lancetowate, zgięte w dół liście odziomkowe i duże, niebieskie lub białe kwiaty z purpurowożółtymi plamami na poszarpanych, szerokich płatkach.
Iris kamaonensis długie, równowąskie, cienkie liście i dużę, pojedyncze, fioletowe, niebieskie lub białe nakrapiane kwiaty.
Kosaciec gładki Iris laevigata długie, lancetowate proste liście odziomkowe i niebieskie, fioletowe lub białe pojedyncze kwiaty na łodygach.
Iris lactea cienkie równowąskie, zaostrzone liście i niebieskie kwiaty, płatki cienkie z białymi środkami.
Kosaciec mieczowaty Iris latifolia cienkie, skrętoległe, podługowate liście odygowe, łuskowate podsadki, duże, niebieskie wkiaty z żółtobiałymi plamami.
Iris lutescens drobny irys, liście szeroko lancetowate, jasnozielone, kwiaty duże, fioletowe lub żółte, działki zaostrzone, trojkątne.
Iris maackii liście szersze, lancetowate, kwiaty żółte otypowym dla irysów kształcie.
Iris missouriensis niebieskożółe, duże kwiaty, środkowe płatki ciemniejsze, liście podłużne, równowąskie, cienkie.
Iris munzii długie, lancetowate liście, cienkie płatki, kwiaty jasnofioletowobiałe.
kosaciec żółtawy Iris orientalis lancetowate, sztywne liście, podsadki i działki trójkątne, kwiaty duże i żółtobiałe z ciemnymi liniami na płatkach, które rozszerzają się na końcach.
Iris pallida liście jasnozielone, biało obrzezone, szeroko lancetowate, tworzą rozetę, proste lodygi mają niebieskofioletowe kwiaty, działki jajowate, zaostrzone.
Iris pseudacorus sztywne, zielone, lancetowate, długie liście, proste lodygi, podłużne działki, żółta korona.
kosaciec niski Iris pseudacorus grube, podziemne kłacze, lancetowate, długie, cienkie liście, fioletowe kwiaty na nagiej, prostej, długiej łodydze, mogą być zółte lub białe u kultywarów.
Iris purdyi cienkie, podłużne, równowąskie liście, kwiaty duże żółtawe lub fioletowo obrzeżone, działki lancetowate, cienkie, wydłużone.
Kosaciec żyłkowany Iris reticulata liście sztywne, proste, lancetowate,odziomkowe, proste łodygi, kwiaty niebieskofioletowe, zaokrąglone płatki z żółtobiałymi liniami z purpurowymi plamkami.
Iris setosa szerokolancetowate, lekko zaokrąglone liście, proste łodygi, łuskowate podsadki i dzialki, kwiaty fioletowe,ciemne, rozszerzone ku końcowi płatki z białymi plamkami i brzeżkami
Iris tectorum szerokolancetowate, zgięte w łuki liście, fioletowe płątki, zaokrąglone na końcach, dużę, zebrane w grona szczytowe.
Iris tenax cienkie, lancetowatrównowąskie, zaostrzone liście, fioletowe lub białe, ciemniej nakrapiane kwiaty zebrane w szczytowe grona, mają typoe dla irysów kształty.
Iris tingitana długie, języczkowate, lekko zaostrzone liście, leżą blisko łodygi, kwiaty fioletowe, duże z białymi plamami na zewnętrznej stronie płatków i żółymi na wewnętrznej stronie.
Iris thompsonii cienkie liście, są równowąskie, delikatne,, wiotkie, duże, fioletowe kwiaty mają jasniejsze plamki na płatkach, 3 płatki sa większe, 3 mniejsze.
Iris typhifolia sztywne, stojące do góry, cienkie liście,działki i podsadki, równowąskie i zaostrzone, oraz fioletowe, duże kwiaty.
Iris unguicularis drobne, cienkolistne kwiaty, liście są lancetowate, kwiaty duże,fioletowe z żółtobiałymi liniami na plamami na płatkach,kształt kwiatów typowy dla irysów.
Iris variegata sztywne,lancetowate,szersze,bialoobrzeżone liście, kwiaty żółtofioletowobiałe, zewnęrzne płątki zewnętrzne są fioletowe w poprzeczne, białe pasy, wewnętrzne żółte, kwiaty zebrane w szczytowe grona na łodydze.
Iris verna długie, sztywne, języczkowate liście i fiolteowe kwiaty z zółtymi plamami na zewnętrznych płatkach, małe roślinki

 

Kosaciec wielobarwny Iris versicolor liście równowąskie, długie, lekko zaostrzone, kwiaty fioletowe, z jasnymi, białożółtymiplamami na zewnętrznych płatkach.
sie 30 2021

Jeszcze dokładniejszy podział chmur


Komentarze (0)

Cumulusy dzielimy na:

Cumulus fractus (Cu fra), czyli kłębiaste postrzępione chmury bez wypiętrzonego szczytu ani podstawy, od nich zaczynają się formować chmury kłębiaste, mają grubość kilkuset m.
Cumulus humilis (Cu hum), płaskie, rzadko rozmieszczone obloczki zwiastująće piekną pogodę, mają grubość od kilkudziesięciu do kilkuset metrów.
Cumulus mediocris (Cu med), średnio wypiętrzone, nie daja opadów, mają od kilkuset metrów do kilometra.
Cumulus congestus (Cu con), wypiętrzone w górę cumulusy, które mogą dawać spokojny deszczyk, mogą sięgać w pionie do kilku km.
Nimbostratus nie maja odmian.
Stratus dzielimy na:
Stratus fractus (St fra), chmury warstwowe postrzępione, mają ciemniejsze i jasniejsze chmurki, które pokrywają niebo, może prześwitywać słońce, są cieńsze i grubsze warstwy tych chmur.
Stratus nebulosus (St neb), chmura warstwowa mglista, wyglądają niczym mgła pokrywająca niebo. 
Każdy z tych gatunków ma odmiany translucidus (tr), prześwitującą, przez którą prześwieca słońce, undulatus (un), pofalowaną,która tworzy na niebie fale chmur i opacus (op), nieprzeświecającą, która całkowicie zasłania niebo.
Altocumulusy dzielimy na:
Altocumulus stratiformis (Ac str), chmury w kształcie warstw członów przylegających do siebie.
Altocumulus lenticularis (Ac len) - soczewkowate chmury w postaci dysków,często nachodzących na siebie w kierunku góra dół, oznaczają nadejście frontu chłodnego.
Altocumulus castellanus (Ac cas), chmury o członach wypiętrzających się, są w postaci maleńkich, ale gęstych chmurek o nieregularnych kształtach.
Altocumulus floccus (Ac flo), kłaczkowate chmurki w postaci rozmazanych plamek.
Są też odmiany perlucidus (pe) o członach pooddzielanych, widac granice czlonów chmur, adiatus (ra) o członach przypominających oczka sieci uporządkowane wzdłuż linii prostych, translucidus (tr) przeświecające, można zobaczyć przez nie położenie słońca, lacunosus (la) o układzie członów przypominającym plaster miodu, duplicatus (du) o członach rozdwojonych, undulatus (un) przypominające pofalowane morze, opacus (op) nieprzeświecające, człony tak ściśle przylegają do siebie, że nie widac przez nie słońca.
Cirrusy dzielimy na:
Cirrus fibratus (Ci fib) pierzaste włókniste, chmury w postaci nieregularnych smug
Cirrus uncinus (Ci unc) pierzaste haczykowate, zakrzywione smugi, wyraźniejsze na zakrzywieniach,
Cirrus castellanus (Ci cas) pierzaste wieżyczkowate, w postaci kłebuszków jak waciki,
Cirrus spissatus (Ci spi) pierzaste gęste, w postaci dużych i gęstych kłebuszków, często wydłużonych
Cirrus floccus (Ci flo) pierzaste kłaczkowate, drobne, gęste kłębuszki przypominają zsiadłe mleko, tak też są nazywane.
Odmiany cirrusów to:
intortus (in) potargane, w posatci fali, radiatus (ra) promieniste, włókna ułożone prostoliniowo, jako pasma kłębuszków, vertebratus (ve) ościste, w kształcie szkieletu ryby, smugi rozmazane na boki, duplicatus (du) rozdwojone, wielowarstwowe, w postaci wałów chmur.
Altostratus, cirrostratus i cirrocumulus się nie dzielą.
Stratocumulus dzielimy na:
Stratocumulus stratiformis (Sc str) kłębiaste warstwowe rozpostarte. Charakteryzują się dużą rozciągłością poziomą, poszarpane, gęste,szare kłebki z jasniejszymi brzegami.
Stratocumulus lenticularis (Sc len) powstają gdy chłodne powietrze przepływa nad wzgórzami, są to gładkie, podłużne chmury w kształcie soczewek, są zwiastunami frontu chłodnego, mają postać nieregularnych dysków.
Stratocumulus castellanus (Sc cas) mają postać wyrastających z poziomej warsty wieżyczek, są gęste, poszarpane kłębuszki podobne do kłebków waty.
Są też odmiany opacus (op) nieprzeświecające, człony przepuszczają mało światła, że nie zobaczyc słońca, podstawa gładka, dość jednolita, undulatus (un) pofalowane, ukształtowanie podstawy przypomina pofalowane morze, translucidus (tr) przeświecające , można zobaczyc przez nie słońce, lacunosus (la) o układzie członów przypominającym plaster miodu, perlucidus (pe) o członach pooddzielanych, duplicatus (du) o członach rozdwojonych, radiatus (ra) promieniste o członach wypełniających regularnie oczka sieci, uporządkowanych wzdłuż linii prostych.
Cumulonimbus dzielimy na:
Cumulonimbus calvus, górą przypominają chmury pierzaste, dołem pierzaste, dają śnieg, deszcz i grad, duże wypiętrzone chmury.

 

Cumulonimbus capillatus, szczyty są wyraźnie pierzaste o budowie włóknistej lub prążkowanej, mają kształt kowadła, pióropusza lub zwichrowanej czupryny, dają przelotne opady, wyglądają jak płaski dysk nad gęstymi tumanami chmur [http://pochmurno.republika.pl/]
sie 30 2021

Jak niezwykłe są koty


Komentarze (0)

Zdarzyło sie rok temu, ale dowiedziałam się o tym kilka dni temu. Kiedy węgierski turysta zgubił się w szwajcarskich Alpach na pomoc przyszedł mu kot. Mężczyzna zgubił się w pobliżu wioski Gimmelwald w Szwajcarii, dodatkowo jeszcze skręcił kostkę, oficjalny szlak, ktorym mógłby wrócić był zamknięty.Turysta trafił do opuszczonej wioski. Kiedy zaczął przeglądać mapę spotkał kota. Mężczyzna postanowił podejść do niego. Kot nie bał się go, był obyty z ludźmi, zaczął iść na dół, co chwila oglądając się czy turysta idzie za nią. Mężczyzna nagrywał całą drogę. Kot zaprowadził go na znany mu szlak, którym wrócił do schroniska. Po zaprowadzeniu mężczyznę na szlak, kot oddalił się. Inni turyści rozpaznali kota na umieszczonych w sieci nagraniach. Okazało się, że często towarzyszy turystom w górach. Kot nalezy do właścicieli jednego z miejscowych schronisk i lubi ludzi. Kot ma czarny wierzch, biały spód i czarnobiały pyszczek.Turysta mówi: 

"Siedziałem i studiowałem mapę, by odnaleźć drogę do hostelu. Jednak jedyny oficjalny szlak był zamknięty i tak oto poznałem uroczego kota. Gdy wstałem, kot zaczął prowadzić mnie jakąś ścieżką. Był bardzo przyjazny i najwyraźniej przyzwyczajony do tłumów turystów odwiedzających tej rejon. Szedł i oglądał się by sprawdzić, czy idę za nim. W ten sposób doprowadził mnie do szlaku, który z kolei wiódł do doliny"
Słowa mężczyzny, który rozpoznał kota na nagraniach:
,,Ten sam kot wędrował z nami trzy miesiące temu. Szedł w przodzie, zatrzymywał się i pozował wywołując na twarzy każdego szczery uśmiech''