Najnowsze wpisy, strona 178


sie 30 2021 Odkleszczowe choroby kotów
Komentarze (0)

O chorobach odkleszczowych u psów napisano wiele prac, natomiast wszystkie kręgowce chorują na te same choroby bakteryjne i wiele chorób pasozytniczych. Tak psy jak koty sa narażone na choroby odkleszczowe, oba gatunki berdziej od ludzi ze względu na futro, czlowiek ma większa powierzchnię skóry łysą, można więc łatwozobaczyc i usunąć kleszcza, zwierzę trzeba regularnie sprawdzać. Kleszcze wbijają sie tam, gdzie skóra jest cienka i mają blisko do naczyń rkwionosnych, u kotów to kark, szyja, pierś, lopatki i skóra pomiędzy nimi, ramiona, pachy, pachwiny, głowa, podbródekale też na lapkach, ogonie, całych plecach, brzuchu. Ciężko uchwycić kleszcza ze względu na futro i ruchy zwierzaka, kot broni sie przed bolem, często czlowiek ciągnąć za kleszcza wyrywa mu wlosy, a kot na dolnej stronie ciała ogranicza dostęp do kleszcza, uniemozliwia odsunięcie wlosów, im dłuższy czas przyczepienia kleszcza i kontakt ze sliną, tym więcej bakterii i pierwotniaków przedostaje sie do ustroju, małą ich liczbę ogranizm może zwalczyć, im więcej tym gorzej.

Choroby odkleszczowe kotów to babeszjoza wywoływana przez pierwotniaki z rodzaju Babesia sp. które wnikaja do wnętrza czerwonych krwinek i niszczą je, powoduje uszkodzenia wielu narządów wewnętrznych np. serca, nerek, anemię, objawy to osłabienie, gorączka, żółtaczka, częsciowe zatrzymanie moczu, biegunka, bladość błon śluzowych, niewydolnośc oddechowa, babeszjozę przenoszą kleszcz łakowy Dermacentor reticulatus, psi Rhipicephalus sanguineus i koci Ixodes ricinus.
Borelioza wywołuja ja krętki Borrelia sp. gł. Borrelia burgdoferi przenoszą kleszcze z rodzaju Ixodes sp. objawy to obrzek wokół miejsca wkłucia, rumień wędrujący, bóle stawów, nadwrażliwość skóry, zaburzenia neurologiczne i uszkodzenie mięśnia sercowego. Leczenie to antybiotyki, długotrwała kuracja, trzeba obserwować miejsca po kleszczu i od razu zaprowadzić kotka do weterynarza.
Anaplazmoza czyli choroba bakteryjna wywołana przez Anaplasma phagocytophilum, które atakuja granulocyty i Anaplasma platys atakująca płytki krwi, oba szczepy roznosza kleszcze Ixodes sp. objawy to gorączka, bóle mięśni, biegunki, wymioty, duszność, kaszel, zaburzenia krzepliwości, krew w moczu i krwawienia z nosa, leczenie odpowiednimi antybiotykami.
Hepatozoonoza wywoływana przez pierwotniaka Hepatozoon sp. atakuje kości, wątrobę, naczynia włosowate mięśnia sercowego, objawy to powiększenie węzłów chłonnych, gorączka, brak apetytu, krwista biegunka, objawy neurologiczne, przeczulica skóry, matowienie sierści.

 

Europejskie odkleszczowe zapalenie mózgu, choroba wirusowa, inny szczep atakuje ludzi, inny psy, inny koty, to rodzaj Alphavirus sp. z rodziny Flaviviridae. Objawy to gorączka, światłowstręt, nadwrażliwośc na dźwięki, zaburzenia równowagi, bóle kostno-stawowe,  porażenia kończyn, silne bóle głowy, nie ma lekarstwa [http://www.e-lecznica.pl/artykul/choroby-odkleszczowe]. Trzeba też regularnie podawać kotom środki przeciw kleszczom, obróżki, kropelki, zakraplamy im skóre między łopatkami, na środku pleców i nad ogonkiem, w gabinetach weterynaryjnych sa dostępne rózne środki przeciw kleszczom przeznaczone dla zwierząt o róznej masie ciała, jesli uzywamy jednego środka dla psów i kotów, kotu zakrapiamy raz pomiędzy łopatkami, psu 3 razy w górze, dole i środku pleców, taki preparat wysusza obecne już kleszcze, ale można je wyrwać. Preparat zakrapiamy co 3 miesiące lub częściej (zależy od preparatu, informacje sa na pudełku), obrózki też są aktualne jeden sezon. Nic nie chroni w 100%, trzeba kota sprawdzać po powrocie do domu i wyrywać, jesli ktos nie ma wprawnych palców, może użyć obcążek lub specjalnego sprzętu do kupienia w aptekach. Kleszcza łapiemy za odwłok paznokciami trzymając tułów i wyciągamy, można przekręcić lub pociągnąć, wycisnąc można dopiero po wyrwaniu ze skóry. U ludzi wychodzi gładko, u zwierząt może zostać kawałek w ciele. Nie smarujemy niczym kleszcza, odgarniamy sierść, łapiemy i ciągniemy. Resztę trzeba wyjąc, by nie zakażała dalej, sama wyjdzie, ale trzeba ja wyjąć nożyczkami czi pęsetą (nożyczki udają chwytak). Sama wyrywam rekami tak ludziom, jak zwierzętom, u ludzi idzie gładko, pęsetą nigdy nie próbowałam, u zwierząt gorzej ze względu na sierść i ich ruchy, ale w 90% kleszcze wychodzą całe na różnych etapach wypełnienia.
sie 30 2021 Rola witamin w życiu roślin
Komentarze (0)

Witaminy maja równiez znaczenie dla roślin.

Witamina E, jak odkryła Tammy Sage z University of Toronto i Michigan State University umożliwia transport blonowy substancji odżywczych w niskich temperaturach, witamina E wpływa na tworzenie kalozy w komórkach, która uniemozliwa transport składników pokarmowych, dzięki temu rośliny mające duże stężenie witaminy E są lepiej odżywione w nieprzyjaznych warunkach np. wysoko w górach, daleko na północy i południu, rosliny z dostateczną ilością witaminy E robią więcej nasion i produkuja większe owoce, gromadzą więcej materiałów zapasowych. Wzbogacenie roślin nawozami z witaminą E pozwoli lepiej dostosować się roslinom z innych stref klimatycznych zwiększając mrozoodporność, co ważne w ogrodnictwie i sadownictwie.
Witamina B1 stymuluje wzrost korzeni, ułatwia przyjęcie sie zaszczepek, przyspiesza regenerację po zaszczepieniu gałązkami innych gatunków, rosliny wzbogacone witaminą B1 lepiej rosną, są silniejsze i odporniejsze na choroby, spełnia rolę w rozkładzie cukrów zlozonych m. in. skrobii, kalozy na proste węglowodany, jest tez składnikiem akceptora fotonów w czasie fotosyntezy.
Witamina B2 ma udział w procesach energetycznych komórek.
wittamina B3 prekursor NAD i NADP, koenzymów utlaniania i redukcji metabolizmu komorkowego.
Witamina B5 to składnik koenzymu A, który jest waznym enzymem przenoszącym grupy acylowe w cyklu kwasu cytrynowego i fotosyntezie.
Witamina B6 jest składnikiem enzymów biorących udział w metabolizmie tluszczów.
Witamina B9 bierze udział w syntezie kwasów nukleinowych
Witamina B12 pomaga roslinom rosnąc pod wodą, algi tworzą ja same, inne rosliny musza pobierać ją z zewnątrz, w terenie pobierają ja z nawozu organicznego (rozkładających się szczątków).
Witamina C uodparnia na smog, podnosi wydajność fotosyntezy, neutralizuje wolne rodniki, rosliny tworzą ja dzięki enzymowi fosforylazie GDP-L-galaktozy, która także pod wpływem swiatła powoduje magazynowanie tej witaminy, witamina C przyspiesza także wzrost i rozwój roślin.
Witamina D u roslin stymuluje rozwój korzeni i kiełkowanie nasion.
Witamina A jest składnikiem olejków eterycznych i żywicy, wspomaga podział komórek.

 

Witamina K filochinon to akceptor elektronów w procesie fotosyntezy, uczestniczy w szlaku elektronów.
sie 30 2021 Uprawa mchu
Komentarze (0)

 Mchy lubią wilgotne ogrody, z pozostałościami murów i fundamentów, lubią tereny zadrzewione, szczególnie nadają się do zazielenienia terenów pomiędzy drzewami. Pionierskie mszaki, porastające mury, dachy, kamienie, gleby dobrze znoszą suszę i nasłonecznienie, one przygotowują te tereny pod dalszą sukcesję roślin. Są pierwszymi producentami próchnicy. Takim odpornym na susze i słońce, niewymagającym, pionierskim mchem jest pędzlik murowy Tortula muralis, porasta mury, ściany, kamienie, nieużywane chodniki, dachy, jest rśliną pionierską, dobrze radzi sobie w miastach, jest jednym z najpospolitszych mchów w Polsce. Porasta tereny niezarośnięte przez inne rosliny, dlatego nadaje się na nasłonecznione ogródki, często samoistnie porasta gołą ziemię na podwórkach. Jako, że w przyrodzie porasta kamienie piaskowiec nadaje się do jego uprawy, nie jest mchem wymagającym. Pisałam o mchach lubiących wilgotne i ocienione tereny oraz mchach lubiących słońce, są różne gatunki mchów: naskalne, epifity, naziemne, które potrzebują danego podłoża, tak samo w zależności gatunku zamieszkującego dane środowisko mają różne upodobania co do wilgotności, cienia i minerałów w podłożu. Pędzlik murowy dobrze znosi suszę i słońce oraz radzi sobie w większości warunków, do póki jego tereny nie porosną większymi roślinami, z którymi może przegrać konkurencję o dostęp do słońca, wody czy biogenów, dlatego trzeba takie niechciane rośliny usuwać. Chyba, że wśród mchu mają rosnąć inne ozodbne wyższe rośliny, ale teżtrzeba o całość dbać i usuwać chwasty. Pędzlik porasta też korę drzew, dobrze radzi sobie też na stanowiskach wilgotnych, mchy same potrafią chłonąć wodę jak gąbki, dlatego rosliny w takim ogordzie powinny być raczej higrofilne. Jako odporna roślina pionierska mech nie wymaga specjalnej pielęgnacji, wystarczy pilnować by przyjął się na kamieniu, pędzlik porasta płyty nagrobne zrobione z różnych materiałów, takżę z piaskowca, więc nie bęzie problemu z jego utrzymaniem, porasta też azbestowe dachówk.

W ogrodach często mchy są sadzone jako rosliny okrywowe, czyli zastepują trawnik. 
Co do innych gatunków mchów to często przesadzenie ich z miejsc wystepowania do ogrodu nie skutkuje, takie mchy umierają. Jednak jeśli w ogrodzie panuja dogodne warunki mchy pojawiają się same, dzięki zarodnikom, większość mchów lubi cień, wilgoć, w miejscach ocienionych gromadzą wode z rosy, która wolno paruje, w miejscach slonecznych mozna je zraszać, ale krople skupiając promienie słoneczne mogą oparzyć listki, dlatego lepiej proszę posadzić głodek kaukaski lub karmnik ościsty, małe, podobne do mchów roślinki, które dobrze znoszą suszę [http://www.wymarzonyogrod.pl/eksperci/odpowiedzi/8828,nawierzchnia-i-mech]. Ogród z mchem to mechownik, czasem pod drzewami zamiast trawy pojawia się mech, trawy to rosliny lubiące słońce, czasem drzewa zasłaniając je uniemożliwiają trawom wzrost i pojawia się cieniolubny mech. Zwykle od północnej, ocienionej strony. Odpowiednie posadzenie drzew od południa może sprzyjać powstaniu mechownika, ważne jest usuwanie innych roślin spod drzew, by nie zarastały gleby, wtedy powstanie nisza dla mchów. Zwykle mchy same rosną tam gdzie im dobrze, także w ogrodach, można im pomóc tworząc odpowiednie warunki np. cień, wilgoć, są gatunki odporne, pionierskie, które radzą sobie ze słońcem i suszą, jak pędzlik, samo przesadzanie mchó rzadko daje efekty, ale zabranie gotowych porosniętych mchem kamieni i zapewnienie podobnych warunków jakie miały w miejscu występowania może spowodować ich przetrwanie. Warto także zadbac o zraszanie kamieni, ale wieczorem, gdy słońce nie jest już tak silne jak w dzień albo wcześnie rano, ale lepiej wieczorem w okolicach zachodu słońca.

 

Po ogólnych informacjach odpowiem na Pana pytania. Pewnie Pana ogród jest niejednorodny ze względu na różne naslonecznienie terenu, także różne gatunki mchu mogą stanowić dla siebie konkurencję, zwykle miejscowy wyprze ten sprowadzony. Pędzlik na kamieniach powinien się utrzymać chociaż, lepiej byłoby sprowadzić kamienie czy fragmenty gruzu z mchem, jakiś czas mech może funkcjonować w słoiku, ale nie długo, one nie lubią przesadzania. Co do ogródka to zarastanie wszystkimi roślinami trwa powoli, trzeba zapewnić odpowiednią wilgotność w miejscach nalonecznionych, najlepiej wieczorem, by wyrównac tempo wzrostu, warto zadbac o równomierne ocienienie lub oświetlenie (zależy jaki Pan ma ogródek). równomierne warunki ujednolicą wzrost mchów, trzeba usuwać inne, niepożądane rosliny, może nierównomierny wzrost ma związek z allelopatiami albo z konkurencją o minerały i wodę, tu gdzie sa inne rośliny, mech może rosnąć słabiej. chyba, że chodzi o drzewa i krzewy, wtedy w ich cieniu mech rosnie szybciej. Są też nierówności terenu, gdzie zbiera się woda, z wyższych terenów spływa, szybciej schną, więć mech rośnie slabiej, trzeba zadbać o równy teren, by woda równomiernie sie rozchodziła. Nasłonecznienie sprzyja rozwojowi traw, a trawy zagłuszają mech, dlatego trzeba pozbyc się traw z ogrodu. Samym mchom wystarczy wilgoc z powietrza, chłona wodę z powietrza całym ciałem, są odporne na choroby i ostry klimat, ale wrazliwe na zanieczyszczenia, ważne jest czyste powietrze. Mchom sprzyja zbita, ciężka gleba, intensywne podlewanie i cień, lubia pH ok. 5,5 gleby, źródło minerałów stanowi dla nich filc i martwe części trawy, słąbe zwarcie darni. Ta strona podaje jak pozbyc się mchów, ale opisuje najlepsze dla nich warunki i może być wskazówką jak stworzyć im przyjazne warunki kosztem traw: http://www.klinikaroslin.com/ochrona-w-miastach/20-zwalczanie-mchu-w-trawniku 
sie 30 2021 Mechownik w domu
Komentarze (0)

 Mieszkając w bloku można również założyc mechownik, nada się on na dywanik do łazienki, także w domku jednorodzinnym. Taki dywanik potrzebuje wilgoci, więc jest odpowiedni do łazienki albo do mieszkań, gdzie ze względu na cyrkulację powietrza i nieoodychające ściany panuje wilgoć. Dywanik ma podstawe z niegnijącej gąbki, można go zrobic samemu wg. instrukcji ze strony http://gigalol.pl/arts/marzycie-o-trawniku-w-swoim-domu-zobaczcie-jak-go-zrobic,2847,1.html czyli potrzebujemy 4 arkuszy gąbki Plastazote o grubości 1 cm, sklejamy je ze sobą, w górze rysujemy kółeczka, można odrysowac od szklanki, kubeczka albo użyc cyrkla, kółeczka wycinamy nożykiem, całość naklejamy na drugą matę z gąbki Plastazote, do dołków wkładamy kupione w sklepie ogrodniczym poduszeczki mchu, całość spryskujemy wodą. zaleznie od kształtu dywanik może być dywanem w łazience albo ozdobą na oknie, nie wolno wtedy pozwolić mu wyschnąć, regularnie trzeba zraszać, gatunki pionierskie lepiej zniosą suche powietrze i nasłonecznienie, ale lesne mchy najlepiej czują się w łazience. Takie pokryte mchem tablice można powiesic na ścianie lub umieścić pod szklanym blatem stolika, sam wytworzy sobie tlen i CO2, potrzebuje tylko swiatła, ciemności, minerałów, pamiętajmy, że mech lubi Ph 5,5, trzeba go podlewać, ale pod szkłem woda nie paruje tak jak na otwartym powietrzu, więc można podlewać rzadziej. Mechownik na ścianie zraszamy spryskiwaczem, warto zadbać o nawożenie mchu. Mech lubi fic, czyli uschniętą trawę. Mech jako ozdoba drzewek bonsai porasta glebę, nowe gametofity wyrastają z obecnych w glebie zarodników, trzeba tylko otoczyć nasadę łodygi drzewka szklanym kloszem, w którym będzie zbierać sie wilgoć potrzebna dla wzrostu mchu. Tak możemy przykrywając kloszem każdą doniczkę czy korytko wypełnione ziemią wychodować sobie mszaki. Potem trzeba co jakis czas zakrywać je szklanym naczyniem by zapewnić im warunki do wzrostu, jakie miały na początku. O taki mech tez trzeba dbac nawilżając i podlewając go, inaczej szybko obeschnie, podobnie jak obecne w glebie doniczkowej wątrobowce (też mszaki), które wyrastają w wilgotnej glebie, a po przeniesieniu do suchego pomieszczenia usychają nawet przy odptymalnym podlewaniu rosliny. Mech wokół drzewka zatrzymuj wilgoć, z której drzewko korzysta, ale sam potrzebuje zraszania i podlewania. By rozmnozyc mech można kupic gotowe poduszeczki w sklepie ogrodniczym, a mozna zmielić w blenderze dany mech z wodą, cukrem i piwem, potem gąbkę lub deskę posmarować maslanka lub jogurtem i nałożyć papkę, wtedy zarodniki z mchu będą korzystać ze związków organicznych z cukru, piwa i nabiału i wypuszczą nowe gametofity, tak jak najmniej zniszczone części zielone mogą się opuścić, wytworzyc chwytniki, łodyżki i listki. Wtedy taka deska czy gąbka porosnie danym gatunkiem mchu http://bergamotka13.blox.pl/2013/03/OGRODY-MCHU.html. Mech towarzyszy także higrofilnym roslinom doniczkowym np. pelargoniom.

sie 30 2021 Skala porostowa
Komentarze (0)

Tu jest kilka wersji. 

Stopień 0, czyli stężenie SO2 mikrog/m3 powyżej 200, zarówno przy odczynie kory kwaśnym jak zasadowym i obojętnym brak porostów i glonów.
Stopień I, 200 mikrog/m3 SO2, na korze kwasnej pierwotek Desmococcus sp. porasta nasadę pnia. Zasadowa i obojętna pierwotek idzie w górę pnia, taki zielony nalot na drzewie.
Stopień II 170 mikrog/m3 kwaśny odczyn kory pierwotek idzie w górę pnia, misecznica porostowa Lecanora conizaeoides u nasady pnia, zielona skorupka z okragłymi miseczkowatymi apotecjami, rzadziej są liszajec szary Lepraria incana, szary nalot, Bacidia phacodes, zielony nalot, brazowe apotecia, szadziec poprószony Scoliciosporum chlorococcum, zielona plecha, szare, okragłe apotecja. Kora obojętna lub zasadowa często rośnie misecznica porostowa, rzadko brudziec kropkowaty  Buellia punctata, szara plama, czarnawe apotecja, misecznica bledsza  Lecanora expallens, bladozielona plama, misecznica Lecanora sarcopsis, zielona plama, zielone miseczki, liszajec szary, szadziec poprószony.
Stopień III stęż SO2 150 mikrog/m3, kwaśna kora, misecznica porostowa sięga góry pnia, u nasady są chrobotek szydlasty Cladonia coniocraea, zielona plecha, apotecia na zielonych trzoneczkach, C. bacillaris, zielona, grudkowata plecha i trzoneczki apotecjów, chrobotek cienki C. macilenta, szarozielona plecha, czerwone, grudkowate apotecja na szarych trzoneczkach, częste Bacidia phacodes, liszajec szary, szadziec poprószony i Trapelopsis flexuosa. Kora zasadowa i obojętna, częste misecznica porostowa i brodziec kropkowaty, rzadziej misecznica bledsza, Lecanora sarcopsis, szadziec poprószony, rzadkie są obrost wzniesiony Physcia adscendens, krzaczkowata, zielonkawa plecha, karbowane gałązki, rośnie u nasady pni, ma ślady uszkodzenia.
Stopień IV 100 mikrog/m3, na kwaśnej korze rosną pustułka pęcherzykowata Hypogymnia physodes, szara krzaczkowata plecha, rozgałęzione, coraz mniejsze karbowane gałązki, brązowe apotecja, tarczownica bruzdkowana Parmelia sulcata, szara, przylegająca do kory plecha krzaczasta, rozgałęzione gałązki, tarczownica skalna Parmelia saxatilis, rozgałęziona plecha, gałązki w formie odstających łuseczek rosną u nasady pnia, rzadko są misecznica bledsza, trzonecznica rudawa Chaenotheca ferruginea, rdzawe grudki, grzybkowate, czarne owocniki na długich, cienkich trzoneczkach, paznokietnik ostrygowy Hypocenomyce scalaris, szare łuski. Kora zasadowa i obojętna u nasady pnia są orzast kolisty Phaeophyscia orbicularis okrągła, krzaczkowata plecha, gałązki rurkowato zwinięte i rozgałęzione, obrost wzniesiony, obrost drobny Physcia tenella, szarozielone, odstające, rozgałęzione plechy, gaąłzki rurkowato zwinięte, złotorost ścienny Xanthoria parietina, żółte, rozgaęłzione plechy, gałązki zaokrąglone, szerokie na końcach, ciemniejsze miseczki, Xanthoria polycarpa, ciemnożółte grudki i miseczki, rzadkie pustułka pęcherzykowata,  misecznica jaśniejsza Lecanora chlarotera, szara skorupiesta plecha, brązowe miseczki, tarczownica bruzdkowana, soreniec popielaty Physconia grisea, szarozielona plecha, zwinięte rurkowato, rozgałęzione gałązki, ich plechy sa słabo rozwinięte.
Stopień V 70 mikrog/m3 SO2 kwaśna kora, częste na pniu pustułka pęcherzykowata, tarczownica skalna Parmelia saxatilis proste, szare rozgałęzione plechy, tarczownica bruzdkowana, popielak pylasty Imshaugia aleurites szara grudkowata plecha, szerokie gałązki na końcu Lecanora pulicaris szara plamka z brązowymi apotecjami na korze, misecznica grabowa Lecanora carpinea szara plamka, szare miseczki, płaskotka rozlana Parmeliopsis ambigua, szarooliwkowa plecha, drobne, okrągłe, zwarte, okrągłe gałązeczki, rzadkie makla raniowa Evernia prunastri zwisające, rozgałęzione, okrągłe, długie gałazki, płucnik modry Platismatia glauca płaskie, rozgałęzione plechy, kolor zielony, odnożyca mączysta Ramalina farinecea długie, szarozielone, zwisające, zwinięte rurkowato, rozgałęzione gałązki, odnożyca opylona Ramalina pollinaria, zielone, rozgałęzione, rurkowate gałązeczki, zasadowe i obojętne, gatunki 4 stopnia, mąkla tarniowa, misecznica jaśniejsza, misecznica grabowa, Opegrapha rufescens brązowa skorupka, grudkowate, ciemne apotecja, Opegrapha varia szara plama, czarne, grudkowate apotecja, obrost gwiazdkowaty Physcia stellaris szare, rozgałęzione, skorupkowate plechy, soreniec żółtawy Physconia enteroxantha rozgałęziona, tarczowata plecha, szerokie gałazki, zielony kolor, grudkowate, kalafiorkowate owocniki koloru oliwkowego, odnożyca maczysta, pojawia się świetlinka pospolitta  Candelaria concolor, żółte skorupki i gałązki, wabnica kielichowata Melanelia acetabulum, zielone rozgaęłzione, łuskowate plechy, zielone miseczki, przylepka łuzeczkowata Melanelia exasperatula, ciemnozielona, listeczkowata plecha, zielone miseczki.
Stopień VI 50 mikrog/m3 SO2 kora kwaśna ma licznych przedstawicieli misecznicy Lecanora sp., amylki Lecidella sp. szara plama na korze, ciemne owocniki, otwornicy Petrusiaria sp. szare lub oliwkowe plamy na korze, mseczkowate owocniki w kolorze plechy, rzadziejwlostka Bryoria sp. zielonkawe lub szare, zwisające, rozgałęzione, krzaczkowate plechy z rurkowatymi, cienkimi gałązkami, makla odmienna Evernia mesomorpha , krzaczkowate, rozgaęłzione plechy, literat wściekły Graphis scripta szara plama, czarne kropkowate owocniki, mąklik otrębiasty Pseudevernia furfuracea szara, krzaczkowata, rozgałęziona plecha, biedronecznik zmienny Punctelia subrudecta zielona plecha, w postaci rozgałęzionej na łuseczki tarczy, zielone, miseczkowate owocniki, brodaczka kepkowata Usnea hirta rozgałęzione oliwkowe cienkie gałązeczki, brodaczka zwyczajna Usnea filipendula podobna to kępkowanej, gałązki mają wypustki, u nasady pnia pojawia się sąłbo rozwinięta plecha żółtlicy chropowatej Flavoparmelia caperata zielona, łuskowata, rozgałęziona plecha, zielone miseczki, szerokie końce gałązek. Kora obojętna i zasadowa ma często świetlinka pospolita, obrost gwiazdkowaty, soreniec żółtawy, reszta gatunków ze stopnia 5, pojawiają się rzędnica kulista Acrocordia gemmata szara plama, czarne owocniki w postaci kuleczek, obrostnica rzęsowata Anaptychia ciliaris szara, rozgałęziona plecha, cienkie gałązki, szare miseczkowate owocniki, rzędnik dwukształtny Anisomeridium biforme szara plama, czarne owocniki, szarzynka skórzasta Parmelia tiliacea szara, łuseczkowata plecha i szare miseczki, obrost sinawy Physcia aipolia szare gaąłzki i miseczki, plecha przylega do kory, soreniec dachówkowaty Physconia distorta szara, cienkogałązkowa, przylegająca do kory plecha.
Stopień VII 40 mikrog/m3 SO2 kora kwasnia częste żółtlica chropowata Flavoparmelia caperata zielona, rozgałęziona plecha, szerokie, zaokrąglone na końcach gałązki, biedronecznik zmienny Punctelia subrudecta zielone, szerokie, pofałdowane na końcach, płaskie gałązki, pojawiają się nibypłucnik wątpliwy Cetrelia olivetorum ciemnozielona, listkowata plecha, okragłe galazki, Cetrelia cetrarioides szerokie, zielonkawe listkowate gałęzie, przystrumycznik pustułkowy Hypotrachyna revoluta oliwkowe, szarokie, listkowate galazki, Normandina pulchella szare, łuskowate plechy, brodaczka kędzierzawa Usnea subfloridana zielone, rozgałęzione, wlosowate plechy, brodaczka bruzdkowana Usnea florida zielone, rozgalezione, włoskowate plechy, grudkowate, oliwkowe owocniki, inni przedstawiciele brodaczki, odnożycy i wlostki Bryoria sp. zielone, włosowate, rozgałęzione plechy, kora zasadowa i obojetna, liczne Acrocordia gemmata obrostnica rzęsowata, kropnica żółtawa Bacidia rubella zielony nalot na korze, brązowe okrągłe owocniki, obrost sinawy, soreniec dachówkowaty, odnożyca kepkowa Ramalina fastigiata zielone gałązki plechy, miseczkowate owocniki na trzoneczkach i przedstawiciele niższych stopni.
Stopień VIII 35 mikrog/m3 SO2, kora kwaśnia gatunki st. 7 i pustułka rozdęta Hypogymnia vittata szare, rozgałęzione, rurkowate plechy, tarczynka dziurkowana Menegazzia terebrata proste, zielone, rozgałęzione gałązki, kalafiorkowate owocniki na trzoneczkach, kobiernik Arnodla Parmotrema arnoldii szara, rozgałęziona plecha, szerokie, zaokrąglone, lekko pofałdowane  gąłazki, brodaczka rogowata Usnea ceratina szare, zielonkawoszare, rozgałęzione, włoskowate galazki, kora zasadowa i obojętna, gatunki 7 stopnia i jaskrawiec woskowoszary  Caloplaca cerina okrągła, szara plama, brązowe, grudkowate owocniki, jaskrawiec trzcinowaty Caloplaca herbidella pomarańczowa plama z grudek, wgłębniczek pienny  Gyalecta truncigena zielonoszary nalot, pomarańczowe, wulkanowate owocniki, przylepka listeczkowata Melanelia laciniatula zielony nalot na porostach, odnożyca maćzysta.
Stopień IX 30 mikrog/m3, korę kwaśna porastaja gatunki 7 i 8 st. na pniu i gałęziach, są częste, pojawiaja się też granicznik płucnik Lobaria pulmonaria zielone, listkowane, rozgałęzione plechy, ciemnozielone, mają okrągłe dziurki, Pachyphiale cornea brązowa plama, brązowe, rdzawawe pączkowate miseczni, plecha skorupiasta, na korze obojętnej i zasadowej dominuje odnożyca mączysta, gatunki niższych stopni i jaskrawiec okazały Caloplaca aurantia żółta plama, rozgałęzienia na końcach, plecha okrągła, pomarańczowe miseczki w środku i Physcia semipinnata szara rozgałęziona plecha, miseczki brązowe w środku.

 

Stopień X pon 30 mikrog/m3 SO2 na korze kwasnej sa liczne gatunki 7 i 8 stopnia, też są granicznik tarczowy Lobaria amplissima zilone, rozgałęzione, listkowate plechy, granicznik tarczownicowy Lobaria scrobiculata zielone, widlasto rozgałęzione na końcach plechy liściaste i przedstawiciele rodzajów podgranicznik Sticta sp. zielone, widlasto rozgałęzione plechy, paweżniczka Nephroma sp. zgniłozielone, rozgałęzione plechy listkowate i strzępiec Pannaria sp. Korę obojętną i zasadową porastają gatunki st. 8 i 9 i są zdrowe.