Archiwum sierpień 2021, strona 45


sie 30 2021 Kosaćce
Komentarze (0)
przyroda 

Irysy, czyli kosaćce to popularne rośliny ogrodowe oraz dzikie z rodziny kosaćcowatych Iridaceae. Dobrze rosną w każdej ziemi i na każdym stanowisku, kwitną wiosną i latem. Najlepiej czują się w miejscach nasłonecznionych, dobrze rosną także w miejscach półcienistych. Lubią glebę lekką, przepuszczalną i żyzną o obojętnym odczynie [http://www.zielonyogrodek.pl/znoszace-zacienienie/irys-kosaciec]. Większość ma kwiaty zebrane w szczytowe grona, są wyjątkijedno lub dwukwiatowe. Do dzikich przedstawicieli naszej flory należą:

Kosaciec żółty Iris pseudacorus łodyga prosta, obła na przekroju, wzniesiona, rozgałęziona, zaostrzone, równowąskie liście pochwami obejmują lodygę, żółte, szypułkowe kwiatyz 6 działkami, 3 działki lancetowate, 3 duże, słupek z trójkomorowa zalążnią, znamię trójdzielne, 3 pręciki, owoce to trójkomorowe, graniaste torebki, roślina ozdobna.
Kosaciec syberyjski Iris sibirica ma pustą łodygę, 6 równowąskich liści, niebieskie, żyłkowane kwiaty po 2 na 1 pędzie, mają paznokieć, ten gatunek ma wiele ozdobnych odmian ogrodowych. Jednak kosaćce trzeba omowić w innym temacie.
Kosaciec bezlistny Iris aphylla ma szablaste, lancetowate liści, proste łodygi kwiatowe, fioletowe kwiaty wyrastają po 2-3  z łodygi, działki okwiatu wzdłuż nerwu środkowego są szczotkowato owłosione, roślina ściśle chroniona.
optrócz tego są gatunki ogrodowe jak:
Iris bakeriana cienkie, równowąskie, zaostrzone, szablaste liście odziomkowe, płatki cienkie, niebieskie, kwiaty duże, pojedyncze.
Iris xiphium cienkie, długie, równowąskie, trawiaste liście, działki i podsadki, fioletowe kwiaty zebrane w szczytowe grona, płatki mogą być trójkątne lub okrągłe, duże, z żółtymi plamami, wyrastają pokilka na czubku łodyżki.
Iris bracteata żółte płatki, zewnętrzne grubsze, ciemno nakrapiane, środkowe cieńsze, kwiaty na prostych łodygach,wyrastają pokilka na czubku łodyżki, odziomkowe liście szablaste, długie, równowąskie.
Kosacieć bucharski Iris bucharica liście zaostrzone, języczkowate, pochwiasto obejmują łodygę, odchodzą od niej pod kątem, łodygi mogą się rozgałęziać, kwiaty  żółte, zewnętrzne pąłtki ciemniejsze i grubsze.
Iris chrysophylla cienkie, podługowate, delikatne liście odziomkowe i białożółte kwiaty o charakterystycznym dla irysów okwiecie.
Kosaciec grzebieniasty Iris cristata liście grube, języczkowate, kwiaty duże,fioletowe, zewnętrzne płatki mają żółte plamy, kwiaty są duże, rozwarte.
Kosaciec Danforda Iris danfordiae liście jeżyczkowate otulają szeroką łodygę, mała roslinka, kwiaty duże, 3 płatki żółte, szerokie, języczkowate, tępo zakończone, krótkie przysadki, 3 kwiaty wyrastają na szczycie łodygi.
Iris douglasiana cienkie podługowate, zaostrzone liście, proste lodygi kwiatonośne, kwiaty fioletowe lub liliowe, płatki mająpurpurowąplamę  z żółtym środkiem, sa lancetowate podsadki w okółku.
Kosaciec mieczolistny Iris ensata jasne, kutnerowane liście lancetowate, sztywne, kwiaty fioletowe, liliowe, purpurowe lub białe, okwiat zwisający, ma ciemnofioletowy środek.
Iris foetidissima szerokie, lancetowate liście, łodygi kwiatowe z fioletowymi kwiatami z zółtymi środkami lub całe żółte kwiaty.
Iris forresti liście cienkie lancetowate, duże, żółte, purpurowo nakrapiane kwiaty.
kosacieć bródkowy Iris germanica szerokie, lancetowate liście, kwiaty niebieskie, fioletowe lub żółte zebrane w grona na łodydze, płatki szerokie, zaokrąglone, drobne.
Iris fulvala długie, lancetowate liście,cienkie, ciemnofioletowe,cienkie płatki z żółtymi środkami.
Iris histriodioides drobna roślinka ze sztywnymi, zaostrzonymi, języczkowatymi liśćmi i dużymi niebieskimi kwiatami.
Iris innominata drobne kwiaty,cienkie, równowąskie, delikatne liście, duże żółe kwiaty z ciemniejszymi żyłkami.
Iris japonica szerokie, lancetowate, zgięte w dół liście odziomkowe i duże, niebieskie lub białe kwiaty z purpurowożółtymi plamami na poszarpanych, szerokich płatkach.
Iris kamaonensis długie, równowąskie, cienkie liście i dużę, pojedyncze, fioletowe, niebieskie lub białe nakrapiane kwiaty.
Kosaciec gładki Iris laevigata długie, lancetowate proste liście odziomkowe i niebieskie, fioletowe lub białe pojedyncze kwiaty na łodygach.
Iris lactea cienkie równowąskie, zaostrzone liście i niebieskie kwiaty, płatki cienkie z białymi środkami.
Kosaciec mieczowaty Iris latifolia cienkie, skrętoległe, podługowate liście odygowe, łuskowate podsadki, duże, niebieskie wkiaty z żółtobiałymi plamami.
Iris lutescens drobny irys, liście szeroko lancetowate, jasnozielone, kwiaty duże, fioletowe lub żółte, działki zaostrzone, trojkątne.
Iris maackii liście szersze, lancetowate, kwiaty żółte otypowym dla irysów kształcie.
Iris missouriensis niebieskożółe, duże kwiaty, środkowe płatki ciemniejsze, liście podłużne, równowąskie, cienkie.
Iris munzii długie, lancetowate liście, cienkie płatki, kwiaty jasnofioletowobiałe.
kosaciec żółtawy Iris orientalis lancetowate, sztywne liście, podsadki i działki trójkątne, kwiaty duże i żółtobiałe z ciemnymi liniami na płatkach, które rozszerzają się na końcach.
Iris pallida liście jasnozielone, biało obrzezone, szeroko lancetowate, tworzą rozetę, proste lodygi mają niebieskofioletowe kwiaty, działki jajowate, zaostrzone.
Iris pseudacorus sztywne, zielone, lancetowate, długie liście, proste lodygi, podłużne działki, żółta korona.
kosaciec niski Iris pseudacorus grube, podziemne kłacze, lancetowate, długie, cienkie liście, fioletowe kwiaty na nagiej, prostej, długiej łodydze, mogą być zółte lub białe u kultywarów.
Iris purdyi cienkie, podłużne, równowąskie liście, kwiaty duże żółtawe lub fioletowo obrzeżone, działki lancetowate, cienkie, wydłużone.
Kosaciec żyłkowany Iris reticulata liście sztywne, proste, lancetowate,odziomkowe, proste łodygi, kwiaty niebieskofioletowe, zaokrąglone płatki z żółtobiałymi liniami z purpurowymi plamkami.
Iris setosa szerokolancetowate, lekko zaokrąglone liście, proste łodygi, łuskowate podsadki i dzialki, kwiaty fioletowe,ciemne, rozszerzone ku końcowi płatki z białymi plamkami i brzeżkami
Iris tectorum szerokolancetowate, zgięte w łuki liście, fioletowe płątki, zaokrąglone na końcach, dużę, zebrane w grona szczytowe.
Iris tenax cienkie, lancetowatrównowąskie, zaostrzone liście, fioletowe lub białe, ciemniej nakrapiane kwiaty zebrane w szczytowe grona, mają typoe dla irysów kształty.
Iris tingitana długie, języczkowate, lekko zaostrzone liście, leżą blisko łodygi, kwiaty fioletowe, duże z białymi plamami na zewnętrznej stronie płatków i żółymi na wewnętrznej stronie.
Iris thompsonii cienkie liście, są równowąskie, delikatne,, wiotkie, duże, fioletowe kwiaty mają jasniejsze plamki na płatkach, 3 płatki sa większe, 3 mniejsze.
Iris typhifolia sztywne, stojące do góry, cienkie liście,działki i podsadki, równowąskie i zaostrzone, oraz fioletowe, duże kwiaty.
Iris unguicularis drobne, cienkolistne kwiaty, liście są lancetowate, kwiaty duże,fioletowe z żółtobiałymi liniami na plamami na płatkach,kształt kwiatów typowy dla irysów.
Iris variegata sztywne,lancetowate,szersze,bialoobrzeżone liście, kwiaty żółtofioletowobiałe, zewnęrzne płątki zewnętrzne są fioletowe w poprzeczne, białe pasy, wewnętrzne żółte, kwiaty zebrane w szczytowe grona na łodydze.
Iris verna długie, sztywne, języczkowate liście i fiolteowe kwiaty z zółtymi plamami na zewnętrznych płatkach, małe roślinki

 

Kosaciec wielobarwny Iris versicolor liście równowąskie, długie, lekko zaostrzone, kwiaty fioletowe, z jasnymi, białożółtymiplamami na zewnętrznych płatkach.
sie 30 2021 Jeszcze dokładniejszy podział chmur
Komentarze (0)
przyroda 

Cumulusy dzielimy na:

Cumulus fractus (Cu fra), czyli kłębiaste postrzępione chmury bez wypiętrzonego szczytu ani podstawy, od nich zaczynają się formować chmury kłębiaste, mają grubość kilkuset m.
Cumulus humilis (Cu hum), płaskie, rzadko rozmieszczone obloczki zwiastująće piekną pogodę, mają grubość od kilkudziesięciu do kilkuset metrów.
Cumulus mediocris (Cu med), średnio wypiętrzone, nie daja opadów, mają od kilkuset metrów do kilometra.
Cumulus congestus (Cu con), wypiętrzone w górę cumulusy, które mogą dawać spokojny deszczyk, mogą sięgać w pionie do kilku km.
Nimbostratus nie maja odmian.
Stratus dzielimy na:
Stratus fractus (St fra), chmury warstwowe postrzępione, mają ciemniejsze i jasniejsze chmurki, które pokrywają niebo, może prześwitywać słońce, są cieńsze i grubsze warstwy tych chmur.
Stratus nebulosus (St neb), chmura warstwowa mglista, wyglądają niczym mgła pokrywająca niebo. 
Każdy z tych gatunków ma odmiany translucidus (tr), prześwitującą, przez którą prześwieca słońce, undulatus (un), pofalowaną,która tworzy na niebie fale chmur i opacus (op), nieprzeświecającą, która całkowicie zasłania niebo.
Altocumulusy dzielimy na:
Altocumulus stratiformis (Ac str), chmury w kształcie warstw członów przylegających do siebie.
Altocumulus lenticularis (Ac len) - soczewkowate chmury w postaci dysków,często nachodzących na siebie w kierunku góra dół, oznaczają nadejście frontu chłodnego.
Altocumulus castellanus (Ac cas), chmury o członach wypiętrzających się, są w postaci maleńkich, ale gęstych chmurek o nieregularnych kształtach.
Altocumulus floccus (Ac flo), kłaczkowate chmurki w postaci rozmazanych plamek.
Są też odmiany perlucidus (pe) o członach pooddzielanych, widac granice czlonów chmur, adiatus (ra) o członach przypominających oczka sieci uporządkowane wzdłuż linii prostych, translucidus (tr) przeświecające, można zobaczyć przez nie położenie słońca, lacunosus (la) o układzie członów przypominającym plaster miodu, duplicatus (du) o członach rozdwojonych, undulatus (un) przypominające pofalowane morze, opacus (op) nieprzeświecające, człony tak ściśle przylegają do siebie, że nie widac przez nie słońca.
Cirrusy dzielimy na:
Cirrus fibratus (Ci fib) pierzaste włókniste, chmury w postaci nieregularnych smug
Cirrus uncinus (Ci unc) pierzaste haczykowate, zakrzywione smugi, wyraźniejsze na zakrzywieniach,
Cirrus castellanus (Ci cas) pierzaste wieżyczkowate, w postaci kłebuszków jak waciki,
Cirrus spissatus (Ci spi) pierzaste gęste, w postaci dużych i gęstych kłebuszków, często wydłużonych
Cirrus floccus (Ci flo) pierzaste kłaczkowate, drobne, gęste kłębuszki przypominają zsiadłe mleko, tak też są nazywane.
Odmiany cirrusów to:
intortus (in) potargane, w posatci fali, radiatus (ra) promieniste, włókna ułożone prostoliniowo, jako pasma kłębuszków, vertebratus (ve) ościste, w kształcie szkieletu ryby, smugi rozmazane na boki, duplicatus (du) rozdwojone, wielowarstwowe, w postaci wałów chmur.
Altostratus, cirrostratus i cirrocumulus się nie dzielą.
Stratocumulus dzielimy na:
Stratocumulus stratiformis (Sc str) kłębiaste warstwowe rozpostarte. Charakteryzują się dużą rozciągłością poziomą, poszarpane, gęste,szare kłebki z jasniejszymi brzegami.
Stratocumulus lenticularis (Sc len) powstają gdy chłodne powietrze przepływa nad wzgórzami, są to gładkie, podłużne chmury w kształcie soczewek, są zwiastunami frontu chłodnego, mają postać nieregularnych dysków.
Stratocumulus castellanus (Sc cas) mają postać wyrastających z poziomej warsty wieżyczek, są gęste, poszarpane kłębuszki podobne do kłebków waty.
Są też odmiany opacus (op) nieprzeświecające, człony przepuszczają mało światła, że nie zobaczyc słońca, podstawa gładka, dość jednolita, undulatus (un) pofalowane, ukształtowanie podstawy przypomina pofalowane morze, translucidus (tr) przeświecające , można zobaczyc przez nie słońce, lacunosus (la) o układzie członów przypominającym plaster miodu, perlucidus (pe) o członach pooddzielanych, duplicatus (du) o członach rozdwojonych, radiatus (ra) promieniste o członach wypełniających regularnie oczka sieci, uporządkowanych wzdłuż linii prostych.
Cumulonimbus dzielimy na:
Cumulonimbus calvus, górą przypominają chmury pierzaste, dołem pierzaste, dają śnieg, deszcz i grad, duże wypiętrzone chmury.

 

Cumulonimbus capillatus, szczyty są wyraźnie pierzaste o budowie włóknistej lub prążkowanej, mają kształt kowadła, pióropusza lub zwichrowanej czupryny, dają przelotne opady, wyglądają jak płaski dysk nad gęstymi tumanami chmur [http://pochmurno.republika.pl/]
sie 30 2021 Jak niezwykłe są koty
Komentarze (0)
przyroda 

Zdarzyło sie rok temu, ale dowiedziałam się o tym kilka dni temu. Kiedy węgierski turysta zgubił się w szwajcarskich Alpach na pomoc przyszedł mu kot. Mężczyzna zgubił się w pobliżu wioski Gimmelwald w Szwajcarii, dodatkowo jeszcze skręcił kostkę, oficjalny szlak, ktorym mógłby wrócić był zamknięty.Turysta trafił do opuszczonej wioski. Kiedy zaczął przeglądać mapę spotkał kota. Mężczyzna postanowił podejść do niego. Kot nie bał się go, był obyty z ludźmi, zaczął iść na dół, co chwila oglądając się czy turysta idzie za nią. Mężczyzna nagrywał całą drogę. Kot zaprowadził go na znany mu szlak, którym wrócił do schroniska. Po zaprowadzeniu mężczyznę na szlak, kot oddalił się. Inni turyści rozpaznali kota na umieszczonych w sieci nagraniach. Okazało się, że często towarzyszy turystom w górach. Kot nalezy do właścicieli jednego z miejscowych schronisk i lubi ludzi. Kot ma czarny wierzch, biały spód i czarnobiały pyszczek.Turysta mówi: 

"Siedziałem i studiowałem mapę, by odnaleźć drogę do hostelu. Jednak jedyny oficjalny szlak był zamknięty i tak oto poznałem uroczego kota. Gdy wstałem, kot zaczął prowadzić mnie jakąś ścieżką. Był bardzo przyjazny i najwyraźniej przyzwyczajony do tłumów turystów odwiedzających tej rejon. Szedł i oglądał się by sprawdzić, czy idę za nim. W ten sposób doprowadził mnie do szlaku, który z kolei wiódł do doliny"
Słowa mężczyzny, który rozpoznał kota na nagraniach:
,,Ten sam kot wędrował z nami trzy miesiące temu. Szedł w przodzie, zatrzymywał się i pozował wywołując na twarzy każdego szczery uśmiech''

 

sie 30 2021 Lecznicze działanie konopi
Komentarze (0)
przyroda 

Konopie siewne Cannabis sativa jest rośliną z rodziny konopiowatych Cannabaceae pochodzącej z graicy Europy i Azji. konopie mogą być uprawiane na cąłym świecie. Zastosowanie konopi polega przede wszystkim na produkcji sznurów, lin i worków, ale mają one właściwości lecznicze. Kanabinoidy są substancjami zawartymi w liściach konopi. Najlepiej poznane kanabinoidy to delta-9-tetrahydrokannabinol (THC) ikannabidiol (CBD). Amerykańska Agencja ds. Zwalniania Narkotyków zaliczyłą te substancje do narkotyków i zakazała ich stosowania, tymczasem delta-9-tetrahydrokannabinol wykazuje działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne, przeciwutleniające i łagodząće nudności. Wszystkie te właściwości łagodzą skutki uboczne chemioterapii i radioterapii - łagodzą stan zapalny spowodowany uszkodzeniami popromiennymi komórek oraz stres oksydacyjny powstały na skutek radiolizy wody w komórkach, osłaniając tym samym zdrowe tkanki. delta-9-tetrahydrokannabinol łagodzi też nudności będące skutkiem ubocznym chemii i napromieniania. delta-9-tetrahydrokannabinol niweluje też wymioty, dzięki czemu więcej substancji z pożywienia może się wchłonąć, nie są one zużywane i odżywić organizm, dzięki czemu jest on mniej wyczerpany. Badania wykazały też, że THC i CBD hamują rozwój nowotworowów poprzez obumieranie komórek rakowych. Ryzykiem są stany psychiczne po spożyciu leku, ale i tak lepsza dezorientacja, stany lękowe czy euforia od uszkodzeń wątroby i nerek spowodowanych syntetycznymi lekami. Co do uzależnień to każdy lek, nawet przeciwbólowy bez recepty uzależnia. Dyskusyjne jest też to, że większośc związkó chemicznych zawartych w dymie z marihuany jest taka sama jak te z dymu tytoniowego. Ale jakby tak przyjrzeć się roksyczności innych leków i ich skutkom ubocznym to wcale nie są lepsze. Ale tu chodzi o przyjmowanie leków z konieczności. Dzieki obecności receptorów dla kannabinoidów w mózgu, mogą one łagodzić napady padaczki, także tej lekoodornej [https://www.cancer.org/treatment/treatments-and-side-effects/complementary-and-alternative-medicine/marijuana-and-cancer.html]. Co ciekawe od tysięcy lat konopie było wykorzystywane jako roślina lecznicza, która np. łagodzi ból. Kannabinoidy powodują apoptozę, czyli programowaną śmierć komórek. Apoptoza jest ważna przy unicestwianiu nieprawidłowych komórek. W komórkach nowotworowych proces apoptozy jest zatrzymany, przez co rak zamiast zostać zniszczony może się rozwijać. Kannabinoidy powodują apoptozę komórek nowotworowych, dzięki czemu rak rozwija się wolniej, jego komórki obumierają, a ognisko raka zmniejsza się. Kannabinoidy również hamują immunosupresję, dzięki czemu mogą być stosowane w leczeniu zakażeń wirusem HIV, a także łagodzą niedostatki odporności po chemio i radioterapii. Kannabinoidy również stymulują układ odpornościowy do walki z patogenami, nie tylko wzmacniają nadwerężoną kuracjami odporność do walki z zarazkami, ale i wspomagają zwalczanie przez organizm komórek nowotworowych. Badania wykazały, że pacjenci leczeni lekami z konopi mieli wyższy poziom limfocytów CD4, które niszczą wirus HIV. Badania dr Donalda Abramsa wykazały, pacjenci zakażeni z HIV leczeni pochodnymi marihuany wykazywali 20-procentowy wzrost liczby limfocytów T, które szukają patogenów, rozpoznają je i niszczą. Limfocyty T stanowią główny składnik odpowiedzi immunologicznej.  THC pochodzący z konopii podniósł u osob zarażonych HIV o 20% liczbę limfocytów CD8. Konopie łagodzą stan zapalny, czyli gwałtowną odpowiedź immunologiczną, natomiast stymulują powolną reakcję na zakażenia. Hamowanie gwałtownej reakcji może pomóc przy astmie i innych chorobach alergicznych i podczas chorób autoimunologicznych. Silniejszy układ odpornościowy może łatwiej zwalczyć zmienione komórki i sam wspomóc inne terapie [http://herb.co/2017/07/27/cannabis-weaken-strengthen-immune-system/]. Co ciekawe THC i CBD wykorzystywane w medycynie nie są palone w postaci papierosów z suszu liści, tylko są podawane na różne sposoby w postaci oleju, wyciągów czy oczyszczonych THC i CBD, więc medyczna marihuana pozbawiona jest tych substancji, które są w dymie palonej marihuany. Ciekawe jest też, że nie ma praktycznie fizjologicznych skutków ubocznych stosowania medycznej marihuany. Jedyne czego przeciwnicy mogą się przyczepić to skutki natury psychicznej, ale czymże jest chwilowy dyskomfort psychiczny w porównaniu z dewastacją ciała spowodowaną przyjmowaniem innych leków? Czy ulga w bólu, poprawa stanu zdrowia, cofnięcie się nawet bardzo agresywnych form nowotworów nie jest warte chwili wahań nastroju? Tu chodzi o ludzkie życie. Czyż nawet sztuczna euforia, spowodwana substancja psychoktywną nie jest dla osoby chorej chwilą wythcnienia i relaksu? Każdy człowiek zasługuje na chwilę przyjemności, a tu nie jest najważniejsza przyjemność, a realne skutki w postaci regresji nowotworu.

sie 30 2021 ciekawe grzyby
Komentarze (0)
przyroda 

Okratek/kwiatowiec australijski Clathrus archeri początkowo jajowaty, stożkowaty lub gruszkowaty owocnik, białoszary kolor osłonki, która pęka w czasie dojrzewania, na zewnątrz wydostaje się 4-6 czerwonych ramion, wyglądają jak ośmiornica, zewnętrzna osłonka receptaklu jest koralowa i siateczkowata, wewnętrzna czerwona ze śluzowatą glebą z zardnikami, grzyb pachnie padliną, eliptyczne zarodniki. Rośnie w Australii, Nowej Zelandii, USA, Europie i RPA

Okratek czerwony Clathrus ruber kulisty, jajowaty owocnik, cały siateczkowany, grudkowaty, głądkie, wyrasta z kulistej, białej osłonki, która pęka przypominając skorupkę jaja, eliptyczne zarodniki. Rośnie w całej Europie, jest też w Polsce.
Chorioactis geaster owocnik maczugowaty, pokryty brązowym kutnerkiem, wyrasta na krótkim trzonie, z czasem pęka na kilka rogów, które rozkładają się gwiaździście ukazując glebę, uwalnianiu zarodników towarzyszy gwizd, rośnie w Japoniii i Teksasie.
Entoloma hochstetteri owocnik wyrasta na długim, cienki trzonku, hymenofor blaszkowaty, blaszki grube i rzadko ułożone, kapelusz stożkowaty z uwypukleniem na szczycie, brzeg ząbkowany, trzon podłużnie bruzdkowany, cały grzyb niebieski, kapelusz ma 4 cm średnicy, wysyp czerwonoróżowy. Rośnie w Nowej Zelandii i Indiach.
Phallus indusiatus główka dzwonkowaty, siateczkowaty pofałdowany, brązowy, ucięty szczyt z białym otworem, wyrasta z niego siateczka sięgająca do ziemi, dlatego nazywa się damą z woalką, trzon biały, gruby, wysoki, lekko zwężony kun górze, jest jadalny. Może mieć zółtą główke lub woalkę, rosnie w Chinach, Japonii, Ameryce Pd, Meksyku i Malezji.
Kolczakówka piekąca Hydnellum peckii kapelusz pilśniowy, biały z czasem czerwienieje, później czernieje, , jest beczułkowaty, lekko uwypuklony, potem płaski, na starość wklęsły na górze, ma krople czerwonej wydzieliny, powierzchnia bruzdkowana, pokryta łuseczkami, pofałdowana, trzon pilśniowy, brązowoczerwony lub rdzawobrązowy, pełny, miąższ rdzawobrązowy, ma pierścienie i czarne kropeczki, rośnie w Europie, w tym w Polsce.
Mycenia chlorophos kapelusz okrągły, potem półokrągły, potem parasolkowaty, brzeg gładki, szczyt zaokrąglony, potem wklęsły, luźne blaszki, trzon równodługi, wydłuzony, kolor brązowszary, w ciemności świeci na zielono dzięki bioluminescencji, rośnie w Brazylii, Azji i Australii.
Czasznica olbrzymia Calvatia gigantea duży, okrągły lub spłaszczony owocnik ze sznurem białej grzybni u podstawy, cienkie perydium, egzoperydium białe z mączystym nalotem, z czasem ciemnieje i brązowieje, papierowate endoperydium też ciemnieje z wiekiem, watowata gleba jest żółta, potem oliwkowobrązowa,miążśz jest biały, największy grzyb na świecie, grzyb jest jadalny, rośnie w Europie, Ameryce Pn, na Tajwanie, Nowej Zelandii i w Singapurrze.

 

Fomitiporia ellipsoidea/Phellinus ellipsoideus owocnik wypukły, brązowy, brzeg jasniejszy, z czasem rozpostarty, płaski, hymenofor rurkowaty, żółtokremowy, wypukły, rurki gęste i gąbczaste, najstarszy i najwiekszy okaz pochodzi z Chin, ma 20 lat i 10 metrów długości, z owocników robi się skórę na torebki, buty i wyroby galanteryjne,  grzyb nadrzewny z Azji.