Archiwum sierpień 2021, strona 63


sie 30 2021 sasanki
Komentarze (0)
przyroda 

Sasanki to górskie rośliny Europy i środkowej Azji, czyli stref umiarkowanych należące do rodziny jaskrowatych Ranunculaceae, u nas mamy 6 gatunków sasanek, są to:

Sasanka alpejska Anemone alpina o jedwabistej łodydze, liście odziomkowe zebrane w rozetę, na lodydze są po 3 w okółku, liście są podwójnie trójdzielne, intensywnie zielone, długoogonkowe, liście biało owłosione, 1 dzwonkowaty kwiat na szczyci lodygi ma 6 działek kielicha, brak płatków, wiele skrętoległcyh słupków i pręcików, białe działki u dołu owłosione i sinoniebieskie, kulisty owocostan, owoce mają owłosione wypustki, całość tworzy puszystą kuleczkę, owoc to niełupka, rosnie w szczelinach sklanych zawierających próchnicę, w borówczyskach, na górskich murawach, roslina piętra halnego, lubi podłoże granitowe, na wapiennym potrzebuje grubej warstwy próchnicy.
Sasanka łąkowa Pulsatilla pratensis wystepuje w większości Europy poza Zachodnią, długa, biało owłosiona dlugimi włoskami lodyga, pierzastodzielne liście odziomkowe, odcinki podługowate, pod kwiatami są 3 siedzące przysadki podzielone na róznowąskie łatki, liście biało owłosione, dzwonkowate kwiaty bez płatków, 6 fioletowych działek, kwiaty zwieszone, młode pączki mają białe włoski, wiele słupków i pręcików w kwiecie, owoce to niełupki z pierzastą oscią-aparatem lotnym, owocostan to puszysta kuleczka, porasta świetliste, suche zbocza, słoneczne obrzeża lasów i zarośli, kwitnie od marca do kwietnia, czasem drugi raz jesienią, wiatrosiewność, w Polsce rośnie na niżu i w południowym pasie wyżyn.
Sasanka otwarta Pulsatilla patens u nas ma rozproszony zasięg na niżu i w pasie wyżyn, rośnie w Europie, Azji i Ameryce Pn, owłosiona białymi wloskami łodyga, kilka-kilkanaście liści odziomkowych na długich, pochwiasto rozszerzonych ogonkach, liście potrójnie dłoniastosieczne, listki 2 rzędu są zakończone długimi pojedynczymi ząbkami, pod kwiatami są 3 podsadki podzielone na równowąskie łatki, liście odziomkowe, wszystkie liście biało owłosione, dno kwiatowe, słupki i pręciki żółte, jest ich wiele, 6 fioletowych działek, owocostan klulisty, owoce to niełupki z puszystą, długą oscią, wiatrosiewność, rosnie na  świetlistych, suchych zboczach, słonecznych obrzeżach lasów i zarośli, kwitnie od marca do kwietnia, czasem do czerwca, kiełkując nasiona czynnie wnikają do gleby.
Sasanka słowacka Pulsatilla slavica rosnie na Słowacji, w Tatrach Zachodnich, u nas 2 stanowiska w Wielkich i Małych Koryciskach, podziemne kłączę, długa, biało owłosiona łodyga, liście odziomkowe pojedynczo pierzastosieczne z 3 trójklapowych odcinków, klapy 2-3 wrębne, środkowy odcinek jest większy od reszty, krótki ogonek, liście łodygowe okółkowe, siedzące, pierzastosieczne na równowąskie łatki, liście biało owłosione, kwiaty fioletowe lub liliowe, szycztowe, szaro filcowane, okwiat niezróżnicowany na kielich i koronę, wkiaty rozwarte, wiele żółtych słupków i pręcików, proste listki okwiatu, pręciki są 2 razy od nich krótsze, owocostan złożony z niełupek z wydłużona oscią powstałą z pierzastej szyjki słupka, z którą się zrósł, kwitnie od kwietnia do maja, rośnie na suchych półkach skalnych porośniętych trawami i w prześwietlonych lasach sosnowych w reglu dolnym głównie na podłożu wapiennym.
Sasanka wiosenna Pulsatilla vernalis wystepuje w Środkowej Europie, u nas wschodnia granica jej zasięgu, najwięcej w Borach Tucholskich oraz w środkowej i płd Polsce, łodyga owłosiona, pod ziemią silnie rozgałęzione kłacze, zimotrwałe, pojedynczo pierzaste liście odziomkowe zebrane w rozetę, liście łodygowe  nieparzystopierzastosieczne lub nieparzystopierzastowrębne, wszystkie liście są owłosione, duży, szcyztowy kwiat zwieszony w dół, okwiat niepodzielony na płatki i działki, listki fioletowe lub niebieskie na zewnątrz, białe w środku, mogą byc całe białe, z zewnątrz filcowato owłosiony, najpierw dzwonkowaty potem rozpostarty, nitkowato wydłużone znamię słupka, wiele słupków, pręcików i prątniczek, owocostan ma niełupki z pozostała po szyjce słupka jedwabiście owłosioną ością, kwitnie od marca do czerwca w świetlistych borach,  na wrzosowiskach, suchych, trawiastych skarpach, murawach, lubi słońce i okresowy cień, stanowiska świeże i umiarkowanie suche, na glebach piaszczystych, o odczynie od umiarkowanie kwaśnego do obojętnego, roslina ozodbna, uprawiana w przydomowych ogródkach i na skalniakach.
Sasanka zwyczajna Pulsatilla vulgaris rośnie w Europie, srebrzysto owlosiony długimi włoskami kłąbik, kilka łodyg wyrasta z podziemnego, silnego, rozgałęzionego kłacza, liście odziomkowe zebrane w rozetę, są początkowo jedwabisto owlosione potem gładkie, 2-3-krotnie pierzaste, duży, szczytowy, fioletowy, zwiesozny w dół okwiat, biały może być, jest dzwonkowaty później rozpostarty, 2 razy dłuższy od żółtych pręcików, kosmkowato owłosiony, owocostan z niełupek zrośniętych z jedwabistymi szyjkami słupków, kwitnie od marca do początku maja, rosnie w suchych lasach sosnowych, na suchych łakach, na słonecznych zboczach, światłolubny heliofit, roslina ozdobna.

 

Wszystkie sasanki to byliny, każda jest ozdobna, dzięki obecności w ogródkach gatunki przetrwały w Polsce, gdzie w przyrodzie uznawane są za wymarłe. W stanie dzikim wszystkie są objęte ścisłą ochrona gatunkową.
sie 30 2021 Zapach deszczu
Komentarze (0)
przyroda 

Zapach deszczu, inaczej geosmina. Wiadomo, że deszcz ma zapach, jednak dopiero niedawno temu odkryto jego przyczynę, gdy kropla deszczu opada na powierzchnię na jej spodzie powstaja pęcherzyki powietrza, które zbierają cząsteczki zapachowe, bakterie i sinice oraz przenikaja przez całą kropelke jak gaz w wodzie mineralnej i uwalniają je do atmosfery, to ta mieszanina zarodników, pyłku, glonów, bakterii i cząsteczek organicznych nadaje deszczowi zapach. Najbardziej pachną deszcze, kiedy kropelki wolno opadają i delikatnie uderzaja o powierzchnie płaskie, wtedy najwięcej cząsteczek zapachowych i mikroorganizmów może się unieść, szybkie i gwałtowne opady powodują, że kropelki szybko się rozpadają i nie moga przenosić substancji zapachowych ani organizmów. Także uderzając w powierzchnie krople wyrzucają w górę rózne rzeczy, które maja zapach, gdy jest ciepło one unosza się dłużej. Najlepiej zapach uwalnia sie z miekkich i porowatych substancji, w których porach jest dużo pachnącego osadu np. ziemi, najtrudniej z głądkich, które nie zbierają niczego np. pokrywającej dachy blachy [http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/nauka/1605963,1,skad-sie-bierze-zapach-deszczu.read]. Także unosząca sie po deszczu para wodna zbiera różne substancje organiczne i unosi je w powietrze, dlatego również pachnie ono po deszczu. Zapach ten jest bardzo miły, może również być częscią aromatoterapii na łonie natury. Podczas burzy wyładowania elektryczne rozbijają cząsteczki tlenu i azotu na pojedyncze atomy, które reaguja ze sobą, tlen może łączyć się w ozon, którego zapach czuć po burzy. Dla rby taki zapach może byc impulsem do rozpoczęcia tarła, dla ssaków informacja o miejscu wodopoju (w niektórych miejscach woda deszczowa zapełnia puste koryta rzek i dziury w ziemi. Także opadająć woda w kroplach zbiera cząsteczki chemiczne z atmosfery oraz spłukuje je z roslin, skał i budynkow, i jest katalizotorem reakcji pomiędzy nimi, potem kropla spada na ziemie, gdzie cząsteczki te łączą się z minerałami, zostaje uwolniona mieszanina zapachów petrichor, czyli wynik reakcji pomiędzy cząsteczkami powstałymi w wyniku rozkładu ciał roslin i zwierząt oraz związkami zawartymi w minerałach, deszcz także wzmaga żywotnośc bakterii, grzybów i glonów glebowych oraz przyspiesza ich metabolizm, one rozkładaja martwą materię organiczną uwalniając substancje zapachowe do atmosfery.  Co ciekawe geosmina znaczy zapach ziemi [http://www.olfaktoria.pl/2014/10/zapach-deszczu/] Geosmina to także związek organiczny (cykliczny, dwupierścieniowy alkohol z 2 grupami metylowymi) produkowany przez sinice i promieniowce i wydzielany dopiero po rozpadnięciu się ścian komórkowych, ryby jedzące glony jak karpi, sumy także pachna geosminą, to ten związek dominuje w zapachu deszczu, czuć go także w czasie rozkwitu sinic w jeziorach.

sie 30 2021 Wielkanocne rośliny
Komentarze (0)
przyroda 

Były Bozonarodzeniowe teraz pora na Wielkanocne. Przede wszystkim Wielkanoc kojarzy się nam z baziami, więć wierzba.

Wierzba biała Salix alba ciemna, popekana kora, smukłe, szare pąki, liście lancetowate, złożone z jajowatychn odcinków, żeńskie bazie są żółe, męskie kotki szare i okrągłe, bazia ma nagi słupek z zalążnia i miodniki, kotka ma miodniki i 2 poręciki. Owoc to torebka, drewno opałowe, roslina lecznicza, kora działa przeciwzapalnie, ściągająco, przeciwzapalnie, leczy gorączke i stany zapalne, roslina ozdobna i wykorzystywana w rekultywacji wysypisk. Roślina miododajna.
Wierzba krucha Salix fragilis krótki pień, grube konary, ciemnobrązowa, popekana kora, żółe, błyszczące pąki, ostre, lancetowate, piłkowane listki, szypułkowe kwiaty męskie są owłosione, żeńskie zwisające z miodnikami. owoc to torebka, nasiona mają włoski. Roslina lecznicza, kora działa przeciwzapalnie, ściągająco, przeciwzapalnie, leczy gorączke i stany zapalne. rosnie na wałach przeciwpowodziowych, drewno jest wykorzystywane w rekultywacji, drewno opałowe. Roslina miododajna.
Wierzba pręcikowa Salix pentandra szara, brunatna kora, pączki połyskujące, lancetowate, ząbkowane listki, męskie i żenskie kotki maja miodniki, żeńskie są żłte i duże, męskie szarne, owoc to torebka, nasiona mają włoski. Roslina lecznicza, kora działa przeciwzapalnie, ściągająco, przeciwzapalnie, leczy gorączke i stany zapalne, ozdobna. Roślina miododajna.
wierzba purpurowa Salix purpurea kulista korona, brązowe, błyszczące pędy, lancetowate, piłkowane listki, ulistnienie skrętoległe, krótkie kotki męskie z czerwonymi pylnikami, żeńskie sa dłuższe, owoce to torebki. Roslina lecznicza, kora działa przeciwzapalnie, ściągająco, przeciwzapalnie, leczy gorączke i stany zapalne, roslina ozdobna i uzywana w wikliniarstwie. Roślina miododajna.
Wierzba trójpręcikowa Salix triandra pączki nagie i zaostrzone, szaro-brązowa kora, eliptyczne, piłkowane listki, kotki o dwubarwnych przysadkach, żeńskie mają 1 miodnik, męskie 2, owoc to torebka o spiralnie zwiniętych klapach. Roslina miododajna.
Wierzba wawrzynkowa Salix daphnoides szara kora, pączki obłe, lancetowate listki z sercowatymi przylistkami, kotki o dwubarwnych przysadkach, żenskie maja siedzące słupki, męskie mają żółte pylniki i 1 miodnik.Owoce to torebki. Roslina ozdobna. 
Wierzba iwa Salix caprea krzew albo drzewo, młode pędy są oliwkowe i owlosione, potem nagie. Kora jest szara, szerokie, eliptyczne, zaostrzone, głównie całobrzegie liście, nerw główny i ogonek są owłosione, są nerkowate i ząbkowane przylistki. Kiotki maja białe futerko z włoskó chroniących je przed mrozem, męskie są jajowate, żeńskie długie, owłosiona zalążnia na długim trzonki, szyjka krótka, nasiona wyprostowane, u nasady wkaitu jest gruczoł miodnikowy. Roslina ozdobna, miododajna i lecznicza, kora działa przeciwgoraczkowo i przeciwzapalnie.
Wierzba lapońska Salix lapponum pędy są brązowe, ciemne, owłosione, liście są jajowate, kutnerowate i podwinięte, roslina dwupienna, kotki żeńskie maja dwupienne-od dołu purpurowe, od góy czarne przysadki, słupki siedzące, zalążnie owłosione, znamiona rozpostarte, męskie są siedzące, dwubarwne, owłosione na zielono, pyłek jest czerwony, miodnik spłaszczony. Owoc to owłosiona, pękająca klapami torebka.
Wierzba ostrolistna Salix acutifolia głęboki system korzeniowy, pędy są ciemnofioletowe, liście lancetowate, wąskie, kotki są jasnożółe, mają długie znamiona, roślina miododajna.
Wierzba pięciopręcikowa Salix pentandra szara kora, młode gałązki są brunatne, pączki odstające, liście są lancetowate, od spodu owlosione, połsykujące, ogonkowe, roslina dwupienna, kotki meskie są długie, maja dwubarwne przysadki i 2 gruczoły miodnikowe, żeńskie są długie, mjaą długie szypułki okryte ząbkowanymi listkami, słupki są trzonkach, nasady podsadek są owłosione, są 2 gruczoły miodnikowe, roslina lecznicza, kora działa przeciwbólowo, przecwgorączkowo i ściągająco, leczy przeziębienia, grype, bóle głowy, nerwobóle, reumatyzm, miażdżycę. Roslina ozdobna i miododajna.
Wierzba płożąca Salix repens cienkie, nagie zagięte gałęzie, brązowa kora, słabo owlosione, tępe pąki, liście złożone z lancetowatych, całobrzegich odcinków na krótkich ogonkach, nie ma przylistków, kotki sa na owłosionych, dwukolorowych przysadkach, żeńskie sa podługowate, siedząće, słupki mają krótkie trzonki, męskie sa jajowate, pylniki są brunatne, nasady pręcików są owłosione, jest 1 miodnik. Owoce to torebki otwierające sie spiralnie skręconymi klapami. Roslina ozdobna i miododajna.
Wierzba siwa Salix eleagnos paki łuskuwate, przylegające do gałązek, kora omszona, liśtki lancetowate, od spodu owłosione, piłkowane, żeńskie są długie, zagięte, szypułkowe, mają żółte przysadki, nagie słupki, podzielone znamiona, męskie sa krótsze, maja brązowe przysadki, óżłte pylniki, 1 miodnik, owłosione pręciki. Owoce to torebki, roslina ozdobna i miododajna.
Wierzba szara / łoza Salix cinerea okrągłe, owłosione pączki, kora brązowa, ma wklęsłości, listki są odwrotnie jajowate, piłkowane i zaostrzone, przylistki są nerkowate i całobrzegie, blaszka liściowa jest pomarszczona, młode listki są owłosione, przysadki wkiatowe od dołu są jasne, od góy ciemne, żeńskie maja u nasady kilka łusek, słupki nie mają szyjek, są owłosione, leżą na trzonkach. Męskie mają łopatkowate przysadki, zagięty miodnik, owłosione nasady pręcików, pylnik jest najpierw czerwony, potem żółty na końcu brunatny. Owoc to torebka o spiralnie odgiętych klapach. Roslina ozdobna i miododajna.
Wierzba śląska Salix silesiaca odstające gałezie, pedy grube, na początku owłosione, potem nagie, nagie tępe paki, listki są zaostrzone, jajowate, karbowane, na nerwach owlosione, ogonki sa krótkie, przylistki duże, młode listki są czerwone, kotki sa duże, długie, żeńskie mają przysadki od dołu brunatne, u góry czerwone, słupki są nagie, bez szyjek, męskie maja dwubarwne, owłosione przysadki, 1 miodnik, wolne nitki pręcików, żółte pylniki. owoce to niełupki z puchem kielichowym. roslina miododajna.
Wierzba śniada Salix starkeana młode pędy sa nagie, gałązki nagie i brunatne lub żółte. Listki są eliptyczne, ząbkowane, zaostrzone, ogonkowe, z wierzchu owłosione, z dołu nagie, ząbkowane przylistki, walcowate kotki są na końcach pędów, żenskie mają owłosioną zalążnie, krótkie szyjki, od dołu jasne, od góry ciemne przysadki, męskie mają z dołu jasne z tyłu ciemne przysadki, 1 miodnik, nagie nitki pręcików. Roslina miododajna.
Wierzba uszata Salix aurita młode gałązki są cienkie, czerwonawe, nagie, starsze pędy maja wklęsłości, paki czerwone lub żółte, listki są oswrotnie jajowate, zaostrzone, od spodu szare, od góy zielone, maja widoczną nerwację, przylistki są uszkowate, młode liście są owłosione, kotki mają przysadki od dołu jasne, od góry ciemne, żeńskie maja przysadki owłosione u dołu, słupki owłosione, trzonek jest długości zalążni, brak szyjki, znamię główkowate, męskie mają łopatkowaty kształt, owłosione są u góry, włoski są białe, nitki pręcików są wolne i owłosione u nasady, miodnik czworokatny, owoce to torebki o spiralnie odwiniętych klapach, roslina miododajna i ozdobna. Podgatunki to wierzba piaskowa i rokita.
Wierzba wawrzynkowa Salix daphnoides szara, popekana kora, gałązki są obłe, zielone, owłosione, starsze są pokryte niebieskim nalotem, paki są grube, czerwone, zaosrzone, listki są lancetowate, nagie, od spodu szare, z wierzchu zielone, przylistki są sercowate, kotki mają przysadki od dołu jasne, od góry ciemne, są bezszypukowe,żeńskie mają siedzące lub krótkotrzonkowe słupki, zaląznia ma przylegające owłosienie, znamię jest dwudzielne, rozchylone, męskie są siedzące, mają owłosione przysadki, 1 miodnik, różnej długości pręciki z zółtymi pylnikami, młode kotki otulają białe włosy. Owoce to torebki. Roslina miododajna i ozdobna.
Wierzba wiciowa Salix viminalis zaokrąglone, białe paki, cienkie, wiotkie gałazki, na początku owłosione, potem nagie, równowąskie, od spodu biało owłosione listki z żółtym nerwem w środku, żeńskie kotki są mniejsze, nagie słupki na trzoneczkach, dwudzielne, łukowato rozchylone znamiona, przysadki maja jasne lub purpurowe nasady, wierzchy rdzawe lub ciemne. Roślina kmiododajna, energetyczna, na biomasę, nasadza się ją do rekultywacji gleby z metali ciężkich i ścieków.
Wierzba czerniawa Salix myrsinifolia młode gałązki sa owłosione, starsze nagie, listki sa eliptyczne, zaostrzone, piłkowane, ogonek i spód listka są owłosione, kotki mają krótkie szypułki, męskie mają owłosione nitki pręcików, żeńskie mają nagą, jajowatą zalążnię z rozwidloną szyjką słupka i rozstawionym znamieniem. Króki gruczoł miodnikowy, przysadki sa od spodu jasne, od góry brunatne. Roslina miododajna.
Wierzba długokończysta Salix dasyclados pnie są proste, wzniesione, czerwono-brązowe, listki są długie, odwrotnie jajowate, całobrzegie, krótkoogonkowe, kotki męskie i zenskie długie, szare, owoce to torebki, roslina ozdobna i miododajna.
Wierzba gęstolistna Salix cordata ciemna kora, wzniesione pędy, liście owalne z kończykami, nasady strzałkowate, krótkie ogonki, uchate przylistki, stojące, zakrzywione, zielone kotki na szczytach gałłązek, owoce to torebki, roslina miododajna.
Wierzba sniada Salix starkeana cienkie, nagie, żółte gałęzie, eliptyczne, zaostrzone, ząbkowane liście zwężają się w ogonek, są przylistki, męskie kotki maja nagie nitki pręcików, żeńskie owłosione zalążnie na długich trzponeczkach, krótkie szyjki słupków i rozgałęzione nasiona, roslina miododajna.
Wierzba wykrojona Salix retusa krótkie, rozgałęzione pędy, krótkiem gałązki, pączki wypukłe, liście odwrotnie jajowate, tepe, brzegi orzęsione, kotki męskie mają 2 wolne preciki i miodnik. Żeńskie mają miodniki i nagi słupek z długą szyjką, roslina miododajna.
Wierzba wyniosła Salix rubens kora czerwono-brązowa, gładka, liście w okółkach, są lancetowate, ząbkowane, siedzące, w kątach wyrastają stojące, lancetowate, zielone kotki. Roslina miododajna.
Wierzba zielna Salix herbacea płożaca łodyga, gałązki krótkie, pęki nagie, liście okrągłe, karbowane, ogonki są krótkie, nerwy widoczne, kotki męskie i żeńskie, słupek ma krótką, rozdwojoną szyjkę i rozdwojone znamiona, w męskiej są 2 wolne pręciki, miodniki tworzą pierścień. Roslina miododajna.
Wierzba żyłkowana Salix reticulata płożace łodygi tworzą zwartą kepke, paki są duże, zwężają się ku nasadzie, eliptyczne liście z sercowatymi nasadami, liście pokryte są woskiem, od spodu są szaro-zielone, kotki męskie mają 2 wolne pręciki, żeńskie 1 wolny słupek z krótką szyjka i rozdwojonym znamieniem. Słupek i nitki pręcików są owłosione, miodniki tworzą pierścień, roslina miododajna.
Różne wierzby kwitną w różnych porach wiosny, bazie zwykle nadaja się na bukiety, wystarczy wazonik z wodą. Wierzby łątwo się ukorzeniają w wodzie i glebie.
Następny kwiat bukietowy to forsycja pośrednia Forsythia intermedia gęsty krzew, pędy wyprostowane lub zwisające, rdzeń w górze pędów podzielony na komory, pojedyncze lub 3-listkowe, jajowate, podłużne liście, dołem całobrzegie, górą piłkowane, żółte, lejkowate, 4-klapowe kwiaty, kwiaty szypułkowe, owoce to torebki, roslina ozdobna, mrozoodporna, rosnie na każdej glebie, woli zyzną, potrzebuje słońca.
Wiosna to także kwiaty tak w ogródkach, jak w doniczkach, a narcyzy w wazonikach:
Narcyzy Narcissus sp. cebula, łodyga kwiatostanowa, podługowate, lekko zaostrzone liście, zrosłe działki maja wolne końce z 6 owalnych białych lub żółtych odcinków i zrosłopłatkowa, walcowata, żółta korona, roliny ozodbne, uprawne.
Tulipan Tulipa sp. jest tu wiele gatuinków różniących się kolorem kwiatów i liści oraz kształtem płatków, łodyga prosta, sztywna, gładka lub owłosiona, liście podługowate, jajowate, lancetowate lub języczkowate, wszystkie bezogonkowe, kwiaty z 3 wewnętrznych i 3 zewnętrznych listków okwiatu niezróżnicowanych na kielich i koronę, zachodzi w kwiecie zjawisko termonastii, w wyższej temperaturze szybciej rośnie górna strona listkó i kwiaty się rozwijają, gdy jest zimno szybciej rośnie dolna strona i kwiaty się stulają, owoce to trójdzielne, trójkomorowe torebki. Oba rodzaje to rośliny ozdobne.
Szafirek drobnokiwatowy Muscari botryoides szare cebule, liście podługowate, fioletowo-granatowe kwiaty o zrosłopłatkowych, owalnych koronach zebrane w grona, roslina ozdobna.
Szafirek armeński Muscari armeniacum cebula okryta jasnoszarą łuską, podługowate liście rozety, grono granatowych, zrosłopłatkowych, owalnych kwiatów na łodydze kwiatonośnej, roslina ozdobna. 
Szafirek groniasty Muscari neglectum fioletowe, okrągławe kwiaty w zwartym gronie na łodydze kwiatonosnej, równowąskie liście, roslina ozodbna.
krokus spiski Crocus scepusiensis kilka odziomkowych, ancetowatych liści, 1 duży, 6-płatkowy, dzwonkowaty, fioletowy kwiat na szczycie pędu kwiatowego, jasnopomaranczowy slupek z szyjką i 3 znamionami, owoce to 3-komorowe torebki z żółtymi nasionami.
Hiacynt wschodni Hyacinthus orientalis uprawiany, ma podługowate liście, łodygę kanciastą kwiatonośną, grono od kilku do kilkunastu fioletowych, różwych lub białych kwiatow dzwonkowatych, krotki słupek, długie pręciki, łodyga z kwiatami jest w ich kolorze, roslina ozdobna i perfumerska.
I rosliny jadalne:
Rzeżucha gorzka Cardamine amara wzniesiona łodyga, kłącze z rozłogami i przybyszowymi korzeniami, ulistnienie skrętoległe, liście nieparzystopierzaste, największy szczytowy listek, odcinki jajowate, kwiaty zebrane są w grona na szczytach łodyg, są białe, czteropłatkowe, płatki długie, 1 słupek, 6 pręcików, owoce to długie łuszczyny.
Rzeżucha leśna Cardamine flexuosa rozgaęłziona, u dołu owłosiona łodyga, liście pierzastosieczne, listki podługowate, w wierzchu owłosione, kwiaty maja 4 białe, długie płatki, 6 pręcików, 1 słupek zebrane są w grono na szczycie łodygi, owoce to długie łuszczyny.
Rzeżucha niecierpkowa Cardamine impatiens wzniesiona, pełna łodyga, liście rozety sa pierzastosieczne, odcinki długie, cienkie, końcowy najdłuższy, kwiaty białe, czteropłatkowe, długie, zebrane w grono na szcyzcie łodygi, owoce to długie łuszczyny.
Rzeżucha rezedolistna Cardamine resedifolia rozgałęziona łodyga, liście rozety i łodygowe pierzastosieczne, odcinki owalne, kwiaty białe, czteroplatkowe, zebrane w grona na szczycie łodygi, owoce to łuszczyny z poprzecznymi przegrodami, roslina wskaźnikowa dla zanieczyszczeń.
Rzeżucha trójlistkowa Cardamine trifolia cienkie, rozgałęziona, pełzające kłącze, liście rozety trójlistkowe, listki jajowate, czterokrotne, białe kwiaty zebrane są w baldachogrona na szczycie łodygi kwiatonośnej, 6 pręcików, 1 słupek, owoce to łuszczyny.
Rzeżucha włochata Cardamine hirsuta rozgaęłzione łodygi moga być owłosione, liście pierzastodzielne, maja długie ogonki, górne sa oszczepowate, maja 3 ząbki schodzące się w ogonek, białę, czteropłatkowe kwiaty, działki są długie, 4 pręciki, owoce to długie łuszczyny.
Rzeżucha bagienna Cardamine dentata łodyga rozgałęziona, liście nieparzystopierzastodzielne na okrągłe listki, kwiaty białe, 4 okrągłe płatki, 4 działki tworza kielich, kwiaty zebrane są w gronka, owoce to łuszczyny.
Rzeżucha drobnokwiatowa Cardamine parviflora łodyga rozgaęłziona, pogięta, liście nieparzystopierzastosiecczne, listki podługowate, cienkie, kwiaty białe, małe, czterokrotne, zebrane w grona na szczytach łodyg, owoce to łuszczyny.
Rzeżucha Matthiolego Cardamine matthioli łodyga prosta, rozgałeziona, liście pierzastosieczne, szczytowe listki zrośnięte w sercokształtny listek, boczne listki okrągłe, kwiaty biaęł, duże, czterokrotne zebrane są w grona na szczycie łodygi, maja okrągłe płatki, owoce to łuszczyny.
Cardamine chelidonia łodyga prosta, liście ogonkowe, nieparzystopierzastodzielne, na owalne, zaostrzone odcinki, kwiaty czterokrotne, fioletowe, płatki podługowate, owoce to łuszczyny.
I mozliwe do wysiania w doniczce przyprawy obecne przez cały rok, ale efektowne na Wielkanoc:
Pietruszka zwyczajna Petroselinum crispum biały korzeń spichrzowy z kilkunastoma korzeniami przybyszowymi, liście odziomkowe i łodygowe trójkątne, pierzastodzielne z trójkątnych listków, żółto-zielone kwiaty zebrane są w baldachy złożone, owoce to podługowate rozłupnie, roslina lecznicza, korzeń działa moczopędnie, leczy choroby dróg moczowych i układu pokarmowego, roslina jadalna, korzeń nadaje się do salatek warzywnych, zup i sosów, liście do zup, ziemniaków, sosów, jaj, surówek, mięsa.
Czosnek szczypiorek Allium schoenoprasum kepy z iweloma pędami kwiatowymi, proste pędy, cebule na podziemnym kłączu, duże, długie, rurkowate liście odziomkowe, drobne, fioletowe, dzwonkowate kwiaty zebrane w główki na szczytach łodyg kwiatowych, liście leczą przeziebienia, obniżają cisnienie, poprawiają cisnienie, lekko przeczyszczają, roslina jadalna, przyprawa do ziemniaków, sosów, zup, twarożku, surówek, kanapek, zapiekanek, jajecznicy, jajek.
Do przystrajania koszyczków symbole wiecznego życia, bazie i narcyze to symbole odrodzenia:
Barwinek pospolity Vinca minor drobne krzewinka, łodygi pokładające się i ukorzeniające się, ulistnienie naprzemianległe, liście owalne, całobrzegie, krótkoogonkowe, niebieskie kwiaty rosną w pachwinach liści, sa niebieskie, pięciodziałkowy kielich krótszy od korony, lejkowata korona, 5 pręcików przyrasta do rurki, słupek gruby na szczucie, sa 2 miodniki, owoce to po 2 cylindryczne mieszki, roslina ozdobna i lecznicza, ziele obniża ciśnienie krwi.
Bukszpan Buxus sp. roslina uprawna, ozdobna, np. bukszpan wieczniezielony Buxus sempervirens pokrój kulisty, eliptyczne, skurzaste, grube liście, gęste, naprzeciwległe ulistnienie, drobne, żółtawe kwiaty zebrane w grona w kątach liści, męskie 4-krotne z 4 pręcikami, żeńskie mają 4-8 listków okwiatu, 1 słupek z 3 szyjkami, owoce to torebki, twarde drewno wykorzystywane do produkcji mebli i ozdobnych rzeźb.
Bukszpan holenderski Buxus balearica naprzeciwległe, grube, skurzaste liście, króciutkie ogonki, żółtawe kwiaty w kątach liści, wiele listków okwiatu, męskie mają liczne pręciki wychodząće poza okwiat, kwiaty drobne, owoce to torrebki.
Bukszpan Harlanda Buxus harlandii drobne drzewko z eliptycznymi podłużnymi, liscmi, krótkie ogonki, naprzeciwległe ulistnienie, drobne kwiaty w kątach liści, owoce to torebki.
Bukszpan drobnolistny Buxus microphylla małe, owalne, okrągławe liście przechodzą w ogonki, ulistnienie naprzeciwległe, kwiaty drobne, żółtawe w kątach liści na gałązkach, owoce to torebki.
Bukszpan Wallicha Buxus wallichiana jajowate, długie, zaostrzone liście na krótkich ogonkach ułozone naprzeciwlegle, drobne kwiaty jasnożółte w ich kątach, owoce to totrebki.
sie 30 2021 niektóre ozdobne kamienie
Komentarze (0)
przyroda 

Nauka badająca kamienie wykorzystywane w jubilerstwie to gemmologia, któa podlega pod geologię. Półszlachetne kamienie, mające mniejszą wytrzymałość od kamieni szlachetnych zwane ozdobnymi są wykorzystywane do pordukcji biżuterii, breloczków i ozdób, jest ich wiele typów i odmian. Tu przedstawię tyle ile dam radę.

Agat agathus-dobry to wielobqarwna odmiana chalceonu, ma naprzemianległe, kolorowe warstwy, występuje w geodach, ma rózny kształt chemiczny, czarnobiały lub czarny agat to onyks.
Akwamaryn aqua marina-woda morska, ma błekitny lub niebieskozielony kolor, kamień szlachetny z inkluzjami, czyli wypełnieniem jam w strukturze kryształu innymi minerałami, występuje w skałach granitowych, gł. pegmatycie i skałach hydrotermalnych.
Amazonit, niebieskozielony pudrowy krzemian, odmiana skalenia, mikrolinu, rzadki kamień półszlachetny, zawiera biały labit i ponad 1% tlenku ołowiu, występuje w głebokich skałach magmowych, pegmatycie, granicie, ma słupkową i tabliczkową strukturę krystaliczną.
Ametryn fioletowożółta odmiana kwarcu, ametyst połączony z cytrynem.
Ametyst fioletowy kwarc mleczny, ma żelazo, kryształy o pokroju słupkowym, rzadziej igiełkowym, wystepuje jako szczotki krystaliczne w druzach, geodach, szczelinach, w prózniach pogazowych skał bazaltowych, tworzy zbite i ziarniste skupienia.
Apatyt apato-oszukiwać, fosforan, tworzy kryształy sześcioboczne, o pokroju słupkowym, igiełkowym lub tabliczkowym, w skupieniach zbitych, ziarnistych, nerkowatych, wystepuje we wszystkich typach skał. 
Awenturyn rzadki, zielony krzemian, odmiana kwarcu i łusek miki, rzadki kamień, na korlaiki, broszki, kolczyki.
Azuryt pospolity, niebieski węglan, tworzy tabliczkowe i słupkowe kryształy, w skupieniach  zbitych, ziemistych, ziarnistych, kulistych, jest kruchy, zastępuje miedź w miejscach jej utlenienia.
Black stone, czarny kamień półszlachetny, na biżuterię i do akwarium.
Bronzyt brązowoszary, pospolity krzemian, piroksen o pokroju krótkosłupkowym, tabliczkowym, igiełkowym, włoskowym, tworzy zairniste, zbite, blaszkowate, promieniste, włókniste skupienie, w skałach zasadowych, rzadziej w kwasnych i objętnych.
Chalcedon, odmiana skrytoksystalicznej krzemionki zbudowana z kwarcu i moganitu, niebieski, prześwitujący, może zmieniać temperaturę pod wpływem temperatury, tworzy geody i konkrecje, ma iryzację, opalescencję, występuje w krzemianach, chalcedonitach i innych skałach oraz w skaąłch wulkanicznych.
Chryzokola chryzos kolla złoto i klej, pospolity niebieski krzemian, tworzy skupienia nerkowe, groniaste, kuliste, także naskorupienia, może miec glin, żelazo, mangan, wystepuje w strefach utlenienia rud miedzi.
Chryzopraz, chrysos złoto i prasinos zielonkawy, prazer, zielonobiały minerał, odmiana chalceonu z domieszką niklu, ogrzewanie i swiatło słoneczne dają blaknięcie wystepuje w niklonośnych strefach wietrzenia skał ultrazasadowych.
Cytryn szlachetna odmiana kwarcu, żółty kwarc, citrus drzewo cytrynowe, kitros cytryna, w melafirach tworzy geody, występuje jako rzeczne otoczaki, skłądnik pegmatytów i utworów hydrotermlnych, żółty kolor dają wrostki wodorotlenku żelaza.
Fluoryt fluere płynąć, 6 lub 8-ścienne kryształy, tworzy naloty, naskorupienia i żyły, w druzach tworzy szczotki krystaliczne i bliźniaki krzyzowe, fluorescencja w ultrafiolecie, jest w żyłach hydrotermalnych, skałach osadowych, pegmatytach, kolor żółty, różowy, zielony, niebieski, czarny.
Granat granatus owoc granatu, sa podobne do jego ziaren to powszechna odmiana krzemianu, ma magnez, wapń, żelazo II, mangan w pierwszej części wzoru, w drugiej żelazo III, glin, chrom, tytan, cyrkon, wanad i na końcu krzemionkę, tworzą skupienia ziarniste, zbite, i naskorupienia, sa w skałąch metamorficznych, gnejsach, mikach łupkowych, moga tworzyc skały granatowe.
Heliotrop, krwawnik ciemnozielona odmiana chalceonu z czerwonymi plamkami tlenku żelaza, ma aktynolit, wystepuje w niklonośnych strefach wietrzenia skał zasadowych.
Hematyt haema krew, błyszcz żelaza, tlenek żelaza III, tworzy kryształy izometryczne, krótkosłupowe, grubobeczułkowate, tabliczkowe, płytkowe, czasem igiełkowe, jest w e wszystkich głównych skupieniach skał, żelazak czerwony w skupieniach zbitych i skrytokrystalicznych, błyszcz żelaza w grubokrystalicznych, mika żelazna drobnoziarnistych, cienkotabliczkowych, krwawnik skorupowych i naciekowych, szklane głowy groniastych, kulistych i nerkowatych, róza hematytowa rozetowych, smietana hematytowa proszkowych, ziemistych i pylastych, towarzyszy magnetytowi i pirytowi.
Howlit, bardzo rzadki minerał, krzemian, nazwa pochodzi od Henryego Howa, perłowy, miękki, pylasty, turkmenit imituje turkusy, powstaje przez ewaporacje jeziorną, jest z colemanitem, boraksem i gipsem.
Jadeit, łańcuchowy krzemian, piroksen, jednoskośny układ krystaliczny, nierówny, muszlowy przełam, barwa biała, żółta, zielona, rózowa, tworzy włókniste skupienia lub agregaty włókniste, czarny to chloromelanit, astrydyt ciemnozielony jest w łupkach krystalicznych i skąłach przeobrażonych.
Jaspis iaspis cętkowany kamień, skała osadowa zbita, ziarnista, z chalceonu i kwarcu, brazowy, żółty, czerwony, zielony, w skałach osadowych, basanit drobnoziarnisty, czarny, jaspis agatowy, zrośnięty z agatem, żółty, brązowo, zielono nakrapiany, jaspis egipski, kwarc niklowy, żółty i czerwony, jaspis pejzazowy, brązowy z tlenkiem Fe, pasiasty to struktura warstwowa z róznej szerokości pasów, z Nunkirchen białoszary, mookait ma rózowe lub jasnoczerwone chmurki, rogowiec, drobnoziarnisty, szary, brązowozielony, czarny, silex żółte i brązowoczerwone plamy lub pasy, unakit różowy z kwarcu i chalceonu.
Kamień księżycowy odmiana ortoklazu, albit rozproszony w adularze, albit tworzy listewkowate wrostki, perłowniebieska poświata-adularyzacja, inne skalenie mogą mieć podobne własciwości.
Karneol nieprzezroczysty, czerwonobrązowy krzemian, trygonalny, skrytokrystaliczny, czerwony, koralowy, brązowoczerwony i koralowy, brazowy, fluorescencja w UV, wystepuje w skałach z chalceonem.
Kunzyt jubilerska odmiana spodumena, nazwa pochodzi od mineraloga Kunza, rózowofioletowy minerał zmanganem, bardzo rzadki.
Kwarc kryształ górski, krzemian przestrzenny, przezroczysty, zbudowany z SiO2, tworzy szczotki krystaliczne w geodach, kawernach, szczelinach skalnych, odmiany ziarniste, skrytokrystaliczne, naskorupienia i inkrustacje, przewodzi ciepło, ma inkluzje ciekłe, gazowe i stałe, wysokotemperaturowy alfa piramidowy kształt powstaje z magmy, niskotemperaturowy beta powstaje z par i roztworów wodnych, najpospolitszy minerał w skorupie ziemskiej, w skałach magmowych przesyconych krzemionką i osadowych.
Kyanit dysten, cyanit, tworzy spłaszczone, wydłużone kryształy tabliczkowe, listewkowe, czasami słupkowe lub pręcikowe, w formie skópień ziarnistych, płytkowych, igiełkowych włóknistych, promienistych, kruchy, zprzezroczysty, skłądnik bogatych w glin skał przeobrażonych.
Labradoryt krzemian, plagioklaz, składnik skał magmowych, kryształy słupkowe, tabliczkowe, kolor niebieski, fioletowy, złocisty, zielony, iryzacja schillerescencja, inkluzje innych minerałów, jest też z skałach przeobrażonych.
Lapis lazuli skała metamorficzna z przeobrażeń utworów węglowych, ma głównie krzemian lazuryt i sodality, jest jako otoczaki w aluwiach, niebieski kolor, ma siarkę, struktura zbita i drobnoziarnista.
Larvikit, norweski kamień ksieżycowy, odmiana skalenia, szary kolor.
Lawa wulkaniczna czarny lub brązowy produkt aktywności wulkanicznej 
Malachit pospolity, ciemnobrunatny węglan, kryształy slupkowe, igielkowe lub włosowe, tworzy naskorupienia i naloty, jest w skupieniach zbitych, ziemistych, nerkowatych, groniastych, wtórny minerał z utlenienia miedzi z azurytem i kuprytem.
marmur skała metamorficzna z przeobrażenia skaleni i dolomitów, materiał budowlany, rzeźbiarski i architektoniczny.
Morganit, odmiana berylu, przezroczysty, różowy, ma domieszki cezu, litu, rubidu, manganu, jest w pegmatytach i skałach okruchowych, łupkach biotytowych i skałach hydrotermalnych, ma inkluzje, wrostki jedno i dwofazowe.
Noc Kairu szkło adwenturynowe, kamień tysiąca słońc, czarne szkło z opiłkami żelaza i miedzi, sztuczny kamień, piasek pustyni to odmiana brązowa z połyskującymi drobinkami.
Koral kamień ze szkieletów koralowców Corrallium, zbudowany z węglanu wapnia, wrażliwe na wysoką temperaturę i kwaśne pH, występują w ciepłych morzach i oceanach
Obsydian, izofir, kwaśna skała wylewna, naturalne szkło powstałe w wyniku stygnięcia magmy brunatny, ciemnoszary, oliwkowy, falisty-ma pofałdowane wstęgi i smugi, iryzujący, tęczowy-ma iryzację złocistą, niebieską, zieloną, purpurowa, śniezny ma białe kryształy w kształcie płatków sniegu, kwitnący, czarny z białymi sferolitami, onyksowy ma ciemne i jasne paski, połyskliwy, skrzący połysk, gazowe pęcherzyki lub mikrolity.
Onyks odmiana chalceonu o równoległym ułożeniu warstw, powstają w pustkach skał wulkanicznych.
Opal upala drogi kamień, mineraloid z krzemianów, opalizujący, w skupieniach groniastych, kulistych, nerkowatych, naskorupieniach, tworzy inkluzje, konkrecje, szkielety przestrzenne, powstaje w wyniku działania wody w skorupie ziemskiej, produkt hydrotermalnych procesów niskich temperatur metasomatycznych i wietrzeniowych.
Piryt pyr ogień, żelazo z siarczkiem, 6,8,12-ścienne lub pięcioboczne kryształy izometryczne, ma domieszki niklu, kobaltu, cynku, miedzi, złota i srebra, skupienia zbite, groniaste, ziarniste, skorupowe, graniste, wietrzeje na powietrzu, we wszystkich typach skał, krystalizacja magmy w procesach hydrotermalnych i pneumatolitowych, w skałach metamorficznych i osadowych
Praz zielony chalcedon, prason por, w złożach niskotemperaturowych, występuje z inymi minerałami.
Prehnit nazwa pochodzi od pułkownika Hendrika von Prehna, pospolity rodingit powstaje powstaje przez rodingityzację wskutek niskotemperaturowych procesów hydrotermalnych, glinokrzemiany wstęgowane, tworzy kryształy kryształy tabliczkowe, rzadziej słupkowe i igiełkowe, w skupieniach zbitych , ziarnistych, naciekowych, groniastych i kulistych, jest w druzach i szczelinach skalnych, kruchy, skupienia włókniste błyszczą jedwabiście, produkt hydrotermalnych przeobrażeń skał magmowych.
Rodonit rhodon róża, rzadki minerał, czerwony krzemian z czarnymi tlenkami magnezu, kryształy słupkowe, tabliczkowe, w skupieniach zbitych zairnistych lub włóknistych, ma Fe, Mg, Sn, w skałach metamorficznych, skarnach, marmurach, wapieniach.
Rubin minerał szlachetny z tlenków glinu, od rózwego do czerwonego, zawiera chrom, ma inkluzje, wyspępuje w skałach metamorficznych bogatych w Al.
Ryolit, liparyt, podobny do granitu, skała wylewna o skłądzie chemicznym takim jak magma, kwaśny odczyn, budowa krystaliczna, porfirowa, afanitowa, porowaty.
Sodalit kamień niebieski, rzadki krzemian, skaleniowiec, izomeryczny, rzadko krystaliczny, kruchy, pokrój slupkowy, koloer niebieski, w magmowych fonolitach, sjenitach i trachitach.
Sugilit kamień pierścieniowy, fioletowy, czerwony lub fioletowoczerwony, krzemian, rzadko krystaliczny o pokroju słupkowym i tabliczkowym, skupienia zbite, drobnoziarniste, igiełkowe i promieniste, w sjenitach eryginowych w skałach przeobrażonych.
Smaragd smaragdos zielony, przezroczysty, zielony krzemian, ma ciekłe, mineralne i gazowe inkluzje, w skałaach przeobrażonych wapieniach i łupkach mikowych, cenny kamień szlachetny.
Turkus kalait, rzadki fosforan, skupienia zbite, nerkowate, skrytokrystaliczne, niebieskozielony z ciemnymi plamkami, brązowymi, szarymi i czarnymi zyłkami innych minerałów, może mieć Fewrażliwy na światło, pot i czynniki chemiczne, minerał strefy wietrzenia kruszców miedzi.
Turmalin alait, krzemian turmali przyciąganie popiołu przez minerał, trygonalny układ krystalograficzny, barwny, pokrój słupkowy, pręcikowy, igiełkowy, skupienia zbite, ziarniste, promieniste, pręcikowe, igiełkowe, są kruche, przezroczyste, wykształcają kryształy wrosłe i narosłe, archoit, rzadki, bezbarwny, rubelit czerwony szlif schodkowy i tabliczkowy, drawit żółtobrunatny, brunatnozielony, brunatnoczerwony, rzadko niebieski, indigolit, indikolit, ciemnoniebieski, verdelit zielony szlif schodkowy lub tabliczkowy, szaerlit czarny, syberyt fioletowoniebieski lub fioletowoczerwony.
Tygrysie oko nieprzezroczysty kwarc z efektem kociego oka, migotliwy, efekt dają etlonione krokidolit, tremolit i krosyt, szklisty, żółty lub jansobrązowy tlenek krzemu, przełam muszlowy, rzadki, kruchy.
unakit odmiana zielonego jaspisu, ma zielony epidot, czerwonoróżwy feldspar, kwarc, .

 

Perła wytwór małzy perłopławów z rodzajów Pteria i Pinctata, zbudowany z węglanu wapnia w postaci aragonitu i białkowej konchioliny, układ mikrokystaliczny,  białe, białoróżowe, kremowe, różowe, żółte, szare, ciemnoszare i czarne z refleksem zielonym, niebieskim lub oberżynowym białawe lub biało-zielonawe o tęczowym połysku, żółtawe, zielonkawe lub czarne, sa perły słodko i słonowodne zaleznie od małzy, okrągłe sa okrągłe, barokowe nierególarne, w kształcie kropli jak gruszka lub kropla, w kształcie guzika, jednostrzonnie wypukłe lub płaskie, w szktałcie ziarna drobne i niesymetryczne, połówkowe, półwypukłe, ćwiartkowe, z 3 stron okrągłe z 1 płaskie, inne kolorowe, kolory: białe, czarne, brązowe, niebieskie, kremowe, kremowo-rózowe, rózwe, fancy białe lub kremowe wpadaja w różowy, kremowo-rówowe fancy, białe silnie wpadają w róż.
sie 30 2021 Bibułkarstwo
Komentarze (0)
codzienność 

Samo bibułkarstwo to sztuka znana w Małopolsce i na Podkarpaciu, najwięcej dzieł znajdziemy w Muzeum Folkloru w Sanoku oraz we wsi Tokarnia, która jest największym centrum myślenickiego bibułkarstwa. Tradycja ta zaczęłą sie od ozdabiania domów bibułą głównie z powodu świąt kościelnych oraz ślubów. Zimowe wieczory, które w tamtych czasach trudniej było przetrwać wtedy niż dzisiaj zaradni ludzie wykorzystywali do tworzenia ozdób z bibuły, głównie kwiatów, co pozwoliło się im czymś zająć, było pretekstem do spotkań towarzyskich i pozwalało cieszyć się kolorami lata oraz kwiatami, których zimą cierpimy potężny niedosyt. Kwiaty wykorzystywano do wieńców na Wszystkich Świętych, ozdobienia palm Wielkanocnych, kwiatów i bukietów wykorzystywanych podczas procesji, bukietów dla druhen, wianuszków dla panien młodych i wionącek, czyli przypinanych do ubrań gości weselnych ozdób. Bukieciarstwem zajmowąły się głównie kobiety-kwiaciarki, które inspirowały się górską przyrodą. W bibułkarstwie pojawiały się głównie motywy maków, stokrotek, chabrów, niezapominajek i dzwonków.

 

Tania bibułą byłą wykorzystywana w zdobnictwie w okresie dwudziestolecia międzywojennego, pojawiły się nowe techniki jak wycinanie, skręcanie, zwijanie, rolowanie, cukierkowanie czy becikowanie. Zanurzanie wyrobów z bibuły w wosku chroniło je przed czynnikami zewnętrznymi np. wilgocią. Wtedy bibułę można było dostać u Żydowskich handlarzy, dziś niewiele osób to potrafi, pamiętają te sztukę pokolenia przedwojenne i ci urodzeni tuż po wojnie [https://zwiejskiegoogrodka.wordpress.com/bibulkarstwo-%E2%80%93-papierowe-ubarwianie/]. Na szczęście sa ludzie, którzy odnawiają tę tradycyjną rodzimą sztukę, jest możliwość nauki połaczona z wypoczynkiem, dziś kobieta zajmująca się bibułkarstwem to bibułkarka, mężczyzna bibułkarz, ja chciałabym tym wpisem spopularyzować tę piekną, kolorową tradycję. Tu jest unowocześniona wersja bibułkarstwa: http://kwiaty-z-bibuly.pl/ tu są zebrane pomysły na kwiaty z bibułki