biologia i ochrona przyrody

Epifity to gatunki porastające inne gatunki roślin, siewki kiełkują w załamaniach kory i na liściach, mają korzenie powietrzne do wymiany gazowej i lejkowate rozetki liściowe do zbierania deszczówki, biogeny pobierają z detrytusu, oplątwa brodaczkowata potrzebuje spróchniałego drewna, które codziennie polewamy woda, potrafi za jeden dzień przyczepić się do drewna, storczyki opisałam w dziale o storczykach, popularne gatunki to

Gwiazda betlejemska potrzebuje dobrego, rozproszonego oświetlenia, temp. 18-21 st. źle znosi temp poniżej 12 st. trzeba ją nawozić co 3 tygodnie, podlewać ale nadmiar wody zlewać, gdy roślina się napije, ukorzenia się w torfowej ziemi, do czasu wypuszczenia korzeni trzeba ja wtedy zraszać

Grudnik potrzebuje silnego, rozproszonego światła, dobrze rośnie w temp. 18-20 st. C, od sierpnia do października potrzebuje temp. 12-15 st. C, nie może spaść poniżej 10 st., potrzebuje średnio przepuszczalnej ziemi, w czasie kwitnienia podlewamy co 3-4 tygodnie, nawozimy co 4 tygodnie nawozem płynnym dla roślin doniczkowym, przesadzamy co 3 lata, rozmnażając grudnika odrywamy człony pędu i stawiamy w wilgotnym piasku lub piasku z torfem, po zakupie grudnika trzeba go przesadzić do większej doniczki i zostawić w jednym miejscu, ciepłym i jasnym żeby się przyzwyczaił, inaczej może stracić pąki, lubi przepuszczalną lekko kwaśną glebe, najlepiej podłoże dla kaktusów

kaktus wielkanocny lubi ciepłe, jasne stanowisko, temperatura 18-22 stopnie, światło rozproszone, stale lekką wilgotną glebę, wilgotne powietrze, po przekwitnięciu trzymamy go 6-8 tygodni w 15 st, jako okres spoczynku, potem przenosimy do ciepła, wiosną rozmnażamy, odrywamy człony łodygi,muszą mieć kilka cm, po wyschnięciu rany wkładamy do wody lub wilgotnego podłoża, kiedy wyjdą korzenie dajemy do mieszanki torfu z piaskiem

łosie rogi platycerium to paproć z ułożonymi dachówkowato płonnymi liśćmi, które są podstawą dla wciętych, języczkowatych liści z zarodniami na brzegach, lubi rozproszone światło, latem 25 stopni, zimą ponad 10, zraszamy ją 2 razy w tygodniu, co dwa tygodnie nawozimy latem płynnymi nawozami, doniczkę za nurzamy w wodzie na 15 minut lub podlewamy zimną wodą, podlewamy kiedy ziemia przeschnie, można uprawiać na kawałku drewna, kory lub w torfie z piaskiem w doniczce ,

nefrolepis lubi cień i półcień, wilgotne powietrze, trzeba ją zraszać w upały i w sezonie grzewczym,latem lubi temperaturę pokojową, zimą 1618 st, lubi przepuszczalne, lekkie, próchnicze podłoże, lekko kwaśne, podłoże dla paproci mieszamy z piaskiem, podłoże musi być stale lekko wilgotne, podlewamy miękką, odstaną wodą, od wiosny do końca lata nawozimy połową dawki dla roślin o zielonych liściach

zanokcica gniazdkowa lubi torfową, przepuszczalna, lekką glebę, kwaśną lub lekko kwaśną, umiarkowanie wilgotną, półcień, co 5-7 dni podlewamy odstaną, przegotowaną wodą, co 2 tygodnie dajemy nawóz dla paproci, lubi zakres temperatur 16-25 stopni, zimą mniej podlewamy, słabiej nawozimy

Anturium lubi dużą wilgotność powietrza, jasne, rozproszone światło, od 18 do 23 st, przez cały czas, podłoże to ziemia liściasta i podłoże torfowe z kompostem o pH 4,5-5,5, podlewamy przez włożenie na minutę do wody całych korzeni lub podlewamy miękką deszczówką, co 2 tygodnie nawozimy płynnym nawozem, wiosna przesadzamy, wtedy można podzielić roślinę

Frizea lśniąca lubi wilgotność powietrza 60%, jasne, rozproszone światło, latem 20-25 st, zima 18-20, dobrze do podstawki dać kamyki lub torf i zraszać liście rośliny, podlewamy miękką, przegotowaną, letnią wodą latem 3 razy w tygodniu, zimą 1-2 razy, wodę wlewamy do rozety na głębokość 3 cm, po pewnym czasie wymieniamy, co 2 tygodnie nawozimy w czasie wzrostu i kwitnienia połową zalecanej dawki, sadzonki muszą mieć pół rozmiaru rośliny macierzystej, odrywamy je, sadzimy w ziemi torfowej z piaskiem ma być lekka i przepuszczalna, musi mieć drenaż, 2 dni trzymamy w cieniu, potem 3 tygodnie w 24 st i dużej wilgotności powietrza, rozmnażamy wiosną i latem, sadzonki muszą mieć korzenie

Tillandsia, oplątwy lubią latem temperatury 18-24 stopnie, zimą 15, korzenie muszą mieć dostęp do powietrza, zraszamy deszczówką co 1-2 razy w tygodniu, po 4 godzinach wodę odlewamy, raz na 4 tygodnie zanurzamy korzenie w wodzie, potem trzymamy w jasnym miejscu by obeschła, trzeba dać jej przeschnąć, by nie zgniła

Bilbergia zwisła lubi słońce i półcień, latem temperaturę pokojową, zimą 10-15 st, podłoże lekkie i przepuszczalne, substrat torfowy jest najlepszy, może być ziemia do kwiatów lub storczyków, można pomieszać z rozdrobnioną korą, lubi zraszanie, nawozimy co 2 tygodnie nawozem dla roślin kwitnących od maja do września, im cieplej tym więcej podlewamy, przesadzamy, gdy korzenie wypełnią doniczkę, zraszamy do pojawienia się nowego liścia, rozmnażamy z sadzonek, wodę wlewamy do rozetki liściowej

Echmea wstęgowana lubi lekko kwaśne, umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne, lekkie gleby, półcień, wodę wlewamy do rozety liściowej, latem lubi 22-26 stopni, zimą od 16 wzwyż, po kliku sezonach zastępujemy ja odrostem korzeniowym

Fanelopsis po przekwitnięciu musi odpocząć od 2 dni do tygodnia bez wody, ma grube, skórzaste liście, białe, żółte, kremowe, różowe, fioletowe, purpurowe, dwukolorowe, nakrapiane, prążkowane kwiaty, kwitnie od kilku tygodni do kilku miesięcy, lubi ciepło, jasne, rozproszone światło, schodni parapet, w dzień lubi 21-29 stopni, w nocy 15-21, nie lubi przeciągów i źródeł ciepła, kiedy ziemia przeschnie doniczkę zanurzamy na 5 minut w odstanej wodzie w temperaturze pokojowej pozwalamy odcieknąć wodzie, od marca do października nawozimy co 2 tygodnie nawozem dla storczyków, zimą zraszamy roślinę

Katleja lubi jasne, rozproszone światło, wschodnie stanowisko, postawione obok naczynie z wodą od marca do października nawilży powietrze obok katlei, nie lubi przeciągów, latem może stać na zewnątrz, nocą temperatura musi być 5 st niższa niż w dzień, lubi lekkie, przepuszczalne podłoże dla storczyków lub mieszankę kory sosnowej mchu i torfu, podlewamy miękką wodą kiedy ziemia przeschnie co 7-10 dni, zimą ma spoczynek, mniej podlewamy, obniżamy temperaturę, nie nawozimy, nawozimy połową dawki nawozu dla storczyków co drugie nawożenie lub 1/4 za każdym razem, przesadzamy co kilka lat, można rozdzielić roślinę, każda potomna musi mieć 3 pseudobulwy, ma długie liście, fioletowe, różowe, białe, pomarańczowe, czerwone, wielobarwne kwiaty z żółtymi środkami

Cymbidium ma długie, wąskie liście, kwitnie raz w roku przez 1-3 miesiące, kwiaty są dwubarwne, nakrapiane, białe, oliwkowozielone, różowe, kremowe, zielone, czerwone, purpurowe, kasztanowe, brązowe, lubi od maja do października w nocy do 14 stopni, jasne, rozproszone światło, dobrze czuje się na zewnątrz, w zimie południowe lub wschodnie okno, chłód, storczyk lubi dużą wilgotność powietrza, latem podlewamy silnie, zimą mniej, podłoże musi być stale lekko wilgotne, można dać doniczkę do tacy z keramzytem, podlewamy woda destylowaną lub deszczówką, od marca do września dajemy co tydzień nawozy dla storczyków, jesienią i zimą co miesiąc niskoazotowe

Dendrobium ma zgrubiałe łodygi, skórzaste, lancetowate liście, różnokolorowe kwiaty, lubi od maja do jesieni 18-22 stopnie, chłodne, przewiewne, jasne, ale nie nasłonecznione miejsce, może być w ogrodzie, podlewamy co 5-7 dni, nawilżamy powietrze lub trzymamy w pobliżu oczka wodnego lub stawu, nawozimy, zima trzymamy w jasnym pomieszczeniu z 10-12 st w dzień i 8-10 w nocy, nie nawozimy, rzadko podlewamy, w lutym przenosimy do domu, w chłodne jasne miejsce, podlewamy, zakwitnie w lutym lub marcu, potrzebuje podłoża dla storczyków, kory, mchu, łupin kokosa, rozmnażamy wtedy, gdy sadzonki maja po 3-4 pseudobulwy, różne gatunki mogą mieć różne potrzeby np. dendrobium szlachetne lubi powyższe warunki Dendrobium nobile lubi cały rok 18-24 stopnie i kitnie od wiosny do jesieni, wymagania cieplne różnych gatunków są różne, większość latem lubi 20-25 st, zimą 10-18, podłoże musi być stale lekko wilgotne, lekko kwaśne, co 2 tygodnie w sezonie nawozimy połową dawki nawozu dla storczyków, przesadzamy co 2-3 lata, kwitnie od marca do sierpnia, czasem wytwarza potomne roślinki, które można przesadzić do nowych doniczek

Ogólnie epifity lubią lekkie, przepuszczalne powietrze z kamykami, korą i mchem, wilgotne powietrze i światło rozproszone

Rosiczki, dzbaneczniki, tłustosze, muchołówka i kapturnice nie potrzebują nawozu, ponieważ odżywiają się owadami, które wabią, łapią, unieruchamiają i trawią przy pomocy pułapek z przekształconych liści. Wszystkie lubią jasne stanowisko ze światłem rozproszonym, wilgotne powietrze, kwaśną glebę torfową o pH 3-5 lub podłoże dla storczyków, co 2-3 lata przesadzamy je, kiedy torf się zbije a korzenie wystają poza doniczkę, podłoże musi być wilgotne, podlewamy przegotowaną, miękką wodą, wilgotność zapewnią podstawki z wodą. Najbardziej popularne rośliny ozdobne to tłustosz, rosiczka okrągłolistna, rosiczka przylądkowa i dzbanecznik

Rosiczka lubi światło rozproszone, słońce, glebę lekką, kwaśną, stale lekko wilgotną o pH 3,5-4,5, dobry jest torf z piaskiem w stosunku 2:1, podlewamy miękką, przegotowaną i ostaną wodą, latem temperatura powietrza musi mieć 18-25 st, zimą 10-16

muchołówka lubi słońce, stanowisko południowe, glebę o pH 3-5, mieszankę torfu z piaskiem w stosunku 2:1, lubi ciepłe, pozbawione przeciągów stanowisko, wilgotność powietrza ma mieć 50-80%, im czerwieńsze ma liście tym jest zdrowsza, gleba musi być stale lekko wilgotna, woda musi stać w podstawce, woda ma być miękka, odwapniowana, muchołówka nie znosi wapnia, zimujemy ją w nieogrzewanym pokoju, latem można wynieść na zewnątrz, ale trzeba stopniowo przyzwyczaić ją do słońca, stanowisko musi mieć ciepłe i osłonięte, przesadzając ją odcinamy ostrym nożem uszkodzone korzenie i dajemy do płaskiego naczynia, gdyż korzenie rozrastają się na boki

Dzbaneczniki czasem trzeba dolewać wody destylowanej do dzbanków, przesadzamy sadzonki pędowe, skracamy pod kątem 45 st, muszą mieć po 2-3 młode listki, najniższe liście usuwamy, wyższe przycinamy do połowy, umieszczamy je w wilgotnym, kwaśnym podłożu i trzymamy w ciepłym, słonecznym miejscu, wiosną przesadzamy, kiedy korzenie wypełnią doniczkę, dzbanecznik to pnącze, może mieć kilka m długości, podlewamy miękką, najlepiej destylowaną wodą, podłoże musi być wilgotne, powietrze ma mieć wilgotność 70-90%, temperatura powietrza musi wynosić ponad 20 stopni przez cały rok, podłoże ma być kwaśne, przepuszczalne, złożone z keramzytu, torfowca, perlitu, kory, podczas przesadzania łatwo go uszkodzić

tłustosz lubi temperaturę powietrza 20-25 stopni, zima nie może spadać poniżej 15, lubi duża wilgotność powietrza i rozproszone światło, podlewamy odstaną woda co tydzień, woda nie może zostać w podstawce, gleba to torf z perlitem w stosunku 1:2, nie moczymy liści, podłoże musi być stale lekko wilgotne, rozmnażamy zimą z sadzonek liściowych, odrywamy nowe rozetki i wsadzamy do nowych doniczek z odpowiednią glebą

Kapturnica można pobrać sadzonki z podziału kłącza, można przenieść pyłek ze środka kwiatu na obrzeżę, potem nasiona trzymać w 7 stopniach na 6-8 tygodni, lubi latem słońce, zimą słabsze światło, zimą lubi temperaturę 1-10 st, latem taką jaka jest w domu, wilgotność powietrza 40-60%, podłoże z kwaśnego torfu i gruboziarnistego piasku w stosunku 1:1, lubi wilgotne podłoże od wiosny do jesieni w podstawce musi być woda

Słonorośla to rośliny przystosowane do dużej ilości soli w glebie, mają zdolność gromadzenia w wakuolach nadmiaru soli, ich cytozol zawiera poliole, dzięki czemu wyrównane jest ciśnienie osmotyczne pomiędzy organellami. Halofity rosną nad morzami oraz na terenach przemysłowych, można je uprawiać w ogrodzie, gatunki ogrodowe to:

Zatrwiany, nadają się na suche bukiety, rabaty, obwódki i skalniaki, zatrwian wrębny ma fioletowe, żółte, różowe, łososiowe, białe kwiaty zebrane w jednostronne kłosy, liście są pierzastoklapowane, krótkoognkowe, tępo zakończone, owłosione, owłosiona łodyga wyrasta z rozetki liści, łodygowe liście podłużne, siedzące, owłosione, kwitnie od sierpnia do października, lubi słońce, piaszczysto-gliniaste, wapienne, próchnicze gleby, w suszę trzeba go podlewać, glebę trzeba kompostować, wysiewamy go w marcu i kwietniu, potrzebuje pikowania, w połowie maja sadzimy do gruntu, wcześniej siewki hartujemy, wystawiając na kilka godzin na zewnątrz

Zatrwian tatarski lubi słońce, próchnicze, żyzne, przepuszczalne, lekko zasadowe gleby, umiarkowanie suche, kwitnie od czerwca do września, drobne, białe kwiaty zebrane są w wiechy, lubi gleby wapienne, wytrzymuje krótkie okresy suszy, nie toleruje gleb podmokłych i ciężkich, atakują go tam grzyby, i przewiewne miejsca, mrozoodporny, ma dzwonkowate jasne kwiaty i łopatkowate, tępe liście rozety, roślina owłosiona

Zatrwian Pereza ma duże, długoogonkowe, jajowate liście, fioletowe kwiaty zebrane w baldachogrona, działki są fioletowe, korona biała, kwitnie od czerwca do września, lubi słońce, piaszczysto-gliniaste gleby, sadzimy go do dołka wypełnionego kompostem, by zmieściły się w nim korzenie, dołek ma mieć 60 cm średnicy, można posadzić do pojemnika, który na zimę wniesiemy do domu, zimuje w jasnym, chłodnym miejscu, w gruncie wytrzymuje temperatury do -4 st, nasiona trzymamy w 20-25 st, by wykiełkowały, do gruntu dajemy po 15 maja

Zatrwian Suworowa ma długie, języczkowate liście, kwiaty zebrane w kłosy, kwiaty są fioletowe, lubi słońce, przepuszczalne, wapienne gleby, nasiona siejemy w marcu lub kwietniu do zimnego inspektu lub na parapecie, do gruntu dajemy po 15 maja po zahartowaniu

Aster solny ma kwiaty zebrane w koszyczki, brzeżne kwiaty są lekko fioletowe, środkowe żółte, koszyczki zebrane w baldachogrona, liście skrętoległe, dolne krótkoogonkowe, zebrane w rozetę, eliptyczne, ogonki maja skrzydełka, górne siedzące, podłużne, całobrzegie, lubi słońce, toleruje ubogie gleby, suszę, ma miękisz magazynujący wodę, tylko w czasie suszy trzeba go podlewać, lubi gleby wapienne, ubogie

Zawciąg nadmorski lubi gleby ubogie, piaszczyste, przepuszczalne, słońce, kwitnie od maja do września, kwiaty są różowe lub białe, lubi stanowiska ciepłe, osłonięte od wiatru, na zimę trzeba go okrywać sadzimy go jesienią lub wczesną wiosną, odległość między sadzonkami musi mieć 25-30 cm, młode roślinki podlewamy, siejemy namoczone wcześniej nasionka od maja do lipca do inspektu, rozsadzamy we wrześniu, nie znosi gleb gliniastych, skorupiejących i podmokłych, liście są równowąskie, kwiaty dzwonkowate zebrane w główkę, kielich zrośnięty w rurkę, roślina owłosiona

Niektóre zwierzęta zmieniają kolory, są tu gatunki ryb, ośmiornic i kameleony oraz pająk kwietnik, którego opisałam we wpisie Ciekawe zwierzęta. Organizmy te mają komórki upigmentowane, chromatofory zawierające organella wypełnione barwnikiem, te organella są cytoelastyczne, czyli kurczą się rozkurczają zależnie od nastroju. Kameleony słabo słyszą, więc komunikują się przy pomocy zmiany koloru. Jego skóra nie ma koloru, pod nią są trzy warstwy komórek pigmentacyjnych, czerwona, żółta, niebieska oraz barwniki czarny i biały. Pod wpływem impulsów nerwowych komórki z danym barwnikiem rozszerzają się lub kurczą, a łączna suma powiększonych i zmniejszonych komórek nadaje jego skórze kolor. Kameleon widzi kolor powierzchni na jakiej się znajduje i powoduje rozszerzanie odpowiednich komórek pigmentowych w swoim ciele, by się do niej upodobnić. Dodatkowo jego oczy są pokryte powieka w kolorze ciała i poruszaja się we wszystkie strony niezależnie od siebie [http://trzask.pl/kameleon/] Jednak kameleon zmienia kolor skóry pzede wszystkim po to by poinformować inne kameleony o swoim nastroju, jego kolor jest powiązany z uczuciami, wynika z tego, że droga nerwowa do komórek z mózgu jest ściśle powiązana z odpowiednimi częściami układu limbicznego odpowiedzialnego za uczucia. Inny kolor ukazuje strach, inny gotowość do rozrodu, jeszcze inny spokój. Pod tymi warstwami są komórki zawierające kryształki ułożone w siatkę, są nerwy, które rozciągają warstwę zmieniając odległości między kryształkami i załamywane w nich światło, na odległości między komórkami oraz ich rozmiar wpływają tez hormony m. in. endorfiny, serotonina, adrenalina, hormony płciowe. Upigmentowane komórki to chromatofory [https://www.national-geographic.pl/artykul/wiemy-jak-kameleon-zmienia-kolor-wszystko-przez-krysztalki-pod-skora].

Ośmiornice także zmieniają kolor dzięki chromatoforom, które powiększają i zmniejszają dzięki napięciom mięśni. Chromatofory mają barwniki brązowy, czarny, czerwony i żółty, są otoczone mięśniami, które kurcząc się i rozkurczając zwiększają powierzchnie komórek i obecnych w nich pęcherzyków cytoelastycznych. U ośmiornic związane jest to ze wzrokiem, kiedy ośmiornica widzi zagrożenie albo zmianę koloru otoczenia, w którym się znajduje, jej mózg wysyła sygnał do mięśni otaczających chromatofory, by te skurczyły lub rozszerzyły komórki z danym barwnikiem, suma tych barwników na powierzchni ciała pozwala ośmiornicy wtopić się w tło. U niej zmiana koloru pozwala ukryć się przed drapieżnikami, być niewidzialną dla ofiar oraz informuje o uczuciach np. gotowości do godów, inny kolor pozwala odstraszać drapieżniki,. Ośmiornice maja w skórze komórki reagujące na zmianę oświetlenia, dzięki czemu widzą światło z zamkniętymi oczami [https://oceanconservancy.org/blog/2019/10/07/octopuses-change-color/]

Turbot także upodabnia się do dna zmieniając kolor i wzór na skórze, również poprzez zmianę rozmiaru komórek barwnikowych pod wpływem impulsów nerwowych.

Autotomia to odruchowe odrzucanie części ciała pod wpływem zagrożenia, większość jaszczurek uciekając odrzuca ogony lub ich fragmenty, a strzykwy wystrzykują organy wewnętrzne, by zdezorientować drapieżnika. Jaszczurki mają mięśnie pierścieniowe okrążające ogony na całej długość, mięśnie te zaciskają się w miejscu złapania, odcinają dopływ krwi jak opaska uciskowa i odcinają kości. Kiedy ktoś złapie jaszczurkę za ogon, idzie sygnał do układu nerwowego, skąd płynie sygnał do mięśni pierścieniowych by zacisnąć ogon. Do końca ogonie ciągnie się rdzeń kręgowy, który porusza nim, by zainteresować drapieżnika, który atakuje sam ogon, jaszczurka ucieka, potem z komórek macierzystych odradzają się fragmenty ogona, ale jest on krótszy niż poprzedni, nie ma też kości, tylko chrząstkę. Za to rdzeń kręgowy sięga do końca ogona i odrasta razem z ogonem. Taka regeneracja wymaga dużo energii, jaszczurka jest powolniejsza, więcej siedzi, je i opala się, ponieważ witamina D ma ogromne znaczenie dla budowy chrzęści, mięśni i działanie oraz różnicowanie wszystkich komórek. Nowy ogon już nie może być odrzucony. Ogon odrzucają też hatterie i salamandry, skorupiaki szczypce, kolcomysz fragmenty skóry, z których wyślizguje się by umknąć drapieżnikowi, potem skóra odrasta od brzegów rany w kierunku jej środka jak u nas pod strupem. Skóra kolomyszy ma słabsze połączenia niż skóra innych gryzoni i pęka przy słabszym nacisku [https://zooart.com.pl/blog/jakie-tajemnice-skrywa-ogon-jaszczurki-czemu-jaszczurka-go-zrzuca] Autotomia u strzykwy to ewisceracja, polega ona na wyrzucaniu całych narządów

Z Ogrodem są związane Muzeum Botaniczne i Pracownia Historii Botaniki im. J. Dyakowskiej to najstarsza muzealną kolekcją botaniczna w Polsce. Początek Muzeum sięga 1780 r, gdy Gabinet Historii Naturalnej zaczął zbierać okazy roslin. Muzeum znajduje się w Collegium Śniadeckiego. Muzeum zajmuje 4 sale o łącznej pow. 103 m2 na parterze Collegium Śniadeckiego. Pierwsze 2 sale zajmuje Muzeum Ogrodu Botanicznego UJ z planami, rycinami, portretami, szafami biograficznymi i kolekcja ,,drzewa i krzewy rosnące w Polsce próbki drewna, fragmnety pni, szafki dendrologiczne z 260 próbkami krajowych i tropikalnych gatunków drzew. 3 sala ma ,,nagozalązkowe'' czykli zbiór części (szyszek, próbek drewna) szpilkowych drzew i krzewów Polski i kolekcja szyszek, fotografii, makrostrobili, nasion sagowców i innycnagozalążkowych roslin z Ogrodu. 4 sala to ,,botanika tropikalna w Krakowie'' z eksponatami roslin z Jawy i sąsiednich wysp, Afryki, pnie palm i owoce tropikalnych roslin z Ogrodu, są tu pnie, owoce, nasiona, zielnik i wyroby rzemiosłą ludowego z  tropikalnych roślin użytkowych, liany i epifity, dendroflora Jawy, pasożytnicze rośliny kwiatowe Jawy, typy rozsiewania roślin sawannowych, roślinność gór Afryki Wschodniej.
Do kompleksu muzeów nalezy też Muzeum Paleobotaniczne Uniwersytetu Jagiellońskiego przy Kopernika 31. Zbiory pokazują ewolucje roslin we wszystkich okresach geologicznych. Muzeum ma szlify i preparaty mikroskopowe z ery paleozoicznej, mezozoicznej i kenozoicznej, pierwsze naczyniowe rośliny lądowe, paprotniki okresu karbońskiego, nagonasienne, pierwsze okrytonasienne z kredy, przedstawiciele flory trzeciorzędowej i czwartorzędowej, skamieniałe drewna, nomenklatoryczne rośliny kopalne. Zbiory zbierali m. in. Prof. Marian Raciborski, Zygmunt Holcer, Pani Dr. Hab Danuta Zdebska i Jan Zerndt.
Natomiast Muzeum Paleobotaniczne PAN na Lubicz 46 utworzono w 1953 r razem z powstaniem Instytutu Botaniki Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, najstarsze okazy pochodzą z XIX w ze zbiorów Muzeum Komisji Fizjograficznej Polskiej Akademii Umiejętności. W Muzeum jest dokumentacja materiałowa większości prac paleobotanicznych opublikowanych przez prof. W. Szafera i dokumentacja  Instytutu Botaniki PAN, kolekcja jest uzupełniana podczas wyjazdów badawczych, są tu kopalne szczątki roslin,  odciski liści, niekiedy z zachowaną kutikulą, kopalne owoce i nasiona, szyszki, fragmenty pędów, owocowań, kopalne drewno, itp. W sumie jest to wiele tysięcy okazów, zebrano 80  typów nomenklatorycznych, na sali sa przedstawione etapy rozwoju roślin Polski od 200 milionów lat. Najstarsze zbiory pochodzą z jury z mezozoiku, najmłodsze sa współczesne, poza salą są pnie górnokarbońskich drzew sprzed 295 mln lat.