Najnowsze wpisy, strona 169


sie 30 2021 Biologia gleby
Komentarze (0)

Gleba naturalna, trójfazowa, biologicznie czynna, powierzchniowa warstwa skorupy ziemskiej, ukształtowana poprzez procesy glebotwórcze ze zwietrzeliny skalnej w wyniku oddziaływania klimatu i organizmów żywych, przy określonej rzeźbie terenu, w określonym przedziale czasu, często przy wpływie działalności człowieka. Gleba jest integralnym składnikiem ekosystemów lądowych i niektórych płytkowodnych. Gleba powstaje w wyniku erozji wietrznej i wodnej skały macierzystej oraz działania organizmów żywych, nie tylko poprzez ich bezpośredni wpływ na skałę, ale przede wszystkim przez tworzenie warstwy próchniczej, czyli martwej materii organicznej powstałej z ich martwych szczątków i odchodów oraz ich rozkładu. Właśnie ten rozkład powodują organizmy żywe jak bakterie, pierwotniaki, grzyby, pierścienice i stawonogi.

Gleba składa się z trzech części:
-stałej czyli mieszaniny związków mineralnych i organicznych tworzących kompleks sorpcyjny, czyli pobierający jony z roztworu glebowego, które potem absorbują rośliny,
-ciekłej, czyli wody z rozpuszczonymi substancjami mineralnymi tworzącymi roztwór glebowy
--gazowej, czyli cząsteczek powietrza i pary wodnej pomiędzy cząsteczkami gleby.
Gleba jest środowiskiem życia wielu organizmów żywych, glebowa fauna to edafon. Ale nie tylko zwierzęta, ale pierwotniaki zaliczane do protistów, glony, grzyby i bakterie tworzą ekosystem glebowy. Gleba to miejsce, gdzie ukorzeniają się rośliny, by pobierać wodę z roztworu glebowego i jony z kompleksu sorpcyjnego. Także w glebie rozwijają się grzybnie grzybów kapeluszowych i workowców, w tym tych jadalnych, trujących i niejadalnych, to co zbieramy lub nie możemy zbierać to owocniki, w których powstają zarodniki, czyli organy rozrodcze. Właściwe ciało grzyba ciągnie się na ogromnych powierzchniach w postaci strzępek. W glebie żyją również śluzowce.
Organizmy glebowe to producenci jak glony i sinice oraz bakterie chemosyntetyzujące, czyli organizmy samożywne, reducenci, czyli organizmy rozkładające martwą materię organiczną jak pierścienice, roztocza, grzyby, bakterie cudzożywne, drapieżniki jak nicienie i pasożyty.
Do organizmów glebowych zaliczamy wirusy, przede wszystkim bakteriofagi, które atakują i ograniczają populacje bakterii tak chorobotwórczych, jak pozytywnych np. bakterii azotowych, które wiążą azot atmosferyczny do związków azotowych przyswajalnych przez rośliny np. bakterie brodawkowe Rhizobium, które żyją w brodawkach korzeniowych roślin motylkowych.
Bakterie to wspomniane Rhizobium, ale też wolnożyjące Azotobacter sp. i Clostridium sp.m. in. Clostridium tetani odpowiedzialna za tężec. Są tu fotosyntetyzujące sinice Cyanobacteria, bakterie siarkowe: purpurowe Chromatium thiocapsa, zielone Chlorobium spPelodiction sp., bakterie nitryfikacyjne jak Nitromonas nitrobacter, żelaziste jakGallionella sp. Jeśli chodzi o podział mamy prątki mykobakterie np. Mycobacterium sp. Bakterie śluzowe jak Myxobacteriales i laseczki Clostridium sp. Bacillus sp.
Promieniowce Actinobacteria również bezjądrowe organizmy podobne do bakterii rozkładają związki organiczne jak wielocukry, tłuszcze, wytwarzają antybiotyki, które ograniczają populacje jednych bakterii i grzybów witaminy i barwniki, które stymulują rozwój populacji innych organizmów glebowych. Streptomyces alni żyje w symbiozie z roślinami wyższymi wiążąc azot atmosferyczny. Inne promieniowce glebowe to Micromonospora sp., Nocardia sp., Streptomyces sp.
Grzyby to grzybnie workowców i podstawczaków, grzyby pleśniowe, protisty grzybopodobne jak śluzowce. Grzyby na powierzchni tworzą owocniki, a ich strzępki ciągną się na ogromne odległości w glebie. Grzyby rozkładają martwe szczątki roślin i zwierząt, tworząc prostsze związki organiczne tworzące próchnicę. Grzyby również wytwarzają antybiotyki stabilizując populacje bakterii glebowych i wiele gatunków tworzy mikoryzę z drzewami. Grzyby glebowe to np. Penicillium sp., Aspergillus sp., Trichoderma sp., Verticillium sp., Fusarium sp., Rhizopus sp., Mucor sp., Zygorhynchus sp., Chaetomium sp.
Śluzowce Myxomycota żyją w glebie lub na martwym drewnie rozkładając je. Ich ciało, czyli śluźnia znajduje się w glebie lub martwym drewnie, na zewnątrz tworzą się zarodnie.
Pierwotniaki to korzenionóżki Rhizopoda, wiciowce Flagellata, orzęski Ciliata. Pierwotniaki jedzą bakterie, glony, stabilizując ich populacje oraz rozkładają martwą materie organiczną.
Glony zamieszkują powierzchniową warstwę gleby i mają zdolność do fotosyntezy, glony glebowe to okrzemki Bacillariophyta i zielenice Chlorophyta. Zaliczany do sinic Nostoc calcicola wiąże azot atmosferyczny. Jednokomórkowe glony tworzą kolonie. Wytwarzają nie tylko cukry, ale i kwasy organiczne, które pomagają wiązać wapń z gleby.
Nicienie to cudzożywne organizmy, żywią się pierwotniakami, bezkręgowcami i jedzą korzenie roślin wyższych.
Pierścienice Annelida to wazonkowce Enchytraeidae i dżdżownice Lumbricidae. Jedzą martwą materie organiczną, która przechodzi przez ich układ pokarmowy mieszając się z połkniętymi cząstkami mineralnymi. Pierścienice mieszają cząstki mineralne z organicznymi, drążąc tunele spulchniają i napowietrzają glebę oraz produkują mieszaninę związków mineralnych przyswajalnych dla roślin.
Owady zamieszkują glebę stale lub w co najmniej jednym stadium rozwojowym, co dotyczy ich 90%. Owady jedzą martwe szczątki organiczne lub żywe rośliny i zwierzęta. Skoczogonki Collembola jedzą grzyby, martwe szczątki roślin i zwierząt, odchody, są gatunki pasożytnicze. Równonogi Isopoda jedzą suche liście i nadziemne części roślin zielnych. Wije Myriapoda są pasożytami lub jedzą martwe szczątki. Roztocza jedzą odchody, szczątki roślin oraz glony, bakterie i grzyby.
Gleba zawiera także nasiona wszystkich roślin danego terenu, czyli glebowy bank nasion, który jest pulą wszystkich nasion w glebie, które czekają na odpowiednie warunki by wykiełkować. W glebie są też zarodniki grzybów, paprotników i mszaków, które również czekają na odpowiednie warunki.
W glebie są korzenie i podziemne organy roślin wyższych wraz z symbiozującymi z nimi bakteriami i grzybniami grzybów mikoryzujących. Korzenie z glebą tworzą bryłę korzeniową. W glebie zakorzeniają się chwytniki mszaków, na jej powierzchni są naziemne porosty.

 

Gleba ma swój metabolizm czyli całokształt reakcji chemicznych podtrzymujących procesy życiowe. Metabolizm gleby polega na rozkładaniu martwych szczątków organicznych do prostych związków organicznych i wykorzystywanie tych związków organicznych. Enzymy glebowe rozkładające martwą materie organiczną to egzogenne enzymy bakterii, grzybów, a także wydzielane przez rozkładające się komórki enzymy autolityczne. Enzymy te stanowią jeden ze składników gleby. Oprócz enzymów glebowych na metabolizm gleby składa się oddychanie organizmów glebowych oraz fotosynteza glonów i sinic i chemosynteza odpowiednich bakterii, które wiążą azot atmosferyczny oraz bakterie prowadzące reakcje redox z wykorzystaniem wodoru, związków azotu, fosforu i siarki. W wyniku działania autotrofów organizmy cudzożywne mają dostęp do wyprodukowanych przez nie związków mineralnych i organicznych. Gleba to także łańcuch pokarmowy, gdzie jeden organizmy zjadają inne. Same organizmy glebowe to element większego łańcucha pokarmowego jak bytujące w glebie larwy chrząszczy, które po przepoczwarzeniu stanowią część innych ekosystemów.
sie 30 2021 Agrocenoza
Komentarze (0)

Agrocenoza - sztuczny układ ekologiczny charakteryzujący się selekcyjnym składem gatunkowym. Stanowi go zespół drobnoustrojów, roślin i zwierząt pola uprawnego. Jest podatny na choroby i inwazję szkodników. Stworzony przez człowieka w celu podniesienia plonów. Jednym słowem agrocenoza to stworzony przez człowieka ekosystem związany z rolnictwem. Uprawy zmieniają skład chemiczny gleby poprzez przenawożenie przez co zmienia się skład gatunkowy terenów uprawnych. Zmiany chemizmu gleby największy wpływ mają na organizmy glebowe i rośliny. Zmienia się ich skład gatunkowy np. eutrofizacja sprawia, że tereny zajmują rośliny azotolubne jak pokrzywy. Kwaśne pH lubią koniczyna polna i fiołek trójbarwny. Babka zwyczajna i dymnica pospolita lubią pH zasadowe. A nawozy zawierające różne pierwiastki chemiczne i ich sole, które zmieniają odczyn gleby, co skutkuje pojawieniem się innych roślin o odpowiednich upodobaniach.

Agrocenoza to nie tylko rośliny uprawne, ale też chwasty polne, zapylacze i ptactwo gniazdujące w zbożu.
Agrocenozy różnią się wielkością, składem gatunków i proporcjami pomiędzy danymi gatunkami. Skład zależy od gleby, na której prowadzone są uprawy, uprawianych roślin, regionu oraz ukształtowania terenu, inne rośliny i zwierzęta są na niżu inne w górach. Od gleb zależy flora, a od flory obecność zapylaczy. Gatunki owadów, a także roślin zależą od uprawianych roślin np. bielinek kapustnik będzie bytował w uprawach kapusty, a czosnek i cebula odstraszają grzyby i bakterie od pobliskich upraw.
Rośliny poprzez alleolaptie stymulują lub hamują wzrost innych roślin, allelopatie to są związki chemiczne, które przenikają przez ściany komórkowe i błony komórkowe i oddziałują na DNA modyfikując ekspresję genów. Zależnie od kodu genetycznego oraz obecności w błonach komórkowych odpowiednich receptorów substancje te różnie działają na różne gatunki roślin. Jeśli jakaś roślina nie ma receptora błonowego w błonie komórkowej lub jądrowej substancja nie wniknie do jądra i nie ma wpływu na daną roślinę, jeśli jest to substancja wnika i wiążąc się z odpowiednią sekwencją genów i aktywują ich ekspresję stymulują wzrost lub kwitnienie albo blokują ekspresję porażając wzrost. Dlatego obecnych jednych gatunków roślin sprzyja innym, a drugich ogranicza ich obecność.
Każda uprawa ma inny skład gatunkowy, co wynika z jej specyfiki. Są pola zbóż, ziemniaków, kapusty i innych warzyw, są ogródki ozdobne, gdzie przeważają kwiaty i rośliny ozdobne, są ogródki warzywne, gdzie jest wiele różnych warzyw obok siebie. Rośliny uprawne stanowią bazę agrocenozy. Ta baza ma także inne gatunki, niekoniecznie pożądane przez rolnika. Są to przeróżne chwasty polne, jak mak polny, chaber bławatek, chaber łąkowy, powój polny, pszonak drobnokwiatowy, rdest ptasi, rdest powojowaty, rdest ostrogorzki, rdest kolankowaty, przytulia pospolita, przytulia czepna, pokrzywa zwyczajna, pokrzywa żegawka, jasnota biała, bylica pospolita, bylica łąkowa, kąkol polny (już coraz rzadszy), rumian psi, rumian żółty, rumianek pospolity, rumianek bezpromieniowy, ostrożeń polny, ostrożeń warzywny, bodziszek łąkowy, bodziszek drobny, bodziszek okrągłolistny, podagrycznik pospolity, krwawnik pospolity, czarcikęs łąkowy, driakiew gołębia, driakiew żółta, szczeć pospolita, babka lancetowata, babka wielka, wyka ptasia, lepnica biała, lepnica pękata, przetacznik perski, są też trawy jak chwastnica jednostronna. Wiele tych roślin pochodzi z innych stref geograficznych i zostały zawleczone wraz z roślinami, chwasty to rośliny światłolubne i wytrzymałe, dla rolników stanowią kłopot. Jako dzikie osobniki są odporniejsze niż sztucznie wyhodowane rośliny uprawne i odbierają im wodę i minerały z gleby szybko rosną zasłaniając roślinom uprawnym światło. Dla innych ludzi mają ogromną wartość estetyczną, cieszą oczy kolorami i kształtami, edukacyjną, tereny rolnicze mają ogromną bioróżnorodność roślin, czyli dużą liczbę gatunków na danej powierzchni. Wiele tych roślin jest jadalnych jak ostrożeń warzywny, pokrzywa zwyczajna czy kwiaty jasnoty, chwastnica jednostronna, wiele tych roślin ma właściwości lecznicze i kosmetyczne. Bardzo ważną rolą tych roślin jest produkcja tlenu i redukcja dwutlenku węgla, szybki wzrost wymaga szybkiego metabolizmu, który przekłada się na intensywność fotosyntezy. Co prawda wydajność fotosyntetyczna łąki czy pola jest mniejsza niż lasu, ale na pewno zachwaszczone pole produkuje więcej tlenu i wiąże więcej CO2 niż czyściutkie grządki jednego gatunku, ze względu na liczbę roślin zielonych. Przydomowe ogródki i podwórka oprócz wyżej wymienionych roślin mają jeszcze koniczynę polną, białoróżową, białą, komonicę polną, przetacznik ożankowy, bodziszek cuchnący, glistnik jaskółcze ziele, który jest rośliną leczniczą wykorzystywaną w leczeniu chorób gardła, pięciornik gęsi, którego młode listki można jadać w surówkach, żywokost lekarski, który wykorzystywany jest w leczeniu ran, zgorzeli, owrzodzeń, oparzeń, mniszek lekarski, który jest i roślina jadalną i leczniczą, jadalny łopian większy.
Chwasty w większości są roślinami owadopylnymi, więc są przyjazne zapylaczom, stąd latające nad polami i podwórkami pszczoły, bąki, trzmiele, osy, także rośliny uprawne stanowią dla nich źródło nektaru. Chwasty przyciągają także motyle, opadłe owoce przyciągają muchy. Na polach położonych na terenach zalewowych latają ważki, jętki i widelnice. Nie tylko pożyteczne owady znajdują się w agrocenozach, drzewka owocowe to miejsce bytowania mszyc, ale mszyce przyciągają biedronki, stare drzewka owocowe zamieszkują korniki, a także ptaki jak dzięcioły i ssaki jak wiewiórki.
W sadach i ogrodach, gdzie są drzewa i krzewy ozdobne i owocowe spotykamy dzięcioły, wróble, szpaki, kosy, sójki, sikorki, sroki, kruki, wrony, bażanty. Wiele ptaków przychodzi jeść niezebrane owoce, nie tylko jadalne dla nas, ale też owoce niejadalne dla ludzi z drzewek ozdobnych. Na drzewach w dziuplach i gałęziach skaczą wiewiórki, pod drzewami można spotkać jeże, które zwabiają tam jedzące opadłe owoce owady. W glebie żyją krety, myszy polne, nornice oraz wiele stawonogów jak wije, larwy chrząszczy. Na roślinach żyją pająki, chrząszcze. W suchych ogrodach pojawiają się jaszczurki np. zwinki, padalce, jaszczurki zielone, węże jak żmija zygzakowata czy zaskroniec, na terenach podmokłych są płazy jak żaba zielona, ropucha szara, salamandra plamista. W ogrodach często są gryzonie jak nornice, krety, myszy, ssaki owadożerne jak jeże, ryjówki.
Zboża to miejsca gniazdowania wielu ptaków jak bażanty, kuropatwy, przepiórki, skowronka. W zbożach żerują ptaki wróble, a ze ssaków są myszy, popielice, nornice, pola uprawne to siedlisko chomika europejskiego. Na drobne ptaki i ssaki polują sowy, jastrzębie, orły, które często latają nad polami. Drobne ssaki i ptaki są także na polach mających inne niż zboża rośliny. Zboża i chwasty to kryjówki zajęcy, często polują w nich lisy, a na niezebranych warzywach i owocach żerują sarny i dziki. Na miedzach i zagajnikach gniazdują dzwońce.
W glebie a także na starych drzewach rozwijają się różne grzyby np. ucho bzowe i inne huby, opieńki. Drzewa i krzewy zamieszkują także porosty i glony.

 

Kwiaty, grzyby, porosty mają wartość estetyczną, tak samo jak śpiew ptaków. Kontakt z przyrodą uspakaja, poprawia humor, daje radość, tak piękne widoki jak dźwięki np. szum liści na wietrze, śpiew ptaków, obserwacja ptaków objadających owoce z drzew sprawia dużo radości i pozwala zapomnieć o problemach, tak samo działa obserwacja owadów i ich larw w roślinach. Agrocenozy to także walory zapachowe np. zapach gleby, siana, rosnącej trawy i kwiatów tak ogrodowych jak dzikich.
sie 30 2021 Rozkład czernidłaka
Komentarze (0)

Czernidłak to grzyb z rodziny pieczarkowatych Agaricaceae. Po osiągnięciu dojrzałości owocnik rozkłada się pozostawiając tylko trzonek, rozkład ułatwia rozsiewanie zarodników. Rozkład to autoliza, czyli wydzielanie przez komórki enzymów, które wnikają do wnętrza komórek owonicka i rozkładają je od środka. Najpierw chitynaza rozkłada chitynę tworzącą ścianę komórkową grzybów. Na zasadzie pinocytozy do komórki wnikają enzymy: fosfatazy, proteazy, lipazy, hydrolazy, które rozkładają białka, tłuszcze budujące błony wewnątrzkomórkowe, węglowodany, DNAzy, RNAzy. Enzymy powstają w lizosomach, czyli organellach odpowiedzialnych za trawienie wewnątrzkomórkowe. Te same lizosomy odpowiadają za trawienie wewnątrzkomorkowe zachodzące w owocnikach. Enzymy zostają z lizosomów idą do wakuoli przy pomocy pęcherzyków odrywających się od jednych organelli i przyłączających się do blony otaczającej drugie, ona je gromadzi, rośnie ich stężenie, wakuola puchnie, w końcu pęka pod wpływem uszkodzeń mechanicznych np. ścieśnięcia strzępek. Uwolnione enzymy wnikają do sąsiednich komórek budujących grzybnię i rozkładają owocniki od środka. Cały proces zachodzi w komórkach budujących strzępki owocników. W miarę jak czernidłak dojrzewa enzymy są syntetyzowane, uwalniane do wakuoli i gromadzą się w niej. Gdy owocnik jest odpowiednio dojrzały, a zarodniki gotowe do rozsiania ich ilość jest odpowiednia do jego strawienia. Wtedy wakuola osiąga odpowiedni rozmiar, by pęknąć. Wakuola przez cały czas pobiera wodę z cytozolu na zasadzie osmozy. Dzięki dużemu stężeniu enzymów, jest róznica ciśnień osmotycznych pomiędzy cytozolem, a wakuolą więc woda wnika do niej powodując jej puchnięcie. Wakuola pękając uwalnia enzymy, które trawią swoją komrókę, na zasadzie pinocytozy dostają się do sąsiednich komórek, które jeszcze mają całe wakuole. Tak więc autoliza u czernidłaka polega na pękaniu wakuoli, z których uwolnione enzymy trawią swoją komórkę i sąsiednie. Komórki upłynniają się wskutek rozkładu budujących je cząsteczek na prostsze związki chemiczne. Uszkodzone przez swoje enzymy komórki rozpadają się, a enzymy uszkadzają nastepne. Chitynaza rozpuszcza ściany komórkowe, ale komórki grzybni są połączone, ściana komórkowa otaczająca komorki połaczone w strzępki nie otacza ich całkowicie, tak samo jak błona. Między komórkami grzybni jest swobodny przepływ mikoplazmy, w tym wypadku razem z enzymami uwolnionymi z wakuoli, które z jednej komórki swobodnie przeplywają do następniej. Dlatego rozkład jest taki szybki. Trwa 1-2 dni

sie 30 2021 Z plecakiem na zakupy
Komentarze (0)

Plecak jest potrzebny podczas wyjazdów rekreazyjnych, ale nie tylko. Ludzie muszą robić zakupy, często z domu do sklepu trzeba pokonać pewien odcinek drogi, a kiedy ktoś mieszka na wsi i musi jechać do pobliskiego miasteczka musi dotrzeć ze sklepu na przystanek i z przystanku do domu. tacy ludzie robią zwykle większe zakupy, które muszą im starczyć na jakiś czas. Kupujemy nie tylko artykuły spożywcze dla nas, ale też karmę dla zwierząt, środki czystości, nawozy, papier toaletowy, papier do drukarek, chusteczki do nosa. Wszystko to swoje waży. Niby zalecają rozkładać ciężar na obie ręce, ale to niemożliwe, kiedy ktoś ma jedną rękę silniejszą, wtedy w jednej ręce uniesie więcej w drugiej mniej, inaczej nie da rady. Często siatki z zakupami obijają sie u nogi, zakręcają się wokół palców boleśnie je miażdżąc a ich ciężar sprawia niewyobrażalny ból dłoni i całych rąk aż do rozciągniętych barków. Można założyć siatkę na ramiona co może grozić wysypaniem zawartości albo na jedno, oczywiście to silniejsze. Wtedy trzeba uszy siatki podtrzymywac, żeby nie spadła, a wszelkie kurtki i płaszcze ograniczają stabilne założenie siatki na ramię. Bagaże na kółkach są jeszcze gorsze, trzeba je ciągnąć, podskakują na nierównościach, trzeba nimi manewrować. ale jest wyjście-plecak, na mniejsze zakupy, takie też są ciężkie dla kobiecych rąk można zalożyć miękkie plecaczki, natomiast na większe zakupy potrzebny jest solidny, pojemny, turystyczny plecak. Taki plecak ma twardy stelaż, szerokie, niewbijające się w ciało ramiączka, także zapięcia pomiędzy ramiączkami, żeby pod wplywem ciężaru nie spadaly z ramion i zapięcie w pasie, by odciążyć ramiona. Wtedy ciężar rozkłada się na cały tułów i nogi, które są znacznie silniejsze od rąk. Zakupy w plecaku nie ciążą, nie sprawiają bólu, ręce są wolne co umozliwia utrzymanie rownowagi na slizkich czy ośniezonych nawierzchniach, można nimi uzywać chusteczek do nosa, telefonu, kluczy, pieniędzy, biletów, sa po prostu wolne. Plecak nie ciązy tak jak siatki, czlowiek nie jest zmęczony, po prostu kręgoslup i mięśnie tułowia są silniejsze niż mięśnie rąk i więcej wytrzymują. Ciężar zakupów w plecaku jest równomiernie rozłożony na oba ramiona. Plecak jest wygodny, latwo się go zklada i zdejmuje, ręce są wolne. Nie polecam noszenia plecaka na brzuchu, bardzo ogranicza widoczność, można się potknąć i mamy ograniczony ruch rąk

sie 30 2021 Zalety przydomowych i zimowych ogródków
Komentarze (0)

Przydomowe ogródki są na podwórkach, a zimowe w przeznaczonej do tego szklarence z wejściem od strony domu. Oba typy ogródków mają walory estetyczne, można w nich podziwiać przeróżne kwiaty, drzewka i krzewy ozdobne, w zimowych mamy je w doniczkach. Przyjemnie jest popatrzeć na rośliny, poczytać wśród kwiatów, w przydomowym ogródku można się opalać wśród pięknej przyrody jeśli tylko czas i pogoda pozwolą. Także przyjemnie jest spacerować wśród pięknych widoków, milej jest chodzić wśród przyrody i kwiatów niż samych budynków, a jak ktoś nie lubi się ruszać skupia się na pięknie roślin zamiast na spacerze i łatwiej mu się zmotywować. Zimozielone rosliny cieszą oczy nawet w czasie mrozów, zieleń stanowi przyjemną odmianę wśród śniegu czy szarości. Jesli temperatura rośnie ponad 0 stopni zimozielone rosliny pochodzące z zimniejszych stref klimatycznych przeprowadzają fotosyntezę, oddając tlen. Pozostałe na krzewach i drzewach owoce jak u ligustru, śnieguliczki, jarząbu są pożywieniem dla ptaków. Latem przydomowe ogródki stanowią źródło nektaru dla zapylaczy. Są przyjazne pszczołom, motylom i innym owadom. w ogrodkach można uprawiać też warzywa i owoce, które zbieramy kiedy mamy czas i ochotę przez caly sezon. Takie owoce i warzywa są ekologiczne, tak naprawdę znamy skład tylko tego co sami wychodujemy czy zrobimy. Żywopłoty chronią przed hałasem, izolują przed spojrzeniami sąsiadów, drzewa i krzewy osłaniają od wiatru, rosliny ogrodowe to pożywienie i schronienie dla ptaków, także miejsca gniazdowania, ssaków np. wiewiórek i wielu owadów. Drzewa i krzewy dają cień ludziom, którzy go potrzebują i zwierzętom. Dzieci mogą się bezpeicznie bawić wśród przyrody i blisko domu. Zimowe ogrody dają mozliwość cieszenia się pieknej przyrody w zimie, rośliny te wymagają określonych temperatur, człowiek może w cieple odpocząc od mrozu i chłodu, zrelaksować się, nacieszyć oczy, dają radośc, miło jest wejść do ciepłego pelnego kwiatów pomieszczenia, kiedy na zewnątrz zimno i pada. rośliny w takich ogrodach potrzebują określonego natężenia światła, więc w zimowych ogrodach odpoczywają również nasze oczy, zwłaszcza, gdy krótkie dni uniemożliwiają cieszenie się światłem dziennym. Powietrze w takiej szkalrence jest czyste i wysycone tlenem. Dla ludzi w zanieczyszczonych miejscach stanowią oazę czstego, nasyconego tlenem powietrza. A instalacja lamp emitujących widmo pełnego światła słonecznego umozliwia syntezę witaminy D i piękny odcień skóry przez cały rok. Wadą tych lamp jest ich cena oraz cena prądu, który ciągną. Praca w obu ogródkach uczy systematyczności i odpowiedzialności, o każdą roślinę trzeba dbać, podlewać, plewić, nawozić. Praca przy grządkach to dobra forma aktywności fizycznej i umysłowej-z każdą rosliną trzeba postępować inaczej. Dzieci uczą się odpowiedzialności. Przydomowe ogródki są miejscem, gdzie można obserwować i poznawać ptaki, owady, płazy, gady, ssaki np. wiewiórki, jeże, które do nich zaglądają. Ogrody zimowe mogą mieć rosliny z innych, cieplejszych stref klimatycznych, dobra metoda na naukę geografii i botaniki. Tak więc ogrody mają wartość edukacyjną, estetyczną i rekreacyjną. Praca w nich to dobra gimnastyka. Pozwalają poznawać rosliny z całego świata, z własnych warzyw i owoców można robić przetwory czy różne potrawy zjadane na bieżąco. Takie produkty są zdrowsze i smaczniejsze niż te ze sklepu. Przebywanie wśród natury to przyjemnośc, ogrody zimowe umozliwiają to przez cały rok. można w nich też uprawiać warzywa jak pomidory, paprykę, pietruszkę, zioła i owoce jak truskawki i poziomki czy inne doniczkowe rośliny, nawet cytrusy.