biologia i ochrona przyrody

Wiosna to jedna z czerech pór roku klimatu umiarkowanego, wiosna klimatyczna ma śr dobową temepraturę od 5 do 15 st. C. Astronomiczna zaczyna się w dniu równonocy wiosennej w marcu, kiedy dzień zaczyna być dłuższy od nocy i go przybywa, kończy w dniu przesilenia letniego w czerwcu, kiedy dnia zaczyna ubywać. Wiosna fenologiczna ma 3 etapy. Poprzedza ją przedwiośnie z dobową temperaturą od 0 do 5 st. kwitną tu drzewa i krzewy i byliny przed wypuszczeniem liści, wierzby, kwiaty leśnie lasów liściastych, złocie, przebiśniegi, przylaszczki, zawilce, śnieżyczki, podbiał, pierwiośnie kiedy kwitną drzewy i krzewy wypuszczające razem paki liściowe i kwiatowe sliwy, wiśnie, czereśnie, grusze, jabłonie, pierwiosnki wyniosłe. Wiosna kiedy kwitną rośliny po wypuszczeniu liści, kasztanowce, róże, głogi, lilaki, jarzębina. Wiosna wracają ptaki słowiki, skowronki, jaskółki, jerzyki, bociany, ptaki całoroczne budują gniazda lub naprawiają stare, młode osoobniki oraz ptaki poligamiczne kojarzą się w pary, zaczynają się lęgi, samce przybierają szatę godową, zaczynają spiewać pieśni godowe, odlatują ptaki zimujące w Polsce. Nieźwiedzie opuszczają gawry. Ssaki zaczynają gody. Samce walczą o samice. Koty zaczynaja ruję, psy cieczkę,zmienia się barwa światła na niebieskie, pojawia się mozliwość syntezy skórnej witaminy D. Zwierzęta zrzucaja zimowe futro. Czyli linieją. Pojawiaja się owady, samice trzmieli poszukują norki do złożenia jaj i zalożenia roju, pszczoły i inne owady zaczynają zapylanie. Zaczyna się sezon pracy na działce, wiosną sadzi się drzewa i krzewy iglasty, można sadzić warzywa w ogrodzie. W foliach pojawiają się nowalijki. Pojawiają się wiosenne gzyby np. smardze, mszaki wypuszczają sporofity z zarodniami. Kwitnie coraz więcej kwiatów, wiosenne kwiaty zamykaja okwiaty przed zimnem i opadami by chronić pyłek i nektar przed wilgociom i chłodem jak mniszki, tulipany, zawilce, przylaszczki, ziarnopłony. W kwietniu kwitną ziarnopłony, jak pogoda pozwoli zaczynaja kwitnąć kwiaty całoroczne jak stokrotki i przetacznik perski, na łakach, przydrożach i na otwartych terenach jest masowy zakwit kwiatów np. fiołków, mniszków, ziarnopłonów. W maju mniszki. w ogrodach kwitną migdałki, pigwowce, drzewa i krzewy owocowe oraz byliny jak truskawki i poziomki.

Witamina K to jedna z 12 witamin niezbędnych człowiekowi, jest rozpuszczalna w tłuszczach, czyli wchłania się w jelicie czczym razem z kwasami tluszczowymi, musimy pobierać ją z pożywienie, ale jest ona wytwarzana w naszym organizmie. Nie tworzą jej ludziekie komórkitylko bakterie zamieszkujące układ pokarmowy. Witamina K to grupa związków chemicznych będąca pochodną naftochinonu. Jest witamina K1 menachinon powstaje w ciałach roślin i K2 filochinon powstały w ciałach zwierząt i ludzi. Rola witaminy K to dostarczanie wapnia z krwi do kości, utrzymywanie w normie poziomu białek biorących udział w deponowaniu wapnia w kościach, bierze udział w syntezie protrombiny i cznników krzepnięcia krwi: II,VII, IX i X. U roślin witamina K filochinon to akceptor elektronów w procesie fotosyntezy, uczestniczy w szlaku elektronów. W naszych ciałach za jej syntezę odpowiadają bakterie Eschericha coli, które żyją w jelitach, zaspokajają one do 70% zapotrzebowania na tę witaminę. Bakterie mogą konwersować związek zwany DHNA w obecnośći jonów magnezu i farnezylopirofsforanu.  Bakteryjna witamina K ma 3 naftochinon i łańcuch reszta izoprenowych. Drugą witaminą syntetyzowaną przez bakterie jelitowe jest witamina B12. również jest to gruba związków chemicznych zwanych kobalaminami, wszystkie one zawierają kobalt. w przyrodzie witamina B12 jest w postaci kofaktoru  deoksyadenozylo-kobalaminy i jako metylokobalamina MeCbl. Witamina B12 u zwierząt i ludzi bierze udział w erytropoezie, wspomaga metabolizm cukrów i tłuszczy, jest kofaktorem syntazy metioninowej, która zmienia homocysteinę w metioninę i mutazy metylmalonylo-CoA odpowiedzialną za konwersję metylomalonylo-CoA do sukcynylo-CoA, aktywuje kwas foliowy, bierze udział w stabilizacji DNA. U roślin witamina B12 pomaga roslinom rosnąc pod wodą, algi tworzą ja same, inne rosliny musza pobierać ją z zewnątrz, w terenie pobierają ja z nawozu organicznego (rozkładających się szczątków). Tylko bakterie mają zdolność syntezy witaminy B12. Obecne w komórkach bakterii cząsteczki kwasu 5-aminolewulinowego tworzą dimery tworząc porfobilinogen (PBG), powstaje 4-cząsteczkowy polimer PBG preuroporfirynogen. Ulega on cyklizacji i inwersji do  uroporfirynogenu III, który jest prekursorem układu korynowego, jego dekarboksylacja, zależnie od miejsca daje powstanie hemu, z którego może powstać chlorofil lub hemoglobina. W jelitach, w warunkach beztlenowych synteza witaminy B12 jest możliwa dzięki obecności jonu kobaltu, który może przyjmować rózne stopnie utlenienia (utlenienie to przyjęcie elektronu). Skutkiem utlenienia kobaltu jest utrata reszty kwasu octowego od 20 atomu węgla. Aminopropanol łączy się z resztą kwasu propionowego przy łańcuchu boznym pierścienia D, jest przeniesienie reszty fosforybozylowej mononukleotydu kwasu nikotynowegona cząsteczkę 5,6-dimetylobenzimidazolu. Powstaje alfa rybazol, łaczy się z adenozylokobinamidem, aktywowanym przez guanozynodifosforan. w wyniku reakcji powstaje guanozynomonofosforan i adenozylokobalamina. Zwolennicy mięsa piszą o witaminie B12 pochodzącej z mięsa, ale jeśli zaopatrzymy swój organizm w magnez, kobalt i inne niezbędne składniki odżywcze obecne w pokarmach roślinnych, oraz zadbamy o florę jelitową, a pożywki dla bakterii jelitowych jak różne formy błonnika występują tylko w pokarmach roślinnych i nie będziemy jej niszczyć antybiotykami nasza flora jelitowa zadba sama o dostarczenie tejże witaminy.

Pokrzywa rośnie wszędzie, na miedzach, podwórkach, nieużytkach, przydrożach, pustych działkach, rośnie duża, rozrasta się przez kłącza i gałęzie, roślina lecznicza, ma jadalne liście i młode ziele, ma żelazo, chlorofil, magnez, chlor, sód, potas, witaminę C i K, a jej włókna drzewne mogą służyć do wyrobu tkanin.

Dawniej tkaniny z pokrzywy robiono głównie w czasach biedy i wojen, dziś mogą być ekologiczną odmianą dla tkanin z uprawa przemysłowych. Pokrzywa jest rodzima, wszędobylska, liście mogą być składnikiem surówek, zup, papek jak szpinak, a z łodyg można pozyskać włókna.

Każda roślina okrytonasienna ma włókna drzewne w drewnie, ich funkcją jest wzmocnienie tkanek przewodzących, zbudowane są ze sklerenchymy, kiedy są odpowiednio długie i mocne są wykorzystywane we włókiennictwie, rośliny na dobre włókna potrzebują żyznej ziemi, pokrzywa lubi azot, zbieramy ją jesienią po przekwitnięciu ścinając przy samej ziemi, by zebrać nasiona do nowego siewu, chociaż pokrzywa rozrasta się sama. Włókna zbieramy z zielonej pokrzywy po jej namoczeniu w wodzie, można wyjąć je ręcznie, potem ługujemy, zalewamy popiół drzewny wodą, na wierzchu wytrąci się ług, w tym moczymy włókna, by pozbyć się części roślin, które mogą gnić. Inna metoda ługowania do dwukrotne wygotowanie w popiele obranych włókien. Włókna wyczesujemy zgrzebłem, włókna można uwić na wrzecionie lub kołowrotku, tkaninę utkać na krośnie tkackim, włókiennictwo z pokrzywy to tradycyjne włókiennictwo wymagające tradycyjnych metod, takie włókiennictwo to dobry pomysł na biznes.

Włókien z pokrzywy używa się do wyrobu żagli, sieci rybackich, lin, sit to mąki od 12 w. Włókna są miłe w dotyku, nie gniją w wodzie, są mocne, wytrzymałe, trwałe, włókiennictwo pokrzywy to tradycyjne rzemiosło i polskie dziedzictwo kulturowe. Uprawa (pokrzywa wiele nie wymaga), zbiory, obróbka rośliny i potem włókiem to możliwość pracy dla wielu ludzi. Włókna pokrzywy nadają się na ubrania, obrusy, pościel. Nasiona do wysiewu, a liście do jedzenia, na herbatki i lecznicze napary [https://polskapokrzywa.pl/].

Z racji na izolujące właściwości włókien drzewnych, tkaniny z pokrzywy nadają się do ubrań zimowych i letnich, maseczki z tych tkanin lepiej ochronią nos i drogi oddechowe przed niskimi temperaturami niż inne materiały. Tkanina z pokrzywy jest oddychająca, paruje pot z powierzchni ciała i woda z wydychanego powietrza. Pokrzywa to roślina barwierska, sok z liści barwi na zielono.

Woda brzozowa to dobry kosmetyk dla wzmocnienia włosów i skóry, jest też zdrowa do picia. Ma cukry, witaminy m. in. witamin z grupy B i C, biogeny: wapń, fosfor, magnez, potas, żelazo, miedź, związki żywiczne, garbniki, flawonoidy, białka, aminokwasy, wolne peptydy, olejki eteryczne, kwasy owocowe: cytrynowy i jabłkowy. Zwykle kupuje sie ją w sklepach kosmetycznych, ale każdy może sam ją wyprodukować. Woda brzozowa to sok, który wydobywa się z brzozy wczesna wiosną, kiedy rozmarzająca ziemi umożliwia pobieranie wody w ryzosferze, ale nie ma jeszcze liści, więc nie funkcjonuje parowanie, wtedy woda wydzielana jest przez hydatody, czyli szparki wodne. To zjawisko to gutacja. Gutacje przeprowadzą tez rosliny, które mają duży dostęp do wody, ale nie mają na nią zapotrzebowania, więc nadmiar wydalają hydatodami, które u ziół moga być na liściach, gałeziach lub korze. W naszym klimacie gutacja jest głównie wiosną, ale też podczas podtopień, gdy zalane wodą rośliny musza pozbyć się jej nadmiaru. Płacz roślin zachodzi u roslin naczyniowych jak drzewa. Woda płynie naczyniami transportując biogeny z gleby i korzeni wyżej. woda ma zdolność rozpuszczania róznych substancji, które transportowane są dalej. Dzięki kohezji i adhezji cząsteczki wody podciągane sa do góry, w korzeniach powstaje parcie korzeniowe, które powoduje dalsze pobieranie wody. Latem nadmiar wody odparowałby przez liście, wiosną jest usuwany przez szparki wodne lub w miejscu zranienia. Nacięcia na lodydze powodują wydostawanie się przez nie wody. Dawniej nacinało się łodygę, w miejsce nacięcia wkładało się rurkę, którą sok płynął, mocowało butelkę, do której spływał sok brzozowy, tak samo zbierano sok z klonu, z którego pozyskuje się cukier klonowy. Również niektóre palmy mają zdolność płaczu. Soki roslinne zawierają wiele substancji odżywczych, dlatego są doskonałym urozmaiceniem diety i napojem. Sfermentowane stanowią wina. Soki z roślin rosnących na nieskażonyh terenach sa jeszcze zdrowsze. Uzupełniają niedobory biogenów, są ich dobrym źródłem, tak samo źródłem cukrów i białek. Soki z drzew to dobre napoje na co dzień, mozna je pić obok wody, herbatek owocowych, soków owocowych i warzywnych. Mozna rozcieńczać nią soki i nektary. Wadą jest ranienie rosliny, ale wodę brzozową i klonową można pozyskać też z pączków i liści rośliny. Woda brzozowa wzmacnia, dodaje sił, poprawia nastrój usprawnia pracę nerek i układu moczowego. Zewnętrznie łagodzi trądzik. Sok brzozowy, oskoła trzymamy w lodówce i spożywamy w ciągu 4 dni [http://www.swiatkwiatow.pl/poradnik-ogrodniczy/sok-z-brzozy--pozyskiwanie-przechowywanie-i-dzialanie-id1301.html] Podobnie wykorzystywany i przechowywany może być sok klonowy, cukier klonowy ksylitol to poliol, który utrzymuje odpowiednie nawodnienie w komórkach roslinnych, gdy nadmiar jonów jest zamykany w wakuoli, ksylitol obecny w cytozoli zapewnia odpowiednie stęzenie osmotyczne cytozolu, by woda nie uciekała do wakuoli. Wykorzystuje sie go do produkcji gum do żucia i jako zamiennik cukru dla osób chorych na cukrzycę.

Są hipotezy sugerujące wodnego przodka człowieka. Nie zgadzam się z nimi, ponieważ, człowiek jako jedno z nielicznych ssaków ni umie pływać, nawet nie lubiące wody koty pływają zmuszone, ludzie natomiast w wodzie toną. Autorzy hipotezy wodnej małpy sugerują, że wyprostowana sylwetka czlowieka wynika z brodzenia w wodzie, natomiast to właśnie pionowa postawa powoduje, że czlowiek tonie. Czlowiek w sytuacji zagrożenia odruchowo prostuje się szykując się do walki lub ucieczki, kiedy nie ma pod nogami gruntu, dziala grawitacja i spada lub tonie, pionowa postawa zwiększa nacisk na powierzchnię, co przeważa siłę wyporu, czworonogi mają mniejszy nacisk na powierzchnię i woda je wypycha. Człowiek nie czując gruntu pod nogami panikuje. Autorzy hipotezy wodnej małpy sugerują, że człowiek ma rozkład tłuszczu jak u fok czy delfinów, ale one maja kończyny zmienione w płetwy, ludzie mają nogi od chodzenia i biegania, ręce od noszenia i posługiwania się narzędziami. Foki i zwierzęta ziemno wodne maja futra, ludzie maja albo dużą ilość melaniny albo powstaje ona pod wpływem ultrafioletu, łyse walenie się nie opalają,  ultrafiolet nie przynika głeboko pod wodę, my potrzebujemy go do syntezy witaminy D. Wszystkie ssaki wodne zamykają nozdrza pod wodą, człowiek tego nie może, nie ma i nie miał odpowiednich mięśni. Zdarzają się ludzie poruszający uszami, jest to pozostałość po przodkach, ale nikt nie może zamknąć nozdrzy jak foka. Ssaki morskie maja dużo mioglobiny w mięśniach, barwnika który rozprowadza tlen, człowiek ma jej tyle co typowe ssaki lądowe. Mioglobina ssaków morskich się nie zlepia, dzięki ładunkowi dodatniemu, jej cząsteczki odpoychaja się od siebie, u ludzi tego nie ma. Ssaki morskie maja więcej hemoglobiny w erytrocytach i samych erytrocytów. Czlowiek nie lubi wody, może przeskoczyć dół, ale gdy jest on pusty, jeśli jest w nim woda będzie szukać przejścia, nie zaryzykuje, człowiek źle czuje się mokry, nie mamy sierści ani podszerstka, mokrzy szybko się wychładzamy. Właście autorzy hipotezy wodnej małpy powołuja się na łyse ciało, ale czlowiek ma włosy,ma ich tyle samo co szympans,ale są zredukowane. Sugerują też, że dużo gruczołów potowych wymaga obecności wody, otóż tylko płazy uzupelniają płyny przez skórę, ludzie muszą pić, bedąc w wodzie tak samo się pocimy jak na lądzie. Brodzenie w wodzie to większy wysiłek dla nas niż chodzenie po lądzie, szybciej się męczymy. Cieżko jest brodzić. Ostateczny argument, to, że człowiek zamieszkuje każdą strefę geograficzna,ale są to tylko środowiska lądowe. Są nawet hipotezy, że zwierzęta nie tyja, nie mają problemów z sercem czy stawami, mają, tylko dzikie zwierzęta rzadko dożywaja starości, często nie są badanie, domowe zwierzęta,które zyjąkilkakrotnie razy dłużej niż w naturze (z wolnozyjących kociąt 1% dożywa roku, a średnia życia wynosi 2 lata, domowe żyją nawet 20 lat) ichorują na te same choroby co ludzie. Wprzyrodzie cięzko najeść się do syta i zawsze jest ruch, ludzie tyją głównie dlatego, że malo się ruszają (100 m nie porzejdzie pieszo, tylko autem i jedzą za dużo kalorii), dawniej otyłość była rzadka, a nawet atrakcyjna. Można spytać weterynarza.