biologia i ochrona przyrody

Magnetotropizm to kierunkowy wzrost części ciała roślin zależny od pola magnetycznego Ziemi. Tropizmy to ruchy wzrostowe polegające na kierunkowym wzroście części rościn zaleznym od jakiegoś czynnika. Magnetotropizm korzeniowy pierwszy raz wykazano u zbóż i fasoli, kiedy w korzenie rosły na południe wg pola Ziemi. Okazało się, że nasiona kiełkują na pn lub pd. Jeśli zarodki sąodpowiednio ulozone rośnie szybkość kiełkowania, szybkośc ukorzeniania i rozwój siewek jest lepszy. Trudno jest zbadać jednoznanczy wpływ pola, dlatego, że rozwój i kielkowanie zależy od gatunku rośliny, wilgotności gleby, pogody, temperatury, parametrów pola. Jedna z teorii mówi, że pole wpływa na jony i cząsteczki o wrażliwych magnetycznie jak żelazo i wpływa na reakcje chemiczne w komórkach, pole przyspiesza dyfuzję jonów i elektrony atomów. Inna teoria mówi o zmianie przepuszczalności błon komórkowych i szybszej dyfuzji cząsteczek i jonów. Teoria bioplazmy mówi, że bioplazma to przestrzen pomiędzy atomami w komórkach żywych, na którą działają pola elektryczne i magneyczne. Wg kolejnej teorii pole magnetyczne oddziałuje na organizmy żywe poprzez nieskompensowane spiny elektronowe,działanie na ciekłe kryształy i na poruszające się ładunki elektryczne. Kolejni nauczkowcyn sądzą, że pole zwiększa aktywność enzymów, wykazano, że w nasionach soi, przenicy, jęczmienia i slonecznika wzrosła aktywność lipazy, amylazy i katalazy, które rozkładają materiały zapasowe z nasion, dzięki czemu zarodek sprawniej pobiera cukry, tłuszcze i białka,potrzebne mu do rozwoju i szybciej je metabolizuje. Aktywność enzymów rośniu w polu magnetycznym w komórkach roślinnych i zwierzęcych. Inne teorie dopatrują się reakcji wrażliwej magnetycznie wody, która stanowi główny składnik komórek oraz oddziaływania na pole biomagnetyczne komórek. Ja uważam, że wszystko to działa jednocześnie. Bardzo wrażliwe są rosliny strączkowe we wczesnym okresie życia. Siewki o lepszej aktywności enzymów są silniejsze, zdrowsze, większe i lepiej się rozwijają. Dorosłe rosliny z tych siewek szybciej kwitną, dają więcej kwiatów i owoców, plony są większe. Zaobserwowano to u łubinu białego, rochu, fasoli, pomidora, kapusty, sałaty, papryki, ogórka, melona, soi, bawełny, słonecznika, łubinu, rzodkiewki, orzeszków ziemnych, buraka cukrowego, ziemniaka, lnu, gryki, peluszki, cebuli. Także nasiona w polu M szybciej pęcznieją i kiełkują, rosnie ich zdolność kiłekowania. Krótkotrwałe działanie pola nie ma znaczenia. W komórkach pole powoduje zmianę stosunków wodnych, większą ilość cukrów, w siewkach rośnie sucha masa, wzrost, rosnie synteza białek i nukleinowych, ale spada zużycie tlenu, rosnie ilość plastydów i barwników fotosynteztycznych i kwiatów żeńskich u dyniowatych. Pole M chroni też przed promieniowaniem radioaktywnym, zwiększa przeżywalność nasion, zwiększa ich siłę kiełkowania, pozwala też zbożom kiełkować w temp. 65-70 st. C. Pole szczególnie poprawia przeżywalność słabych nasion, zwiększa wzrost roślin, przyspiesza go i rosliny uprawne mogą zagłuszać chwasty, tylko teoretycznie, bo one też reagują na pole [https://docplayer.pl/5705692-Wplyw-pola-magnetycznego-na-kielkowanie-i-poczatkowy-wzrost-roslin-uprawnych.html]. W ten sposób można by przyspieszyć wzrostlasów i drzewostanów i odtworzenie ekosystemów leśnych z silniejszymi drzewami. Inni uważają, że pole magnetyczne działa na komórki korzeni jak grawitacja, oddziałuje ono na amyloplasty. Jeszcze inni, że pod wpływem pola M zmienia się ukłąd auksyn w komórce.

Wiele zwierząt, gł. ptaki, ale też pszczoły, ryby, owady, walenie, muchy, nawet ludzie mają zdolnośc do wyczuwania linii zeimskiego pola magnetycznego. Także krowy ustawiają się w linii pólnoc-południe. Zwierzęta i ludzie maja fotoreceptor światła niebieskiego kryptochrom, znajduje się on w siatkówce oka, pole magnetyczne, działa jak czujnik pola magnetycznego, indukuje powstanie rodników, które reagują ze sobą, skąd przez gałąź oczną nerwu trójdzielnego informacja idzie do mózgu, drugi mechanizm to obecność magnetydu u nasady dzioba lub w pobliżu kości sitowej. Gołębie mają też neurony GPS, które reagują na pole magnetyczne Ziemi, ale ten mechanizm nie jest poznany. Krypochrom połączony jest z białkami MagR, które maja pętle z atomami żelaza, ono reaguje na pole, generując impuls nerwowy
Najnowsza hipoteza mówi, że zmysł magnetorepcji polega na kwantowej koherencji. Magnetorecepcja to zdolność wyczuwania linii pola magnetycznego. Są tu dwa mechanizmy, pierwszy to obecność w ciele magnetydu regującego na linie pola magnetycznego, cząsteczki magnetydu są narządzie podobnym do błednika, narząd ten jest u nasady dzioba, druga droga to reakcja kryptochromu na pole magnetyczne.
Znaleziono także kryształki biologicznego magnetydu we wszystkich komórkach mózgu, który także możereagowac na linie pola.
Receptory pola magnetycznego to magnetoreceptory. Magnetoreceptory to receptory zmiany i kierunku pola magnetycznego, w górnej części dzioba gołębia są cząsteczki magnetydu Fe2O3, one magnezują się zgodnie z kierunkiem i zwrotem zewnętrznego pola magnetycznego, komóki z magnetydem połączone sa kanałami jonowymi, które mogą się otwierać i zamykać zgodnie z efeltem magnetycznym, gdy pole jest ustawione równolegle do błony komórkowej powoduje przyciąganie magnesików, co zamyka kanały jonowe, gdy prostopadle magnesiki odpychają się, kanały otwierają, w stanie posrednim kanały a półotwarte. Gołębie przelatując przez linie pola, zależnie od ich kierunku optwierają lub zamykaja kanały jonowe, czyli białka przebijające błonę komórkową, otwarte kanały daja przepływ jonów, zmianę polaryzacji oraz generuje się impuls nerwowy, który idzie do mózgu.
U ludzi dużo magnetydu jest w kości sitowej.
http://www.foton.if.uj.edu.pl/documents/12579485/86eb16ca-684c-4eb7-be29-741f1d295646
http://kopalniawiedzy.pl/kryptochrom-czujnik-magnetyczny-Steven-Reppert-pole-magnetyczne-Ziemia-ludzki-kryptochrom-2-hCRY2,13323

Mak wschodni wieloletni kwitnie w maju i czerwcu, kwiaty mają 10-15 cm, rośnie do 100 cm, rozeta pierzastodzielnych liści, słabo ulistniona lub bezlistna łodyga, kwiaty białe lub różowe, lubi żyzne, przepuszczalne, próchnicze podłoże, słońce, suche miejsce, sadzonki pobieramy po kwitnieniu lub jesienią, tniemy korzenie na 8 cm, wsadzamy do skrzynek, gdy wypuszczą nowe korzonki dajemy do doniczek lub gleby, do gruntu dajemy wiosną lub jesienią

Mak polny kwitnie od maja do sierpnia, ma pierzastodzielne liście, słabo rozgałęzione łodygi, dorasta do 90 cm, ma czerwone, białe, żółte, pomarańczowe 4-płatkowe kwiaty, lubi przepuszczalne, średnio zasobne, umiarkowanie wilgotne gleby i słońce, w marcu wysiewamy nasiona do gruntu

Mak syberyjski, nagołodygowy dwuletni, ma szarozielone, pierzaste liście, ma 25-50 cm, ma bezlistne łodygi, łososiowe, białe, różowe, żółte, pomarańczowe, czerwone kwiaty, kwitnie od czerwca do września, lubi słońce, obojętne, żyzne, przepuszczalne, próchnicze gleby, piaszczysto-gliniaste, średnio suche, nie lubi mokrych, wysiewamy latem, kiedy siejemy do doniczek od stycznia do marca kwitnie w tym samym roku, musimy utrzymać luźne, przepuszczalne podloże

Mak alpejski dwuletni ma pierzastodzielne liście, białe, pomarańczowe, żółte, łososiowe kwiaty, nierozgałęzioną, bezlistną łodygę, kwitnie od maja do sierpnia, lubi przepuszczalne, dobrze zdrenowane, umiarkowanie wilgotne gleby, do gliniastego podłoża z gliną dodajemy gruzu wapiennego, lubi słońce

Mak lekarski, trzeba mieć pozwolenie, dorasta do 150 cm, ma różowe, białe, fioletowe kwiaty, otwarte lub pełne, omszone, jajowate, zaostrzone, karbowane liście, lubi żyzne, odpowiednio ciężkie, próchnicze, lekko zasadowe lub obojętne gleby, słońce

Mak biedronkowy jednoroczny, ma 50-60 cm, pierzastodzielne liście, czerwone kwiaty z czarnymi plamkami, odporny na suszę, kwitnie od czerwca do sierpnia, nasiona wczesną wiosną wysiewamy do szklarenek, inspektów i doniczek, siewki wsadzamy do gruntu po 15 maja, lubi przepuszczalne, próchnicze, średnio suche gleby, słońce, wrażliwy na zimno, trzeba chronić siewki przed przymrozkami

Mekonops bukwicolistny, z rodzaju mekonops, nie jest makiem, ale z rodziny makowatych, potocznie zwany makiem błękitnym lub niebieskim, kilkuletni, ma owalnosercowate liście rozety i mniejsze łodygowe, niebieskie kwiaty, rośnie do 70-100 cm, kwitnie w czerwcu i lipcu, lubi półcieniste i cieniste, wilgotne miejsce, nie lubi słońca, lubi chłód i wilgoć, nadaje się na chłodne i mokre lata, lubi żyzne, przepuszczalne, kwaśne, wilgotne, ale nie mokre, dobrze zdrenowane podłoże, im niższe pH tym kwiaty bardziej niebieskie, w wyższych pH są fioletowe, nie lubi suszy, słońca i ciepła, latem podlewamy, zraszamy, nawozimy wieloskładnikowymi nawozami, warto glebę wokół kompostować, na zimę okrywamy suchym igliwiem lub suchym torfem

Chaber białawy bylina, kwitnie od czerwca do sierpnia, lubi przepuszczalne, wapienne gleby, suche i słoneczne miejsca, wabi pszczoły i motyle, nasiona wysiewamy do zimnego inspektu lub rozsadnika, w kwietniu i maju, do gruntu sadzimy we wrześniu co 45 cm, kwiaty są lilioworóżowe, ma sztywne łodygi, powcinane, pierzastodzielne liście spodem białawe, kwiaty rosną na szczytach pędów

Chaber wielkogłówkowy bylina, ma 90-120 cm wysokości, grube, sztywne, puste pędy, lancetowate, ząbkowane liście odziomkowe krótkoogonkowe, łodygowe siedzące, kwitnie w lipcu i sierpniu, 10-centymetrowe żółte kwiaty otaczają łuski, wysiewamy od lutego do sierpnia, jeśli w październiku i listopadzie do skrzynek, musimy je wynieść na zewnątrz, by wykiełkowały, siewki trzymamy w 15 stopniach, w jasnym miejscu przez całą zimę, do gruntu dajemy w kwietniu i maju, lubi słońce, przepuszczalne, żyzne gleby

Chaber górski bylina, rośnie do 60 cm, kwitnie od maja do lipca, koszyczki mają 6 cm, brzeżne kwiaty są niebieskie, środkowe czerwone, liście krótkoogonkowe, lancetowate, owłosione, pędy są sztywne, gęsto ulistnione, miododajna roślina, lubi ciepłe, miejsce, półcień, gleba przepuszczalna, zasadowa, od suchej do średnio wilgotnej, nie znosi mokrego i ciężkiego podłoża

Chaber piżmowy jednoroczny, lubi ciepłe, słoneczne miejsca, suche, lekkie, przepuszczalne, zasadowe, żyzne gleby, nie lubi wilgotnych i gliniastych gleb, wiosna kompostujemy, kwitnie od czerwca do września, ma białe, fioletowe, niebieskie, czerwone, różowe, żółte kwiaty, pierzastodzielne, długoogonkowe liście, proste, rozgałęzione pędy, rośnie do 40-80 cm

Centaurea cineraria ma 20-40 cm wysokości, srebrzystoszare, powcinane, owłosione liście, kwitnie na żółto od czerwca do sierpnia, lubi słońce, nie ma wymagań glebowych, rośnie na każdej glebie, nawet jałowej, suchej,. kamienistej, na zimę trzeba go okrywać

Chaber bławatek, jednoroczny, w kwietniu wysiewamy nasiona, ma białe, różowe, niebieskie kwiaty, całobrzegie podługowate liście, lubi przepuszczalne, żyzne, zasobne w składniki pokarmowe gleby, słońce, podlewanie, nawozimy nawozami organicznymi z fosforem i potasem, miododajny, można w marcu wysiać do inspektu, zakwitnie po 2 tygodniach

Chaber nadobny wieloletni ma srebrzystozielone, pierzastodzielne liście, odcinki zaokrąglone, duże, różowe kwiaty, ma 15-20 cm, kwitnie w maju i czerwcu, lubi przepuszczalną, słabo wilgotną i suchą glebę, słońce i półcień, roślina okrywowa

Manul Otocolobus manul to kot, który nie zmienił sie od 2 mln lat. Ma długie futro, dłuższe na brzuchu, krótkie łapy, futro ma kolor-szaro-rudo-biały z białym podbródkiem, na czole są czarne cętki, na twarzy czarne prążki, ma małe, okrągłe, ginące w sierści uszka, zielone, w środku żółte oczy z okrągłymi źrenicami, długi ogon, długośc ciała ma 50-65 cm. żyje na stepach Azji w górach do  4500 m n. p. m. w Indiach, Pakistanie, Turkmenistanie, Afganistanie, Chinach, Mongolii, je szczekuszki, ptaki i gryzonie, aktywny nocą, żeruje o świcie i zmierzchu, w dzień spi w norach lub na słońcu. Prowadzi samotniczy tryb życia, ruja trwa krótko, samica dojrzewa płciowo po roku, ciąża trwa 66–75 dni, rodzi od jednego do 6 kociąt, zwykle 3-4, zagrożony szczerzy zęby, w czasie rui i w okresie macierzyństwa ocierają sie o siebie, dobrze sie wspina i skacze po skałach, żyje 12 lat, rewir samca wynosi 4 km Zjada szczekuszki, w Azji są gł. szczekuszki północne Ochotona alpina jedza trawy, zioła i niskie krzewy, zyją w koloniach w norach z korytarzami, mają 3 mioty w roku, ciąża trwa 20-24 dni, rdozi się 4-6 mlodych, maja okragle uszka, rude futerko, przypominaja myszy, sa z rodziny szczekuszkowatych Ochotonidae z zrzędu zajeczaków Lagomorpha

Nie wiem czy mam prawo opisywać i poniekąd oceniać Kogoś takiego jak Jan Paweł Święty, pomysł na wpis powstał wczoraj spontanicznie.
Wczoraj bylismy świadkami historycznej chwili, dwóch Papieży zostało kanonizowanych jednego dnia. Jan XXIII był pomysłodawcą doktryny, którą realizował Jan Paweł II. Obaj Papieże postanowili wyjść do ludzi, zainteresować się ich problemami. Jan XXIII nie zdążył zrealizować swojej koncepcji, zrobił to Jan Paweł II. Nasz Papież rzeczywiście wyszedł do ludzi, podróżował po świecie, spotykał się z przedstawicielami innych religii i potrafił się z nimi porozumieć, dlatego, że słuchał, w przeciwieństwie do innych nie narzucał nikomu swojego zdania, nie lekceważył innych swiatopoglądu, ale próbował ludzi wysłuchać i poznać, zobaczyć co nas chrześcijan z nimi łączy i tym sie kierował. Jan Paweł II był prawdziwym namiestnikiem Chrystusa na Ziemi, nie brzydził się ubogich, chorych i uposledzonych, widział w człowieku człowieka, przebywał wśród ludzi. Spotykał sie z wiernymi osobiście, nie odmawiał audiencji, Swój Pontyfikat traktował jak służbę, którą w rzeczywistości jest.
Jan Paweł II nie oceniał a przebaczał każdemu, w każdym widział dobroć, jest postawa pochodząca z Pisma Świętego. Nasz PAież uczył ludzi miłości, wiary i nadziei, a uczył nas dając nam przykład swoim postępowaniem. Papież budował domy dla ubogich. Do ostatnich chwil życia jeśli tylko mógł wychodził do ludzi, spotykał się z wiernymi, nie poddawał się cierpieniu, z pokorą przyjmował swój los. Mówią, że Jego choroba miała uświadomic młodym ludziom, że choroby i starośc istnieją, że są częścią życia, że starsi ludzie i chorzy też potrzebuja uwagi i zrozumienia oraz że nawet starsi i chorzy mogą młodych wiele nauczyć, mogą młodym wiele przekazać. Papież szanował ludzkie życie i przyrodę, walczył z konsumpcjonizmem, zwracał uwagę na wartości duchowe. Ktoś tak wspaniały, ktoś kto potrafił przebaczyć swojemu oprawcy był Świętym za życia, od początku, Człowiek, który w czasie wojny był świadkiem niewyobrażalnego okrucieństwa, a pozostał dobrym Człowiekiem, Człowiek, który w trudnych dla Kościoła czasach bronił swoich Ideałów i pomagał ludziom w utrzymaniu wiary, Człowiek, który zauważył ważną funkcję rodziny, Człowiek, który mimo Swoich osiągnięć nie stracił pokory i zachował niezwykłą skromność z pewnością był Świętym przez całe życie, cuda są tylko tego potwierdzeniem, uzdrowienia beznadziejnych przypadków tylko potwierdzają Świętość Jana Pawła. Wpis nie jest zbyt rozbudowany, ale nie jestem kompetentna do opisywania tak Wielkich Ludzi, więc opisuję swoje wrażenia, to co ja zauważałam za Pontyfikatu Jana Pawła oraz emocje jakie wczoraj czułam.