biologia i ochrona przyrody

Po obejrzeniu wczorajszej powtórki odcinka Trudnych Spraw na Polsacie 2 jestem zbulwersowana, uboga córka pary bezrobotnych (ojciec stracił pracę z powodów zdrowotnych) jest szykanowana przez nauczyciela w-f, który jest też jej wychowawcą. Mężczyzna wyśmiewa ją przy innych uczniach i zmusza ją do wykonywania morderczych ćwiczeń w wyniku, których dziewczyna traci przytomność. Nawet po ingerencji MOPSu, do którego sam zgłosił rodziców bohaterki nauczyciel nie widzi swojej winy i z zemsty nie zalicza jej języka polskiego. Mimo zdiagnozowanych problemów z tarczycą dalej maltretuje uczennicę. Nawet rozprawa sądowa nie zmienia jego postępowania. Wiem, że to fikcja, ale fikcja pokazująca potencjalnie realne sytuacje.

Zadziwiające, że istnieją ludzie, którzy nie doceniają wartości czytania, którzy książki traktują jako awaryjną metodę na nudę, a wiadomość, że ,,czytam książkę'' traktują jako zaproszenie do rozmowy na niezwiązane z treścią powieści tematy. Przecież historie przedstawione w książkach fascynują, losy bohaterów ciekawią nas od pierwszej strony, wiadomo, że 400 czy 500 stron nie przeczyta się w 2 godziny, a jak opowieść jest ciekawa to trudno się od niej oderwać. Książki poruszają rózne tematy, są powieści historyczne, podróżnicze, horrory, obyczajowe, sensacyjne, kryminalne, wojenne, romanse, fantasy, s-f i wiele inych mieszanych gatunków, dla każdego coś miłego. Są poradniki np. ogrodnicze, kucharskie itd., książki naukowe ze wszystkich dziedzin nauk, z których można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy z wybranej dziedziny. Nawet z fikcji literackiej mozna dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy: są lekarze jak Robin Cook czy Michael Palmer, którzy do swoich powieści przemycają wiedzę medyczną, są badacze morscy jak Clive Cussler, którzy opisują budowę i działanie urządzeń do badań podwodnych i morskich, są pisarze policjanci opisujący realistyczne metody sledstwa. Są biografie i książki podróżnicze np. ,,Biała Masajka'' Corinne Hofmann czy ,,Dom na Zabzibarze'' Doroty Kadente, gdzie można dowiedzieć sie o życiu zwykłych ludzi w Afryce. Dzięki sadze ,,Oko Jelenia'' Andrzeja Pilipiuka wielu ludzi niezajmujących się historią dowiedziało się o Hanzie, czyli Lidze miast nadbałtyckich będącej wspólnotą gospodarczą i militarną z czasem średniowiecza i początków nowożytności, a z powieści o wampirach ,,Wampir z M-3'' i ,,Wampir z MO'' mlodzi ludzie mogą poznać realia PRLu. Z serii Grahama Mastertona ,Mannitou'' i ,,Kostnica'' można poznać legendy Indian Ameryki Północnej. Przykładów jest nieskończoność. Są książki przyrodnicze np. Sir Davida Attenborough, z których możemy poznać przyrodę oraz książki Wojciecha Cejrowskiego czy Martyny Wojciechowskiej, z których możemy poznać inne kultury. Właściwie każda książka, której akcja dzieje się w danym miejscu czy epoce odzierciedla dane realia. Bardzo ważna jest klasyka np. Henryk Sienkiewicz, władysław Reymont, Molier, Honore de Balzac. Za to najpiekniejszą książką jest ,,Pan Tadeusz'', ma i opisy przyrody, wątek wojenny, miłosny, sensacyjny, religijny, wszystko pięknie i realistycznie opisane. Postawy bohaterów książek uczą nas wartości, a ich emocje odzwierciedlają nasze, dzięki temu możemy wczuć się w ich sytuacje. Książki także pozwalają oderwać się od problemów, odpocząć. Ktoś powie, że papier, że drzewa, ale w bibliotece jedna skiążkę może czytać wiele osób, można pożyczyć jedną książkę wielokrotnie, raz wydrukowana powieść służy przez wiele lat. Fakt nie każdy książki szanuje, niestety, kwestia braku odpowiedniego wychowania i kultury. Nie prawda, że męczą sie oczy, jeśli jest odpowiednie oświetlenie czytanie nie męczy wzroku. I na pewno książka jest zdrowsza od telewizora, komputera czy telefonu. rozbudza wyobraźnię, często czytając powieść widzimy akcję tak jak w 3D. Ksiązki ucza empati, ludzie, którzy potrafią wczuć się w sytuację fikyjnych bohaterów równiez potrafią wczuć się w sytuacje prawdziwych ludzi czy zwierząt. I to nie prawda, że lektury szkolne są nudne, to mlodzież nie jest do nich dojrzała, za 10 czy 15 lat książki, które nudziły w szkole fascynują. Do wszystkiego trzeba dojrzeć, ale lektury uczą wartości, postaw i pokazują realia danej epoki czy kraju. Warto sięgnąć po książkę, jeśli jakaś Cię nie zaciekawi sięgnij po następną, może na inny temat i nie oceniaj książki po okładce, opisie czy pierwszych stronach. Czasem to co początkowo wydaje się nudne rozkręca się w pasjonującą przygodę.

Jak zimno obciąża organizm? Po pierwsze człowiek do funkcjonowania musi utrzymać wewnętrzną temperaturę ciała równą 37,6 (36,6 jest zewnętrzna). Taka temperatura jest niezbędna do wszelkich procesów biochemicznych przebiegających w ludzkim ciele m. in oddychania komórkowego, glikolizy, szlaków beta oksydacyjnych i wszystkich innych. O ile w cieple organizm nie ma problemów z utrzymaniem odpowiendiej temperatury, o tyle, gdy jest coraz zimniej, nasze ciało traci temperaturę do otoczenia. Każde ciało fizyczne wymienia energię z otoczeniem, także ludzkie ciało, jeśli różnica jest zbyt dużą organizm traci bardzo dużo, ciepłą, oczywiście ciało stara się utrzymać temperaturę poprzez obkurczenie naczyń krwionośnych, dzięki czemu ciepło nie ucieka z krwi. Ciało chcąc zachować jak najwięcej ciepłej krwi w miejscu, gdzie są narządy wewnętrzne (klatka piersiowa, czaszka) kumuluje ciepłą krew tam. Obkurczone naczynia krwionośne są w stanie pompować mniej krwi, toteż woda zostaje odprowadzona do nerek i do pęcherza. Zauważcie, że poniżej 15 stopni częsciej musicie biegać do toalety, niż w temperaturze powyżej 20 st. a np. wypita herbata po 15 minutach już przelatuje przez człowieka. to prowadzi do dowodnienia, organizm pozbywa sie wody. Skurcz naczyń krwionośnych podnosi ciśnienie krwi, co obciąża serce, otyli ludzie są szczególnie narażeni ze względu na i tak obciążony układ krążenia.

Rząd: szponiaste Accipitriformes

Rozdzaj Buteo.